اخبارورزشییادداشت

بحران مالی پرسپولیس و شعار پاداش آسیایی

بحران مالی پرسپولیس و شعار پاداش آسیایی

با وجود اینکه باشگاه پرسپولیس درگیر بحران مالی بزرگی شده است، اما مدیران این باشگاه برای حل این بحران‌ها حساب ویژه‌ای روی پاداش آسیایی باز کرده‌اند.

به گزارش ایسنا، لیگ بیستم درحالی برای پرسپولیس به پایان رسید که این تیم با وجود همه پستی بلندی‌ها و بحران‌های مالی که داشت، جام‌ قهرمانی را برای پنجمین بار بالای سر برد و افتخار دیگری برای هوادارانش کسب کرد اما کسب این قهرمانی بدهی‌های سنگینی به پرسپولیس تحمیل کرد و کسی دقیق نمی‌داند این بدهی‌ها چطور قرار است بازپرداخت شود.
بحران مالی پرسپولیس از کجا شروع شد؟
باشگاه پرسپولیس در آبان ۱۳۹۸ و در دوره مدیریت محمد حسن انصاری‌فرد، طی یک قرارداد تمام فضاهای درآمدزایی و رسانه‌ای خود را به شرکتی به عنوان کارگزارش واگذار کرد تا این شرکت منابع مالی لازم را برای باشگاه تامین کند. با توجه به اینکه در قرارداد اولیه «کف قراردادی» به عنوان حداقل الزام پرداختی از کارگزار تعیین نشده بود، کارگزار هم تعهدی برای پرداخت پول نمی‌دید و در نهایت تا اردیبهشت سال ۱۳۹۹، فقط ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به عنوان درآمد به باشگاه پرداخت کرد. در واقع یعنی در کوران لیگ نوزدهم و در شرایطی که باشگاه باید مطالبات بازیکنانش را می‌داد، درآمدی حاصل نشد تا اینکه باشگاه به دنبال فسخ قرارداد رفت اما در نهایت با امضای الحاقیه جدیدی قرارداد همکاری ادامه پیدا کرد.
در قرارداد جدید پرسپولیس و کارگزار، کف قرارداد ۱۱۰ میلیاردی به صورت ناخالص برای باشگاه تعیین شد اما بخش زیادی از این مبلغ با توافق طرفین پیش از شروع فصل جدید (مهر ۱۳۹۹) پرداخت شد تا باشگاه بتواند بخش زیادی از مطالبات بازیکنان و بخشی هم از مطالبات برانکو را بپردازد. این یعنی به خاطر اینکه در ۹ ماه ابتدایی همکاری پرسپولیس و کارگزار، درآمد چندانی حاصل نشده بود، باشگاه مجبور بود از درآمد تعهد شده برای لیگ بیستم، هزینه‌های باشگاه در لیگ نوزدهم را بپردازد. همین امر هم باعث شد زمانی که جعفر سمیعی مدیریت باشگاه را بر عهده گرفت، متوجه شود بخشی زیادی از تعهدات کارگزار (که تنها منبع درآمد باشگاه است) هزینه فصل قبل شده و پرسپولیس با منابع مالی اندکی باید لیگ بیستم را سپری کند.
پرسپولیس برای لیگ بیستم چقدر قرض گرفت؟
با توجه به قرارداد کارگزار و پرسپولیس و عملا بسته بودن راه‌های درآمدزایی باشگاه، در زمان جعفر سمعی، پرسپولیس مجبور شد برای تامین هزینه‌های لیگ بیستم، مبالغی را به صورت قرض از شرکت‌های مختلف بگیرد تا پس از وصول پاداش آسیایی، این بدهی‌ها پرداخت شود. مدیران پرسپولیس در مصاحبه‌های خود بارها تایید کردند لیگ بیستم را عملا با پول‌های قرض شده سپری کرده‌اند اما تا به امروز مبلغ دقیقی به صورت رسمی اعلام نشده است اما یک بار در برنامه شب‌های فوتبالی شبکه ورزش، زمانی که مجری برنامه از ابراهیم شکوری سخنگوی باشگاه پرسپولیس پرسپولیس سوال کرد که «آیا فکری برای پرداخت قرض‌های ۶۰ میلیاردی شده است، یا خیر؟» مقروض شدن ۶۰ میلیاردی را رد نکرد.
واقعا با پاداش آسیایی می‌شود بدهی‌ها را پرداخت کرد؟
درباره میزان دقیق پاداش آسیایی پرسپولیس اعداد مختلفی مطرح می‌شود اما در آخرین اظهارات رسمی مدیران باشگاه، ابراهیم شکوری در برنامه فوتبال برتر اعلام کرد با توجه به پنج برد پرسپولیس در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا و حضور این تیم در فینال فصل گذشته، پاداش آسیایی پرسپولیس حدود ۳ میلیون دلار است و این مبلغ فعلا به خاطر تحریم‌های آمریکا قابل وصول نیست.
پرسپولیسی‌ها درحالی از پاداش آسیایی به عنوان ضمانت پرداخت قرض‌هایی که انجام شده صحبت می‌کنند که با یک حساب و کتاب ساده  مشخص می‌شود با این مبلغ نمی‌توان تمام قرض‌های باشگاه را پرداخت کرد. در صورت رفع تحریم‌ها، پرسپولیس بر اساس حکم فیفا باید حدود ۷۰۰ هزار دلار این پاداش را به کالدرون بدهد و باقیمانده پول را به ایران بیاورد تا بدهی‌های خود را پرداخت کند. درست است که این روزها قیمت دلار در بازار آزاد حدود ۲۵ هزار تومان است اما هر کسی که کمی با اقتصاد ایران آشنا باشد به خوبی می‌داند در صورت لغو تحریم‌ها (که پرسپولیس در این صورت می تواند به پاداش آسیایی دسترسی داشته باشد) شاهد ریزش قیمت دلار در بازار خواهیم بود.
به عبارت دیگر اگر قرار باشد پرسپولیس دلارهایش را به ریال تبدیل و به ایران منتقل کند، احتمالا با مبالغی بسیار کمتر از نرخ ۲۵ هزار تومان باید دلارها را به ریال تبدیل کند. این یعنی آنچه مدیران پرسپولیس هر روز به آن تکیه می‌کنند و صحبت از پاداش آسیایی می‌کنند، احتمالا کفاف قرض‌های چند ده میلیاردی پرسپولیس را نمی‌دهد. مگر اینکه پرسپولیسی‌ها در شرایط تحریم راهی برای دریافت پولشان را پیدا کنند تا این پاداش پس از تبدیل به ریال افزایش پیدا کند که تاکنون ممکن نبوده و بعید به نظر می‌رسد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *