ارتش سودان؛ پیاده نظام عربستان؟
“عربستان حمایت خود را از دولت انتقالی نظامی در سودان از زمان برکناری رئیس جمهوری این کشور اعلام کرده است. ناظران پیشنهاد می‌دهند که عربستان نفوذش را بر خارطوم افزایش می‌دهد. خوب چرا باید چنین باشد؟”
به گزارش ایسنا، شبکه خبری دویچه وله در گزارشی می‌نویسد: «توازن حساس و ظریف قدرت سودان بین جمعیت غیرنظامی و ارتش وارد سومین هفته خود شده است. عمر البشیر، رئیس جمهوری که برای چندین سال زمام امور در سودان را برعهده داشت، با موفقیت به زیر افکنده شد و بعد از او ژنرال احمد عواد بن اوف، جایش را گرفت که او هم کمی بعد به نفع ژنرال عبدالفتاح البرهان، حاکم نظامی سودان کناره گیری کرد. اگرچه رهبری جدید در سودان اصلاحاتی را اعلام کرده اما مردم همچنان در خیابان‌ها دست به راهپیمایی‌های اعتراض آمیز می‌زنند. آنها می‌گویند که این تظاهرات را تا زمانی ادامه می‌دهند که به درخواست‌هایشان جامه عمل پوشانده شود.
عدم اطمینان از نتایج این اعتراضات باعث تنش فراتر از دریای سرخ شده است. کمی پس از انتشار این خبر، دولت‌های امارات و عربستان تمایل خود را برای حمایت از ارتش سودان اعلام کردند. در روزهای اخیر نیز موافقت کردند تا سه میلیارد دلار معادل ۲.۶ میلیارد یورو کمک به سودان ارسال کنند که شامل مبالغی نقد به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار حساب اندوخته به صورت مستقیم در بانک مرکزی سودان می‌شود. مابقی این پول هم در قالب مواد غذایی، دارویی و محصولات نفتی به سودان ارسال می‌شود.
ریاض روابطش با سودان را حفظ می‌کند
“توبیاس سیمون”، تحلیلگر مسائل سیاسی و کارشناس در امور کشورهای شاخ آفریقا می‌گوید: عربستان منافعش در سودان را مدت‌هاست که حفظ کرده و دولت ریاض از رژیم سابق سودان هم حمایت می‌کرد. آنها همواره به دنبال خرید حامیانشان در آنجا بوده‌اند. در آغاز سال جاری میلادی، عربستان حدود دو میلیارد دلار به رژیم البشیر کمک کرد.
سودان و عربستان هم از نظر اقتصادی و هم از نظامی به جنگ یمن مرتبط هستند؛ کشوری که یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری عربستان در آن علیه حوثی‌ها در نبرد است. حوثی‌ها روابط نزدیکی با ایران دارند که دشمن عربستان در منطقه به شمار می‌رود.
به گفته دیوید کرکپاتریک، کارشناس مسائل خاورمیانه تا ۲۰۱۸، ۱۴ هزار مزدور سودانی در نبردهای علیه شبه نظامیان دخیل بوده‌اند. این درگیری‌ها که در منتهی الیه جنوب شبه جزیره عرب اتفاق می‌افتد، حالا بیشتر به یک جنگ نیابتی بدل شده است.
معترضان دیرباور
تحلیلگر مسائل سیاسی و کارشناس در امور کشورهای شاخ آفریقا می‌گوید: سودان می‌خواهد به حضورش در جنگ یمن ادامه دهد. ژنرال البرهان گفته که سربازان سودانی به حضورشان در این ائتلاف بین‌المللی ادامه می‌دهند که یکی از دلایلی است که نشان می‌دهد چرا عربستان همچنان به حمایت از ارتش سودان پای بند است.
اما معترضان همچنان به تمایلات ریاض باور ندارند. علی محجودنثیف، یکی از اعضای حزب کمونیست سودان به برنامه عربی زبان مسائیة شبکه خبری دویچه وله گفت که این یک مسئولیت برای عربستان برای پیگیری منافع خودش به شمار می‌رود.
او همچنین ابراز تردید کرد که دولت موقت نظامی در سودان قادر باشد تا تصمیمات سیاست خارجی را به صورت مستقل اتخاذ کند.
این مقام مسئول از حزب کمونیست سودان ادامه می‌دهد: ما می‌دانیم که ژنرال عبدالفتاح البرهانی در کنار سایرین در استقرار سربازان سودانی دخیل است. این گروه‌ها خودشان را وقف منافع عربستان کرده‌اند.
نفرت عربستان از اسلام انقلابی
به گفته سایر ناظران، عربستان و امارات احتمالاً به دنبال یک هدف دیگر در خارطوم هستند.
کریم بیتار، مدیر محقق در مؤسسه امور بین‌الملل و استراتژیک مستقر در پاریس به شبکه خبری دویچه وله می‌گوید: هم امارات و هم عربستان تمایلی به جنبش‌های مردمی ندارند. آنها به حفظ وضعیت کنونی علاقه‌مند هستند. آنها می‌ترسند که هرگونه شورش یا هر جنبش اعتراضی ملی به سایر کشورهای منطقه نفوذ پیدا کند.
عربستان در اقدامی برای سرکوب انقلاب اجتماعی در کشورهی اسلامی در حال الحاق نیروهای سایر رژیم‌های خودسر محافظه کار چون دولت مصر تحت ریاست جمهوری عبدالفتاح السیسی است که در حال حاضر به سرکوب اخوان المسلمین مشغول است. اخوان‌المسلمین در نخستین انتخابات ریاست جمهوری در نتیجه انقلاب ۲۰۱۱ روی کار آمد. اگرچه محمد مرسی در سال ۲۰۱۳ به عنوان رئیس جمهوری مصر در یک کودتای نظامی از کار برکنار شد. رویکرد تندروی دولت السیسی از سوی جوامع بین‌المللی به شدت مورد انتقاد است. عربستان نیز به خاطر سرکوب‌ها به ویژه در نتیجه قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار مخالف دولت ریاض در اکتبر ۲۰۱۸ مورد انتقاد قرار دارد.
یک جدایی کامل از گذشته
هنوز کاملاً مشخص نیست که عربستان چگونه در سودان دخیل می‌شود. سیمون بر این باور است که تقریباً ممکن است ریاض برای مدتی از این کار دست بکشد. مشخص است که معترضان برای پیگری اهدافشان ادامه می‌دهند؛ سیمون می‌گوید: آنها می‌خواهند قدرت به یک دولت غیرنظامی تفویذ شود.
آنها نه تنها می‌خواهند مطمئن شوند که دولت انتقالی نظامی برای مدت زیادی قدرت را به دست نمی‌گیرد بلکه امیدوار هستند که از حضور نمایندگان رژیم سابق برای بازگشت به رأس امور کشور جلوگیری به عمل آید.
توبیاس سیمون می‌گوید: به عبارتی، آنها خواهان یک جدایی کامل از گذشته هستند.»
انتهای پیام