اختلال ساعت بیولوژیکی ریه و افزایش خطر ابتلا به آنفلوآنزا
ایسنا/خراسان رضوی محققان دریافتند که اختلال در ساعت بیولوژیکی ریه نوزادان نارس ممکن است در آینده خطر ابتلا به آنفلوآنزا را افزایش دهد. به نقل از مدیکال اکسپرس، پیشرفت‌های چشمگیر در مراقبت از نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند باعث شده تا بسیاری از آنان به بزرگسالی برسند، اما با عوارض جانبی طولانی‌مدت این
ایسنا/خراسان رضوی محققان دریافتند که اختلال در ساعت بیولوژیکی ریه نوزادان نارس ممکن است در آینده خطر ابتلا به آنفلوآنزا را افزایش دهد.
به نقل از مدیکال اکسپرس، پیشرفت‌های چشمگیر در مراقبت از نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند باعث شده تا بسیاری از آنان به بزرگسالی برسند، اما با عوارض جانبی طولانی‌مدت این مرحله از زندگی مواجه هستند.
نتایج بررسی بر روی موش‌ها نشان داد که اختلال در ریتم شبانه‌روزی سلول‌های ریه در بزرگسالانی که از زایمان زودرس نجات یافتند، عاملی برای افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های شدید آنفلوآنزا است.
بسیاری از نوزادان نارس قادر به تنفس عادی نیستند و برای زنده‌ماندن به اکسیژن نیاز دارند، اما دریافت اکسیژن بیش از حد ممکن است باعث آسیب طولانی‌مدت ریه شود و این افراد را در معرض ابتلا به عفونت شدید آنفلوآنزا قرار دهد.
شاون سنگوپتا، محقق این بررسی و متخصص مغز و اعصاب و همکاران وی در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات‌متحده دریافتند که حساسیت به آنفلوآنزا در موش‌ها با زمان آلودگی روز مرتبط است.
محققان دریافتند، موش‌هایی که هنگام غروب به این عفونت مبتلا می‌شوند، احتمال مرگ در آن‌ها بیشتر و موش‌هایی که هنگام سحر مبتلا می‌شوند، احتمال زنده‌ماندن آن‌ها بیشتر است و این نشان می‌دهد، ساعت شبانه‌روزی که فعالیت‌های شبانه‌روزی بدن را کنترل می‌کند تاحدودی از آنفلوآنزا نیز محافظت می‌کند.
یاسمین ایسا، محقق این بررسی گفت: با توجه به یافته‌های گذشته خواستیم دریابیم که با اختلال در ساعت شبانه‌روزی نوزادان نارس، ممکن است عفونت شدت یابد یا خیر.
محققان دریافتند: زمانی که موش‌ها در معرض آنفلوآنزا قرار می‌گیرند، در موش‌های بالغ که در نوزادی در معرض سطوح بالای اکسیژن قرار گرفته‌اند، بر حساسیت به این عفونت تاثیر ندارد و این نشان می‌دهد که موش‌ها محافظت از آنفلوآنزا مبتنی بر ساعت شبانه روزی خود را از دست داده‌اند.
اما هنگامی که محققان توانایی حیوانات را برای تنظیم مجدد یک برنامه روزانه و شبانه عادی پس از چندین هفته زندگی در نور کم آزمایش کردند، متوجه شدند حیوانات هیچ مشکلی ندارند و این نشان می‌دهد، ساعت شبانه روزی مرکزی آن‌ها در مغز است و به طور معمول با قرارگرفتن در معرض نور روز فعال می‌شود.
گروه تحقیقاتی برای درک اینکه آیا مشکلات شبانه‌روزی محدود به سلول‌های ریوی است که ساعت شبانه روزی جدا از ساعت مغز دارند، ژن اصلی ساعت شبانه روزی به نام Bmal۱ را در سلول‌های ریه موش‌های بالغ طبیعی حذف کردند. آنان ژن موجود در همان سلول‌های ریه که در موش‌های تازه متولد شده با اکسیژن زیاد آسیب دیده بود را از بین بردند.
حیوانات بالغ با ژن حذف‌شده همانند موش‌هایی که به عنوان نوزاد تازه متولد شده در معرض اکسیژن زیاد قرار داشتند به همان اندازه در سحر یا غروب حساس به آنفلوآنزا بودند.
سنگوپتا عنوان کرد: موقعیت‌های نامطلوب در اوایل زندگی می‌تواند ساعت شبانه‌روزی ریه را مختل کند. افرادی که زودرس متولد می‌شوند به‌طور منحصر به‌فرد به‌دلیل رشد معیوب شبکه شبانه‌روزی خود آسیب‌پذیرند و این الگویی جدید برای درک مشکلات ریوی در افراد نارس تا بزرگسالی است.
این یافته‌ها می‌تواند زمینه درمان‌های موثر جدید بهبود سلامت شبانه‌روزی بزرگسالانی که نارس متولد می‌شوند را فراهم کند و همچنین رویکردهای جدیدی برای درمان مشکلات پایدار ریه در افرادی که نارس متولد شده‌اند را نشان می‌دهد.
نتایج این تحقیق در eLife منتشر شده است.
منبع:ایسنا
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0