تاریخ انتشار : چهارشنبه 27 اکتبر 2021 - 21:30
کد خبر : 24873

این قصه‌ها را باور نکنید

این قصه‌ها را باور نکنید

برای این‌ که مطمئن شوید راز ماجرای چسبندگی اشیا به بدن این افراد در پوست آنها نهفته است، کافی است دقت کنید که اکثر قریب به اتفاق این افراد در عکس‌ها و ویدئوهای‌شان، اشیای مختلف را در حالی که لباس خود را درآورده‌اند به پوست عریان نواحی مختلف سینه و کمر و کتف و دست

این قصه‌ها را باور نکنید

برای این‌ که مطمئن شوید راز ماجرای چسبندگی اشیا به بدن این افراد در پوست آنها نهفته است، کافی است دقت کنید که اکثر قریب به اتفاق این افراد در عکس‌ها و ویدئوهای‌شان، اشیای مختلف را در حالی که لباس خود را درآورده‌اند به پوست عریان نواحی مختلف سینه و کمر و کتف و دست می‌چسبانند. این در حالی است که اگر واقعا بدن این افراد خاصیت مغناطیسی خاصی پیدا کرده باشد، از روی لباس نازک یا حتی یک کیسه پلاستیکی نازک نیز باید اشیا به بدن‌شان بچسبد ولی این کار را آگاهانه نمی‌کنند!

به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «ماجرا برای بسیاری از ما از سه‌شنبه و چهارشنبه هفته پیش شروع شد؛ از ویدئوهایی که در شبکه‌های اجتماعی دیدیم و در آن برخی افراد می‌گفتند پس از تزریق واکسن کووید-۱۹ بدن‌شان خاصیت آهنربایی پیدا کرده است؛ پیش از آن ویدئوهای مشابهی به زبان‌های مختلف در دیگر کشورها نیز منتشر شده بود. این افراد مقابل دوربین با ابراز پشیمانی از تزریق واکسن کرونا می‌گویند پس از واکسیناسیون، اشیای فلزی مثل قاشق، کلید و … به بدن‌شان می‌چسبد. البته آنها صرفا ادعا نمی‌کنند و در مقابل دوربین، پنج – شش قاشق فلزی را روی سینه خود قرار می‌دهند و ناباورانه نشان می‌دهند قاشق‌ها نیفتاده و جذب بدن‌شان می‌شود! کار تا جایی بالا گرفت که دبیر کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا نیز ناگزیر از ابراز نظر و واکنش نسبت به این موضوع شد. اما واکنش این مقام مسئول به قدری مشکوک، تردیدآمیز و همراه با اما و اگر بود که موضوعی طنزآمیز در فضای مجازی را ناگهان به موضوعی کاملا جدی و تشویش‌آمیز برای افکار عمومی تبدیل کرد. در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی فارسی‌زبان، کسانی که واکسن زده بودند، با شنیدن شایعات به اصل موضوع مشکوک شده، قضیه چسبیدن قاشق و اشیای فلزی را روی بدن خود امتحان کردند و وقتی بعضی‌ها دیدند اشیای فلزی واقعا به بدن‌شان می‌چسبد، ناگهان یک سوال عمومی برای‌شان مطرح شد: اگر چسبیدن قاشق به بدن به خاطر واکسن نیست، پس علتش چیست؟

با گذشت یک سال و اندی از آغاز همه‌گیری کووید-۱۹ هنوز ماجرای نقطه آغاز سرایت این ویروس، مشکوک و محل بحث است. با این‌ که محققان در مطالعات علمی متعدد، احتمال عمدی‌بودن شیوع این بیماری از طریق دست‌ورزی ژنتیکی را بررسی کرده‌اند و نتایجی که تا لحظه تنظیم این گزارش در نشریات معتبر پژوهشی منتشر شده، احتمال عمدی‌بودن این همه‌گیری را مردود دانسته است، هنوز افراد مختلف در پی یافتن سرنخ‌های مشکوک در فرآیند شیوع این بیماری هستند. آن قدر که حتی جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، ششم خرداد ۱۴۰۰ به سازمان‌های اطلاعاتی آن کشور دستور تحقیق درباره منشأ ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ و ارائه گزارش ظرف ۹۰ روز آینده را داد. آمریکا در یک سال گذشته (هم در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ و هم در شرایط فعلی که بایدن زمام امور را در دست دارد) همواره چین را در شیوع این بیماری مقصر دانسته و سازمان جهانی بهداشت را به کم‌کاری یا تعمد نسبت به سرپوش‌گذاشتن بر علت انتشار ویروس کرونا متهم کرده است؛ اتهامی که چین و سازمان بهداشت جهانی، همواره آن را به‌شدت رد کرده‌اند.

