ایجاد باران های مصنوعی راهکاری برای کاهش خشکسالی؟!ً
بسیاری از کارشناسان معتقدند، در حال حاضر که مازندران در تنش کمآبی و یا بیآبی دست و پا میزند، راهکاری جز صرفهجویی در مصرف ندارند، موضوعی که میتواند مانع به صدا درآمدن آژیر خطر تنشهای آبی برای بیش از ۵ هزار هکتار اراضی مازندران باشد.
به طور قطع آب یکی از موارد ضروری در زندگی بشری است که با توجه به اهمیت موضوع باید مسائل مرتبط با حوزه آب برای مردم تبیین شود.
کارشناسان معتقد هستند در مازندران، میزان بهرهبرداری از آبهای سطحی ۲۳۰۰ میلیون مترمکعب معادل ۶۷ درصد مصارف و میزان بهرهبرداری از آبهای زیرزمینی ۱۱۰۰ میلیون مترمکعب معادل ۳۳ درصد مصارف است.
به گفته یخکشی مدیرعامل آب و منطقهای مازندران، ۶ میلیارد متر مکعب میزان منابع آب در مازندران است که ۴.۵ میلیارد مترمکعب آن آب سطحی و ۱.۵ میلیارد آن آب زیرزمینی است و ۵۶ درصد از منابع مصرف شده و ۸۷ درصد به کشاورزی وابسته است.
وابستگی کشاورزی به منابع آبی در مازندران، با وجود تنشهای بیشمار یکی از اصلیترین موضوعاتی است که کارشناسان معتقدند باید با تغییر الگوی کشت میتوان به مبارزه با آن رفت. هرچند برخی دیگر به این نکته اعتقاد دارند که، کاهش استفاده از آب شرب برای مصارف غیرشرب و کاهش هدرفت آب در شبکههای آب شرب و صنعت را از جمله مهمترین برنامههای سازگار با کمآبی است.
با این وجود اساتید دانشگاه و محققان این حوزه معتقد هستند که، ایجاد باران مصنوعی با استفاده از تکنیکها و فنآوریهای جدید در مناطقی که با خشکسالیهای بیشماری مواجه هستیم، راهکاری مناسب برای عبور از بحران آب است، موضوعی که مخالفان خاص خودش را دارد.
محققان معتقد هستند از آنجایی که پس از صنعتی شدن جهان و سرعت پیشرفت علمی شاهد افزایش دمای زمین هستیم، دی اکسید کربن و گازهای گلخانهای و شدت تخریب و برداشت جنگلها، تخریبهای انسانی افزایش پیدا کرده و سبب افزایش گرمای زمین و ذوب شدن یخ های قطبی شده است.
با توجه به خشکسالیهایی که در سالهای اخیر اتفاق افتاده و عوامل انسانی در آن دخیل بوده اند، راهی جز توسعه و احیا جنگلها و جلوگیری از برداشتهای شدید از این مواهب طبیعی نداریم؛ باید فضای سبز کشور را گسترش داده و از سیستمها و اکوسیستم های طبیعی حفاظت کنیم، همچنین در استفاده از آب برای تولید محصولاتی مانند برنج در مازندران و سایر استانها که به آب بسیار زیادی نیاز دارد نیز باید تجدید نظر کنیم، چرا که منابع آبی ما محدود است و نیاز این محصولات به آب بسیاری زیاد.
کارشناسان به این موضوع اشاره میکنند که، با استفاده از تکنیکهاو فن آوریهای جدید میتوان بارانزایی را به وجود آورد؛ ازطریق سیستمهای ترکیبی اکسیژن و هیدروژن میتوان آب را بوجود آورد و این ها در حال حاضر مراحل اولیه خود را طی میکنند؛ شاید هزینههای بالایی داشته باشد؛ اما میتوان در مناطقی که با خشکسالیهای بیشماری مواجه هستیم باران بیشتری تولید و از خشکسالی جلوگیری کرد.
در این زمینه محققان معتقدند به طور متوسط در شمال کشور نیم درجه سانتیگراد نسبت به متوسط میزان، دمای بیشتری داشته، این دما برای شمال بسیار بالاست و پوشش گیاهی را تحت تاثیر قرار میدهد.
به گزارش ایسنا، با توجه به تمامی موارد ذکر شده کارشناسان معتقد هستند که، آزمایشها در زمینه بارور کردن ابرها نشان میدهد که ممکن است بتوان به صورت مصنوعی بارندگی ایجاد کرد اما مطمئنا خشکسالی به پایان نخواهد رسید.
منبع:ايسنا