آرش رمضانی: گرههای «نقاب نامهها» مخاطب را غافلگیر میکند
نویسنده کتاب «نقابِ نامهها» با اشاره به انتشار جدیدترین رمانش، گفت: گرهافکنی و گرهگشایی مکرر ویژگی اصلی این کتاب است و مخاطب به صورت مداوم باید منتظر غافلگیری باشد.
آرش رمضانی با اشاره به انتشار رمان جدیدش، اظهار کرد: ایده رمان ۱۶۰ صفحهای «نقابِ نامهها» به سه سال قبل باز میگردد و نگارش آن از بهمن ۱۳۹۸ به صورت جدی آغاز شد و قرنطینه اول کرونا فرصتی بود تا با تمرکز بیشتری روی این رمان کار کنم. برخی مواقع روند داستان با گرههایی مواجه میشد که باز شدن این گرهها زمان میبرد.
وی در پاسخ به سوالی درباره توقفهای هنگام نوشتن یک داستان و گرههایی که برای نویسندگان ایجاد میشود، گفت: زمانی که نویسنده شخصیتی را در ذهنش میآفریند، نباید آن شخصیت را مجبور به حرف زدن کند و به زور از شخصیت، حرکت و حرف بگیرد. اگر نویسنده چنین کاری انجام دهد، زود شخصیت برای مخاطب لوث شده، لو میرود، بیارزش و غیرجذاب میشود.
رمضانی ادامه داد: بنابراین گاهی اوقات زمانهایی پیش میآید که شخصیت خلق میشود، اما تا مدتها از خودش تحرکی نشان نمیدهد و زمانی که این شخصیتها تحرکی انجام دهند، به کمک داستان و رویدادها میآیند و در خدمت گرهافکنی و گرهگشایی داستان قرار میگیرند.
نویسنده کتاب «نقابِ نامهها» درباره چیستی ماجرای این کتاب، عنوان کرد: روایت از جایی نشأت میگیرد که تعدادی نامه از یک بیمارستان روانی خطاب به من نوشته میشود؛ این نامهها در دست خط، شخصیت و محتوا متفاوت هستند، اما توسط یک نفر نوشته شدهاند. این فرد بیمار هم پس از شکایت خانواده همسرش به بیمارستان روانی منتقل شده و در قرنطینه به سر میبرد. همزمان دچار بیماری لالی انتخابی هم شده است و حرف نمیزند.
رمضانی با اشاره به شخصیتهای این داستان، خاطرنشان کرد: به شخصه به نویسندههای روس به دلیل تعدد شخصیتهایی که در کتابهایشان دارند کمعلاقه هستم و تعداد شخصیتهای حاضر در داستان من آنقدر زیاد نیست که مخاطب دچار سردرگمی شود.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه کتاب پیشین نویسنده بر مبنای بخشی از واقعیت بود و نویسنده بهعنوان روانشناس یک زندان آن را روایت میکرد و آیا این کتاب هم از یک واقعیت نشأت میگیرد، بیان کرد: یکی از ویژگیهای رمانها این است که درصد حضور خیال از واقعیت در آنها بیشتر است و کتاب من هم از این قاعده تمام رمانها پیروی میکند و درصد خیال در این کتاب پررنگتر است، اما اینکه چند درصد خیال است و چند درصد واقعیت را ترجیح میدهم مخاطب با مطالعه کتاب به آن پی ببرد و در جلسات نقد و بررسی درباره آن صحبت کنیم.
این نویسنده اضافه کرد: پس از ۹ ماه نوشتن مداوم و چندین و چندبار پاکنویس کردن در نهایت نوشتن «نقاب نامهها» در آبان ۱۳۹۹ به پایان رسید و برای انتشار تقدیم نشر روزنه شد که نشر روزنه هم خیلی سریع مجوز کتاب را از وزارت ارشاد دریافت کرد، اما کتاب حدود ۹ ماه در صف انتشار قرار گرفت و اکنون در مهرماه ۱۴۰۰ چاپ شده است.
منبع: ايسنا
وی در پاسخ به سوالی درباره توقفهای هنگام نوشتن یک داستان و گرههایی که برای نویسندگان ایجاد میشود، گفت: زمانی که نویسنده شخصیتی را در ذهنش میآفریند، نباید آن شخصیت را مجبور به حرف زدن کند و به زور از شخصیت، حرکت و حرف بگیرد. اگر نویسنده چنین کاری انجام دهد، زود شخصیت برای مخاطب لوث شده، لو میرود، بیارزش و غیرجذاب میشود.
رمضانی ادامه داد: بنابراین گاهی اوقات زمانهایی پیش میآید که شخصیت خلق میشود، اما تا مدتها از خودش تحرکی نشان نمیدهد و زمانی که این شخصیتها تحرکی انجام دهند، به کمک داستان و رویدادها میآیند و در خدمت گرهافکنی و گرهگشایی داستان قرار میگیرند.
نویسنده کتاب «نقابِ نامهها» درباره چیستی ماجرای این کتاب، عنوان کرد: روایت از جایی نشأت میگیرد که تعدادی نامه از یک بیمارستان روانی خطاب به من نوشته میشود؛ این نامهها در دست خط، شخصیت و محتوا متفاوت هستند، اما توسط یک نفر نوشته شدهاند. این فرد بیمار هم پس از شکایت خانواده همسرش به بیمارستان روانی منتقل شده و در قرنطینه به سر میبرد. همزمان دچار بیماری لالی انتخابی هم شده است و حرف نمیزند.
رمضانی با اشاره به شخصیتهای این داستان، خاطرنشان کرد: به شخصه به نویسندههای روس به دلیل تعدد شخصیتهایی که در کتابهایشان دارند کمعلاقه هستم و تعداد شخصیتهای حاضر در داستان من آنقدر زیاد نیست که مخاطب دچار سردرگمی شود.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه کتاب پیشین نویسنده بر مبنای بخشی از واقعیت بود و نویسنده بهعنوان روانشناس یک زندان آن را روایت میکرد و آیا این کتاب هم از یک واقعیت نشأت میگیرد، بیان کرد: یکی از ویژگیهای رمانها این است که درصد حضور خیال از واقعیت در آنها بیشتر است و کتاب من هم از این قاعده تمام رمانها پیروی میکند و درصد خیال در این کتاب پررنگتر است، اما اینکه چند درصد خیال است و چند درصد واقعیت را ترجیح میدهم مخاطب با مطالعه کتاب به آن پی ببرد و در جلسات نقد و بررسی درباره آن صحبت کنیم.
این نویسنده اضافه کرد: پس از ۹ ماه نوشتن مداوم و چندین و چندبار پاکنویس کردن در نهایت نوشتن «نقاب نامهها» در آبان ۱۳۹۹ به پایان رسید و برای انتشار تقدیم نشر روزنه شد که نشر روزنه هم خیلی سریع مجوز کتاب را از وزارت ارشاد دریافت کرد، اما کتاب حدود ۹ ماه در صف انتشار قرار گرفت و اکنون در مهرماه ۱۴۰۰ چاپ شده است.
منبع: ايسنا