بیچاره بیل گیتس!

به نظر می‌رسد تردیدها درباره ویروس کرونا، علت انتشار و راهکارهای درمانی علمی مبتنی بر واکسیناسیون که برای آن پیشنهاد می‌شود، بی‌پایان است. از جمله معروف‌ترین این شایعات گریبانگیر بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت شده است؛ یکی از ثروتمندترین مردان جهان که کمک‌های زیادی به روند تحقیقات پزشکی و واکسن‌سازی کرده است. از نخستین روزهای آغاز همه‌گیری کرونا، جریان‌های افراطی ضد واکسیناسیون شایع کردند که «بیل گیتس قصد دارد در روند کنترل و مقابله با کرونا، ریزتراشه‌هایی (میکروچیپ‌هایی) را از طریق واکسن‌ها در بدن مردم جاسازی کند و به این ترتیب کنترل مردم جهان را به دست بگیرد.» نسخه‌های دیگر این شایعه در کشورهای مختلف به‌ صورت توطئه جاگذاری تراشه از طریق واکسیناسیون از جانب کشورهایی نظیر چین، آمریکا، روسیه و دیگر کشورها و سازمان‌ها نیز بارها بازتولید شده است. اتهاماتی که آقای گیتس و دیگر مظنونان صراحتا آن را رد کرده‌اند. البته شایعه‌ها درباره بیل گیتس و تلاشش برای واکسن‌سازی محدود به همین یک مورد نیست. واقعیت تلخ این است که جریان‌ها و گروه‌های ضد واکسیناسیون در جهان بیکار ننشسته‌اند و این بار چالش ایجاد خاصیت آهنربایی در بدن، در نتیجه واکسیناسیون را مطرح کرده‌اند. آنها در این ویدئوها تأکید دارند خاصیت مغناطیسی ایجاد شده در افرادی که واکسن زده‌اند، به دلیل ریزتراشه‌های کار گذاشته شده در بدن‌شان، از طریق واکسن‌هاست! آنها تأکید دارند سازندگان واکسن‌ها اهداف شومی از تولید این واکسن‌ها را دنبال می‌کنند که یکی از نمودهای خطرناک‌بودن تزریق واکسن، ایجاد همین خاصیت آهنربایی است! اما از کجا بفهمیم این ادعاها تا چه حد درست است؟

رمزگشایی از مایع محلول واکسن کرونا

واکسن‌ها در تعریف کلاسیک عمدتا از ویروس‌های کشته‌شده یا ضعیف‌شده ساخته می‌شوند. با این حال در فناوری‌های نوین واکسن‌سازی از شیوه‌های جدیدتر و کارآمدتری نظیر واکسن‌های ساخته‌شده بر پایه پروتئین‌های نوترکیب یا واکسن‌های ساخته‌شده بر مبنای ام‌آران‌ای نیز استفاده می‌شود. تزریق واکسن به بدن کمک می‌کند تا با ساختن پادتن (آنتی‌بادی) در برابر مواجهه با ویروس اصلی آماده شود. به این ترتیب بدن هنگام آلوده‌شدن با عامل بیماری‌زا، راه و روش شکست‌دادن آن را از قبل آموخته است.

حال سوال این است که چطور به کیفیت واکسن‌ها اعتماد کنیم؟ همه فعالیت‌ها در حوزه تولید انواع دارو و واکسن در کشورهای مختلف و از جمله در ایران، از نظر ایمنی و اثربخشی تحت نظارت سختگیرانه یک سازمان متولی است که برای مثال در کشور ما این نظارت را سازمان غذا و دارو انجام می‌دهد. در سطح بین‌المللی نیز معمولا داروها و واکسن‌هایی که با تایید سازمان بهداشت جهانی، نظارت و تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و آژانس دارویی اتحادیه اروپا تولید می‌شود، از نظر کارایی و ایمنی، به‌ عنوان محصول تاییدشده شناخته می‌شود.

