اخبار

از ناامیدی در حرم امام رضا(ع) تا خلیج فارس ناتمام

از ناامیدی در حرم امام رضا(ع) تا خلیج فارس ناتمام

حمید مجتهدی تا آخرین روزهای زندگی خود، خواهان این بود که ایران را مستند کند. او در حالی که در بیمارستان بستری بود، به این فکر می کرد که دوباره بازگردد و کارش را آغاز کند.

 ۲۰ سال قبل دوربین «GV grass valley» مسیر طولانی را از آمریکا، پاریس و دوبی طی کرد و به دستش رسید. این دوربین و دوربین‌هایی که پیش از این حمید مجتهدی برای ساخت مستند «ایران» به دست گرفت، ۲۰ سال ایران را مستند کرد و در مسیر ساخت با حوادث و جذابیت‌هایی روبه رو شد؛ دوربینی که در طول این سالها نارنجستان قوام، مسجد نصیرالملک، مسجد وکیل، حرم امام رضا(ع)، موزه پارس‌ و … را به خود دیده است؛ البته این دوربین در روزهایی به دلیل محدویت ها ناامیدی صاحبش را هم دیده است اما در نهایت دست خالی برنگشته.

حمید مجتهدی که در زمره برترین فیلمبرداران هوایی دنیا قرار می گرفت و در خارج از کشور تحصیل کرده بود، در حین ساخت مستند «ایران»، ذره ذره امکانات فنی را به وجود آورد و با عشق و نیت قلبی آن را ساخت.

زندگی حمید مجتهدی پس از سال ها تحمل بیماری اول تیر ماه ۱۴۰۰ به پایان رسید. در این سالها او چندین بار به جبر بیماری از تولید مستند «ایران» دست کشید اما با بهبود وضعیتش، بار دیگر سر کار برگشت تا قابی جدید را به مجموعه مستندش اضافه کند.

آنچه در ادامه می خوانید بازنشر گفت وگوهایی است که خبرنگاران ایسنا در این سالها با حمید مجتهدی داشته اند.

 

تا آخرین لحظه عمرم مستند «ایران» را می‌سازم

مجتهدی همواره می گفت تا زمانی که عمر از خداوند می گیرد، کل ایران را تصویر خواهد کرد. ساخت مجموعه مستند «ایران» که از سال ۱۳۸۰ تولید شد، همچنان در طول این سالها ادامه داشت. حمید مجتهدی، قرار بود از هفته آینده ساخت ادامه مستند «ایران» و بخش های مربوط به آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل را آغاز کند؛ مستندی که قرار بود در آن تهیه کننده کار باشد و فرزندش (امیرحسین مجتهدی) کارگردانی را برعهده بگیرد.

او در سال های اخیر در گفته هایش بر این باور بود که کارش پس از او ادامه خواهد داشت؛ چرا که فرزندش پس از او کارش را ادامه خواهد داد.

مجتهدی در سالهای گذشته علاوه بر بیماری، با مسائل مختلفی که در پیش روی راهش قرار گرفته بود، دست و پنجه نرم می‌کرد. او از برخی بی‌مهری‌ها سخن می‌گفت، اما قصد داشت تا آخرین لحظه‌ی باقیمانده از عمرش، مستند «ایران» را با امید به خدا بسازد.

تصویربردار و مستندساز فقید ایرانی، درباره ی دشواری های ساخت مستند «ایران» گفته بود: درست است سر ساخت این برنامه پیر شدم، اما مستندی که ساخته شد مربوط به تاریخ، اقلیم، معماری، اجتماع، تمدن، سنت و مذاهب کشورمان ایران است؛ همه اینها فقط متعلق به هویت امروز ما نیست.

او با اشاره به مسائل و موانعی که بر سر راهش در ساخت مستند «ایران» وجود داشت، مطرح کرده بود:‌ ما امکاناتی برای کار نداشتیم، من امکانات را خودم به وجود آوردم، امکانات فنی که باعث شد ذره به ذره جلو بروم، آنها را خریدم و ساختم؛ آن چیزی که دوربین چگونه باید روی زمین خرامانه حرکت کند و … .

حمید مجتهدی زمانی که ساخت مستند «ایران» را آغاز کرد، به عنوان هفتمین فیلم‌بردار هوایی در کانون فیلم‌برداران دنیا شناخته می شد اما پس از ساخت، سومین فیلم‌بردار شد؛ می گفت، به این دلیل که یک شاتی را دور شاهچراغ شیراز در دو دقیقه و ۴۵ ثانیه بدون کوچکترین تکان گرفته و آن را برای کانون فیلم‌برداران در لس‌آنجلس فرستاده و مقام سوم را کسب کرده است.

از ناامیدی درحرم امام‌ رضا(ع) تا امید برای ساخت مستند خلیج‌ فارس

مجتهدی همواره دغدغه ساخت مستندی برای خلیج فارس را داشت و تاکید می کرد همین حالا هم خیلی دیر شده است. او سالها بخش های مختلف ایران را مستند کرد و خلیج فارس ناتمام ماند.

او با اشاره به برخی خاطرات خود درباره ساخت مستند «ایران» و فیلمبرداری در حرم امام رضا(ع) گفته بود: در مشهد ناامید شدم؛ زمانی که به من گفتند با فیلم‌برداری از حرم امام رضا (ع) موافقت نشده، حالم گرفته شده بود. خیلی ناامید روبه‌روی ضریح امام رضا (ع) ایستادم و به خود آقا گفتم: واقعا باید ناامید برگردم؟ و برگشتم. داشتم استراحت می‌کردم که تماس گرفتند و گفتند که ….، باورم نمی‌شد، فکر کنم امام رضا(ع) دلش به حالم سوخته بود و نخواست مرا ناامید برگرداند.

مجتهدی عشق به کار حرفه ای اش را اینگونه توصیف می کرد: من در این مدت عمری که از خداوند گرفته‌ام هیچ‌گاه کلمه «نه» را نپذیرفته‌ام. مشکلات زیاد است کارها به سختی روال خود را طی می‌کند اما به یک چیزی اعتقاد دارم و آن هم این است که زمانی که می‌خواهم جایی را فیلم‌برداری کنم اگر نتوانم با آن ارتباط برقرار کنم نمی‌توانم کار فیلم‌برداری را انجام دهم؛ به عنوان مثال در بیشاپور دو روز کار را تعطیل کردم و دو روز تمام در این محوطه قدم می‌زدم تا بتوانم با آنجا ارتباط برقرار کنم. به این دلیل که به اعتقاد من، هر نوع فعالیتی که می‌شود، محور یک اسم پنج حرفی به نام «ایران» است.

 

منبع:ایسنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *