ترامپ: خروج از افغانستان شرم‌آورترین لحظه تاریخ آمریکا بود

به گزارش ایسنا، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا در مصاحبه ای به مارک لوین، مجری برنامه “زندگی، آزادی و لوین” در شبکه فاکس نیوز گفت: فکر می کنم این خروج شرم آورترین و تحقیرآمیزترین دوره را در تاریخ کشور ما رقم زد.

او در این مصاحبه گفت: من کاملا آماده بودم تا آمریکا را از موضع قدرتی چشمگیر و با منزلت خارج کنم. در برنامه من برای این خروج، قرار نبود کسی کشته شود و دیگر سرمایه ای ۸۵ میلیارد دلاری جا نمی ماند و ۱۰ سنت هم جا نمی گذاشتیم. من گفتم که باید دانه دانه پیچ ها و میخ ها از افغانستان خارج شوند.

او در ادامه این مصاحبه بیان کرد، “هیچکس” درباره سربازان زخمی شده در بمبگذاری کابل حرفی نمی زند و این که او فکر می کند “هیچ چیزی به اندازه آن وحشتناک نبوده است”. وی افزود، با تعداد زیادی از والدین ۱۳ سرباز آمریکایی کشته شده در این بمبگذاری ملاقات کرد و آنها “نمی توانستند باور کنند که چنین اتفاقی برای فرزندشان افتاده است”.

ترامپ در ادامه این مصاحبه به بایدن از بابت قیمت بالای بنزین حمله کرده و گفت: “تورم دارد مردم ما را زنده زنده می بلعد.” او در ادامه انتقادهایش به وضعیت در مرز جنوب آمریکا اشاره کرده و گفت: “هیچکس یک چنین مرزی حتی در دور افتاده ترین مکانهای جهان ندارد”.

وی تصریح کرد، میلیونها و میلیونها نفر به شکلی کنترل نشده به اینجا می آیند. ترامپ ادعا کرد که “کشورها دارند زندانی زندانهایشان را در آمریکا مثل یک زمین دفن زباله خالی می کنند”.

او به تحسین از دوره ریاست جمهوری اش پرداخت و گفت که ریاست جمهوری او “دورانی زیبا” بوده است و وقایع فاجعه بار ۱۰ ماه گذشته حتی دوره او را “زیباتر” می سازند.

وی افزود، چنین وقایعی “هرگز نباید اتفاق می افتادند”.

ترامپ در حالی به شکل نوستالژیک درباره دوران دولتش صحبت کرد که به دموکراتها از بابت دو تلاشش ناموفقشان برای “استیضاح الکی” او برچسب “مریض”‌ را زد.

اولین کتاب ترامپ در دوره پساریاست جمهوری اش تحت عنوان “سفر ما با یکدیگر” که تنها یک مجموعه تصاویر مناسب روی میز کافه هاست، قرار است ماه آینده میلادی به بازار عرضه شود.

ترامپ متنی را در ابتدای این کتاب برای تقدیم آن به چند نفر درج کرده که در آن نوشته شده است:” تقدیم به والدین بزرگم، مری و فرد، همسر شگفت انگیزم ملانیا، وطن پرستهای شگفت انگیز کشور ما، همه اعضای خانواده با شکوهم و مهمتر از همه تقدیم به رقت انگیزهایی چون شما که باعث شدید من به اینجا برسم!”

انتهای پیام