اما از کجا می‌شود فهمید واکسن‌های مجوزگرفته از این سازمان‌ها، حاوی چه موادی است؟ معمولا در وبسایت‌ این سازمان‌ها، اطلاعات ترکیبات واکسن‌ها، مواردی که ممکن است ایجاد واکنش آلرژی کند و هر نوع اطلاعات لازم در مورد آنها در دسترس عموم قرار داده شده است. بجز اینها، یک‌سری موسسه‌ها و نهادهای علمی خصوصی نیز در دنیا هستند که به‌ طور مستقل کیفیت و کارایی واکسن‌ها و بسیاری از داروهای حساس برای سلامت عمومی را بررسی می‌کنند و نتایجش را در اختیار سازمان‌ها و دیگر علاقه‌مندان قرار می‌دهند. شیوه کار این موسسات این‌ گونه است که محتویات واکسن‌ها را در آزمایشگاه‌ها به عناصر سازنده آن تفکیک می‌کنند و جزء به جزء واکسن‌ها را با ارائه درصد مواد موجود در ترکیب آنها، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می‌دهند. با جست‌وجو در اینترنت به موارد متعددی از گزارش نهادهای مستقل و خصوصی از بررسی انواع واکسن‌های ساخته‌شده برای کووید-۱۹ برمی‌خورید. بررسی این گزارش‌ها نشان می‌دهد آب مقطر، عمده‌ترین ماده‌ای است که از طریق واکسن کووید-۱۹ وارد بدن می‌شود. پس از آن نمک ساده برای کاهش درد تزریق و نوعی قند از دیگر مواد تشکیل‌دهنده واکسن‌ها هستند. ماده موثره واکسن که عمدتا شامل لیپید و پروتئین است، درصد بسیار مختصری از ترکیبات محلول واکسن را تشکیل داده است؛ بدون هیچ نوع آهن یا فلز خاصی که بتواند اثر آهنربایی ایجاد کند! حتی با فرض جدی‌گرفتن تئوری‌های توطئه، عملا این حجم از ماده تشکیل‌دهنده واکسن، مقدار لازم برای ایجاد هیچ نوع اثر مغناطیسی در بدن را نمی‌تواند با خود حمل کند. در واقع حتی قوی‌ترین ماده آهنربایی نیز در این مقدار ناچیز نمی‌تواند چند قاشق یا شیء فلزی را جذب بدن کند.

تراشه‌ها و ربات‌های درمانگر

استفاده از قرص‌های هوشمند بسیار کوچک یا ربات‌ها و تراشه‌های بسیار ریز، در ابعاد کوچک‌تر از یک میلی‌متر که به پزشکان کمک کند با حرکت در دستگاه گوارش و عروق بدن به شناسایی و رفع مشکلات درمانی کمک کنند، از مهم‌ترین حوزه‌های پیشرو و آینده‌نگر در مطالعات پزشکی امروز است. اما اینها هنوز به مرحله کاربردی و آزمایش انسانی نرسیده و اگر روزی به این مراحل برسد هم باید کارایی، اثربخشی و ایمنی آنها با عبور از صدها آزمایش مختلف به تایید سازمان‌های دولتی و خصوصی مستقل برسد. همان‌ طور که می‌بینید سازوکار تولید داروها و واکسن‌ها به گونه‌ای است که هر گونه تخلفی در این حوزه‌های حساس با فرض محتمل‌انگاشتن دستکاری‌های سیستماتیک در تولید این محصولات، از سوی موسسات و دولت‌های خاص به قصد به خطر انداختن سلامت عمومی، خیلی زود از سوی نهادهای علمی، موسسات مستقل و رسانه‌هایی که فرآیندهای تولید این محصولات را زیر نظر دارند و با منابع خبری موثق و متعدد در ارتباطند، برملا می‌شود.

راز جذابیت، لزوما مغناطیس نیست!

با ایجاد موج خبری مربوط به ایجاد خاصیت آهنربایی در بدن افراد واکسن‌زده، چهره‌های مشهور در شبکه اجتماعی اینستاگرام، عمدتا واکنش‌های طنزآمیزی نسبت به موضوع داشتند. در میان آنها، پزشکان مشهور در اینستاگرام نظیر دکتر کیوان میرهادی (معروف به دکتر کی) نیز واکنش نشان دادند. دکتر میرهادی با بیان این‌ که خودش واکسن زده است، سعی کرد جلوی دوربین یک کلید فلزی را به بازویش بچسباند، اما این اتفاق نیفتاد. با این حال وقتی روی بازویش را با بزاق دهان مرطوب کرد، این بار در ویدئو مشاهده شد که کلید فلزی به بازوی دکتر میرهادی می‌چسبد! او با این شوخی سعی کرد عملا نشان دهد، این فرضیه از اساس دروغ است و عوامل دیگری را برای علت چسبیدن اشیا به بدن انسان باید جست‌وجو کرد.

