از رنجی که محیط بان ها می برند

نیک اگر بیندیشیم انسان و محیط زیست در کنار هم زنجیره حیات را از بلندای کوهستان تا ژرفای اقیانوس معنا می کنند. در این بین دستانی سبز از انسان های بی ادعا با حداقل داشته های دنیوی بیش از سایرین در تکاپو هستند تا حلقه های این زنجیره از هم گسسته نشود.

برخی در این مسیر بی انتها جان خویش را هدیه این ارتباط الهی می کنند تا فرزندان خردسالشان در فقدان سایه پدر، گوش به آواز چکاوکان بهاری و ترنم زلال آبشاران دهند و با افتخار آیندگان را به مهمانی لاله های واژگون دعوت کنند اما برای رسیدن به این هدف با مشکلات فراوانی مواجه هستند که تعدادی از آن ها توضیحاتی را ارائه کرده‌اند.

نیاز محیط بان ها به تجهیزات به روز و مدرن

شاکری یکی از محیط بان های خراسان شمالی در پارک ملی سالوک در گفت و گو با ایسنا، گفت: با وجود اینکه بارها از مشکلات محیط بان ها صحبت شده است اما آن ها همچنان با مشکلات متعددی درگیر هستند.

وی افزود: یکی از مهمترین مشکلات نیروهای محیط بانی در عرصه های حفاظت شده، کمبود نیرو است که هر محیط بان مجبور است به جای سه تا چهار نیروی محیط بان دیگر نیز در منطقه کار کند.

شاکری تاکیدکرد: هرچقدر تعداد محیط بان ها در منطقه بیشتر باشد، نظارت و گشت های بیشتری نیز انجام خواهد شد.

وی به تجهیزات موجود نیروهای محیط بانی نیز اشاره کرد و ادامه داد: برخی از تجهیزات همچون تجهیزات خودرویی محیط بان ها نسبت به تجهیزات شکارچی ها ضعیف تر هست و در واقع شکارچی ها هر دو سه ماه یک مرتبه برای شکار به کوه می زنند که از تجهیزات مدرن تر همچون اسلحه های دوربین دار و … استفاده می کنند.

این محیط بان خراسان شمالی در ادامه با اشاره به اینکه البته از سال گذشته تغییراتی در تجهیزات موتوری محیط بانی ایجاد شده است، تصریح کرد: اما نیاز است که تجهیزات محیط بانی به روزتر شود تا بتوان به خوبی در مقابل متخلفان ایستاد.

وی گفت: به عنوان مثال شکارچیان آهو به صورت شبانه در عرصه حاضر می شوند با موتورهای پرقدرتی که دارند به شکار می پردازند.

فعالیت نیروهای طرحی بعد از گذشت ۱۵ سال

شاکری به نوع فعالیت برخی از نیروهای محیط بانی نیز اشاره کرد و گفت: هنوز تعدادی از نیروهای محیط بانی در عرصه های محیط زیست با سابقه کار ۱۵ ساله مشغول به کار هستند اما هنوز به صورت طرحی در حال فعالیت اند و قرار دادی با آن ها منعقد نشده است.

وی با بیان اینکه منطقه حفاظت شده سالوک دارای دشت و کوه است، افزود: نیروهای محیط بانی در شب در کوه ها بیتوته کرده و در روز در دشت ها مشغول گشت زنی هستند، بنابراین سختی کار برای آن ها زیاد بوده و باید از آن افراد حمایت های لازم صورت گیرد.

ضرورت استفاده از پهپاد در عرصه های صعب العبور

حسینی یکی دیگر از محیط بان های منطقه حفاظت شده ساریگل نیز در ادامه در گفت و گو با ایسنا، بر فرهنگ سازی حمایت از محیط زیست تاکید کرد و گفت: باید از دوران ابتدایی به دانش آموزان مسئله حفاظت از محیط زیست آموزش داده شود و در حقیقت یکی از دلایلی که سبب شده تا در عرصه های زیست محیطی شاهد حضور شکارچی باشیم آن است شاید این افراد نسبت به ارزش های محیط زیست از آگاهی کافی برخوردار نیستند.

وی با اشاره به اینکه پارک ملی و منطقه حفاظت شده ساریگل بیشتر به صورت صعب العبور است، بیان کرد: محیط بان ها مجیور هستند با اسب در منطقه گشت زنی ها را داشته باشند تا انرژی و نفس لازم را در صورت مقابله با شکارچیان را داشته باشند.

حسینی تاکیدکرد: اما باید به این نکته توجه داشت که یک شکارچی بعد از گذشت دو سه ماه برای یکی دو روز در عرصه حاضر می شود و به طور تبع تازه نفس تر است بنابراین ایبن مناطق نیازمند تجهیزاتی همچون پهپاد هستند که البته در حال حاضر در برخی از عرصه های محیط زیست در کشور از پهپاد استفاده می شود.

وی افزود: اگر این منطقه حفاظت شده به پهپاد مجهز باشد دیگر نیاز به درگیری با شکاری و یا بستن اسلحه به روی یکدیگر نداریم.

این محیط بان اشاره به اینکه فصل گرما فرا رسیده و احتمال آتش سوزی در مناطق جنگلی نیز وجود دارد، گفت: افراد مختلفی برای برداشت زرشک کوهی، چریش، آنخ و … در منطقه حاضر می شوند اما بسیاری از آتش سوزی هایی که در عرصه ها صورت می گیرد به علت سهل انگاری این افراد به هنگام روشن کردن آتش است.

وی افزود: باید در رسانه ها به مردم آموزش داده شود که هنگام وزش باد آتش روشن نکنند چراکه اگر این آتش به بوته خشکی سرایت کند دیگر کنترل آتش سوزی از دست خارج می شود و شاهد آتش سوزی های گسترده خواهیم بود و یا به هنگام ترک منطقه از خاموش شدن آتشی که برای پخت غذا و یا درست کردن چای روشن شدن است، اطمینان حاصل کنیم چراکه دو سه نیروی محیط بانی نمی توانند به صورت همزمان تمام منطقه را تحت نظارت و گشت زنی قرار دهند.

وسایل نقلیه ای که در مناطق صعب العبور و خاکی دوام نمی آورند

حمزه حصاری یکی دیگر از محیط بان های خراسان شمالی همچنین در گفت و گو با ایسنا، گفت: کمبود نیرو و فشرده بودن شیفت های کاری از مهمترین مشکلات محیط بان های این استان است به طوریکه محیط بان ها پنج شبانه روز خدمت کرده و پنج شبانه روز نیز استراحت می کنند.

وی به کمبود تجهیزات اشاره کرد و گفت: بیشتر تجهیزات نقلیه ای محیط بان ها موتور سیکلت است اما تعدادی از آن ها فرسوده هستند و این وسایل در مناطق صعب العبور و خاکی دوام نمی آورند.

حصاری افزود: اغلب وسایل نقلیه ای شکارچیان نسبت به وسایل نقلیه محیط بان ها وضعیت خیلی بهتری دارند و این یک آسیب است.

وی ادامه داد: شب هایی در فصل تابستان و زمستان بوده که محیط بان در حال گشت زنی در منطقه حفاظت شده میاندشت بوده اما وسیله نقلیه وی خراب شده و محیط بان مجبور شده است تا در اوج گرما و سرما شب را صبح کند این در حالی است که با خطر گزش عقرب و مار نیز مواجه است.

به گفته حصاری در منطقه حفاظت شده میاندشت یکی از زیستگاه های مارهای افعی شاخ دار و جعفری است.

منبع:ايسنا