دکتر حمید سوری، استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی مقابله با کرونا در یادداشتی تصریح کرده است: «برخی افراد بدن‌شان می‌تواند تا حدودی فلزات و به‌خصوص آهن را به خود جذب کند که ربطی به واکسن ندارد. بنده خودم آهن‌ربای کوچکی را به عضله دلتویید هر دو بازو نزدیک کردم که بدون این‌که واکسنی تزریق کرده باشم از دو بازو، آهن‌ربا به پوست چسبید. گاه چسبیدن فلزات ناشی از رطوبت بدن یا شیب بدن است و آهنربایی در بدن وجود ندارد. در تهیه آهن‌ربا باید ویژگی‌های آن را شناخت.»

ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت نیز اظهار کرده است: «در چند سال اخیر در کشور خودمان یا کشورهای دیگر افرادی ادعا کرده‌اند فلز به آنها می‌چسبد که ربطی به واکسن ندارد. بخشی از این حالت به خاطر چربی، رطوبت و جنس پوست است. اما در کل این موضوع هیچ ارتباطی به واکسن‌های ایرانی و خارجی ندارد.»

قصه چربی خاص پوست

در بررسی دقیق‌تر علت ماجرا محققان می‌گویند علت اصلی ماجرای چسبندگی بدن افراد، به میزان چربی موجود در پوست این افراد برمی‌گردد. درست مثل زمانی که دو – سه روزی در هوای گرم عرق کرده‌اید و امکان استحمام نداشته‌اید و احساس می‌کنید بدن‌تان چسبناک شده است، در مورد افرادی که اشیای مختلف، از قاشق گرفته تا چوب و پلاستیک آسان به بدن‌شان می‌چسبد، علت اصلی ماجرا را در چربی پوست و تعریق آنها باید جست‌وجو کرد. در غدد بسیار ریز چربی‌سازی که ماده‌ای روغنی‌شکل به نام سبوم (sebum) را در پوست ترشح می‌کند. کار این ماده کمک به ضدآب‌شدن پوست و مو در بدن پستانداران مختلف است. سبوم در بدن برخی افراد به مقدار بیشتری نسبت به سایرین ترشح می‌شود و در نتیجه وقتی این ماده روی پوست‌شان باشد، اشیای مختلف به پوست آنها می‌چسبد. اما این خاصیت جادویی پس از استحمام و پاک‌ شدن پوست از سبوم از بین می‌رود و دیگر چیزی به پوست بدون سبوم، به‌راحتی نمی‌چسبد. راه دیگر این است که به بدن این افراد پودر بچه بزنید تا سبوم پوست را محو کند و آن وقت خواهید دید دیگر چیزی به پوست اینها نمی‌چسبد.

برای این‌ که مطمئن شوید راز ماجرای چسبندگی اشیا به بدن این افراد در پوست آنها نهفته است، کافی است دقت کنید که اکثر قریب به اتفاق این افراد در عکس‌ها و ویدئوهای‌شان، اشیای مختلف را در حالی که لباس خود را درآورده‌اند به پوست عریان نواحی مختلف سینه و کمر و کتف و دست می‌چسبانند. این در حالی است که اگر واقعا بدن این افراد خاصیت مغناطیسی خاصی پیدا کرده باشد، از روی لباس نازک یا حتی یک کیسه پلاستیکی نازک نیز باید اشیا به بدن‌شان بچسبد ولی این کار را آگاهانه نمی‌کنند!

تا به‌ حال چند مورد رسمی از آهنربایی‌شدن بدن گزارش شده است؟

تا به امروز بیش از دو میلیارد و ۱۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان، دوز اول یکی از انواع واکسن‌های تولیدشده برای کووید-۱۹ را دریافت کرده‌اند، ۴۵۸ میلیون نفر هر دو دوز واکسن را تزریق کرده‌اند و به این ترتیب در مجموع نزدیک ۶ درصد از مردم جهان در برابر عالمگیری کووید-۱۹ تحت نظارت‌های سختگیرانه سازمان‌های بین‌المللی واکسینه شده‌اند. با وجود گزارش‌های گوناگون از احتمال تشکیل لخته خون و مرگ در اثر تزریق برخی از انواع واکسن کرونا، آن هم به میزان بسیار محدود یک نفر در هر یک میلیون نفر (ادعایی که ارتباطش با تزریق واکسن هنوز در حال بررسی است)، هنوز هیچ گزارشی رسمی و تائیدشده‌ای از سوی هیچ نهاد تحقیقاتی و معتبر دولتی یا خصوصی مستقل، مبنی بر بروز حالت آهنربایی در بدن افراد، در نتیجه تزریق واکسن گزارش نشده است.

در کشور ما نیز با آن‌ که دکتر عاطفه عابدینی، دبیر کمیته علمی کشوری کرونا در نخستین اظهار نظر رسانه‌ای، این پدیده را کم‌خطر عنوان کرد، مختص ایران ندانست و گفت کمیته‌ای مشغول بررسی این موضوع است. اما در ادامه دکتر علیرضا زالی، رئیس ستاد مقابله با کرونا در تهران و دکتر ایرج حریرچی، معاون کل وزیر بهداشت صراحتا اعلام کردند این ادعاها مبنای علمی ندارد. همچنین دکتر حمید سوری، استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی مقابله با کرونا نیز مؤکدا اعلام کرد «هیچ‌یک از واکسن‌های موجود کرونا در ترکیب خود آهن ندارد.» دکتر مسعود مردانی، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو ستاد ملی مقابله با کرونا نیز از مردم دعوت کرده به شایعات توجه نکنند و ادعاهایی که در این زمینه در فضای مجازی مبنی بر ایجاد خاصیت آهنربایی در بدن منتشر می‌شود، سراسر کذب است.

گزارش‌های تحقیقی مستقل رسانه‌های معتبر در اقصی‌نقاط جهان نیز هیچکدام تا به امروز درستی این ادعا را تایید نکرده است. مثلا در ایران خبرگزاری فارس در یک گزارش تحقیقی ادعای جذب قاشق به بدن افراد را در جریان آزمایشی ساده روی پنج نفر از خبرنگاران که واکسن تزریق نکرده بودند، آزمایش کرد و مشاهده شد قاشق فلزی روی عضله دلتویید بازوی سه نفر از آنها چسبید! بنابراین تزریق واکسن نمی‌تواند با چسبیدن قاشق و اشیای فلزی به بدن ارتباطی داشته باشد؛ پس ماجرای این جاذبه آهنربایی چیست؟

راز مرد مغناطیسی برنامه عصر جدید

ششم فروردین ۹۸ در برنامه پربیننده عصر جدید شبکه ۳ سیما، مردی به‌ نام ابوالفضل صابری‌ مختاری به صحنه برنامه آمد و مدعی شد نه‌تنها فلزات که هر چیزی به بدنش می‌چسبد! در آن برنامه بینندگان تلویزیونی دیدند در جریان پدیده‌ای که در میان مردم اصطلاحا «مغناطیس انسانی» خوانده می‌شود، اجسام مختلفی جذب پوست بدن این شرکت‌کننده در مسابقه می‌شود. با این‌ که معمولا در مورد این افراد جذب مواد فلزی به بدن مشاهده می‌شود اما در «عصر جدید» دیدیم اجسام گوناگون از آلومینیوم، چوب و پلاستیک گرفته تا سرامیک، شیشه و برنج جذب بدن ابوالفضل صابری‌ مختاری می‌شود! از همین‌ جا معلوم می‌شود علت چسبیدن اشیا به پوست این افراد، ارتباطی با میدان مغناطیسی ندارد و ریشه اصلی ماجرا را باید در پوست این افراد جست‌وجو کرد.

ابوالفضل صابری‌ مختاری تنها کسی در دنیا نیست که بدنش چنین ویژگی‌هایی دارد و افراد دیگری هم شبیه او هستند. با این حال راز جاذبه ادعایی در بسیاری از ویدئوهایی از این دست که در اینترنت منتشر می‌شود، زمانی برملا می‌شود که می‌بینیم بیشتر این افراد وقتی چیزی را به بدن‌شان می‌چسبانند، اندکی به عقب خم می‌شوند تا به لطف اصطکاک، شیء مورد نظر سقوط نکند. اگر جاذبه مغناطیسی خاصی واقعا وجود دارد چه نیازی است به این کار؟ البته که هدف برنامه عصر جدید سرگرمی و ابوالفضل صابری مرد شریفی است اما باید دید راز این پدیده در چیست.

امروزه بیشتر محققان راز چسبندگی اشیایی که لزوما فلزی هم نیستند و جذب میدان مغناطیسی نمی‌شوند اما به بدن برخی افراد می‌چسبند را به خاصیت چسبندگی پوست آنها – در نتیجه بسیار صاف‌بودن پوست‌ – مرتبط می‌دانند. مثلا یک قطعه شیشه صاف روی قسمت صاف و بدون موی سینه یا بازو راحت می‌چسبد و اصطکاک ایجاد می‌کند. این اتفاق در همان برنامه عصر جدید نیز افتاده بود و روی صورت ابوالفضل صابری‌ مختاری هیچ چیزی نمی‌چسبید، مگر به پیشانی صاف و بی‌موی او!»

منبع:ایسنا

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها