تعیین ساز و کار ارزشیابی رتبه‌بندی معلمان
نمایندگان مجلس شورای اسلامی شرایط ارزشیابی معلمان جهت رتبه بندی را تعیین کردند.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز مجلس، گزارش کمیسیون آموزش و تحقیقات در خصوص لایحه رتبه بندی معلمان را بررسی کرده و در نهایت ماده ۲ این لایحه را به تصویب رساندند.
بر اساس ماده ۲ این لایحه، در این قانون، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
معلمان: به افرادی اطلاق می شود که رسالت خطیر صرفاً تربیت دانش آموزان را در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی برعهده دارند؛ مانند آموزگار، دبیر، هنرآموز، مربی امور تربیتی، مشاور واحد آموزشی، مراقب سلامت، نیروهای توانبخشی مدارس استثنائی، مدیر و معاون در واحدهای آموزشی و تربیتی
شایستگی: ترکیبی است از دانش، مهارت، نگرش، خلاقیت، نوآوری و ویژگی‌های فردی مبتنی بر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به فرد این امکان را می دهد تا وظایف مربوط به شغل را به طور موفقیت آمیز انجام دهد.
صلاحیت معلمی: مجموعه ای از شایستگی‌های ناظر بر جنبه‌های هویت فردی و حرفه‌ای (اخلاق و تعهد حرفه‌ای، دانش تخصصی، دانش و مهارت‌های تربیتی) که معلم باید در جهت تقویت و ارتقای توانمندی های ضروری مرتبط با فرآیند تعلیم وتربیت کسب و برای بهبود مستمر آن تلاش نماید و برآیند شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه‌ای است.
شایستگی عمومی: مجموعه‌ای از صفات و ویژگی های شخصیتی فرد، شامل باورها، نگرش‌ها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه اسلامی و نظام آموزش و پرورش کشور است که زمینه را برای انجام کار متعهدانه آماده می کند و پایبندی فرد را به ارزش ها، قوانین و مقررات آشکار می سازد. این دسته از شایستگی‌ها در طول خدمت در حیطه تعلیم و تربیت و مدیریتی مرتبط با معلمان و مشمولین مورد بررسی و تأیید قرار می گیرد.
شایستگی تخصصی: مجموعه‌ای از توانمندی های مرتبط با تسلط بر فرآیند و برآیند دانش تخصصی (موضوع تدریس)، دانش تربیتی و سایر حوزه های دانشی مرتبط با یاددهی – یادگیری، دستاوردها، خلاقیت و نوآوری های علمی مرتبط و توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش در آن حیطه که فرد برای انجام مؤثر وظایف شغلی خود باید از آنها برخوردار باشد.
شایستگی حرفه‌ای: مجموعه ای از توانمندی های مرتبط با به کارگیری تلفیقی دانش، نگرش و مهارت های تخصصی و تربیتی در موقعیت آموزشی و تربیتی مبتنی بر نظام آموزشی معیار در جمهوری اسلامی ایران
تجربه: توانمندی هایی است که افراد مذکور در بند (۱) این ماده در طول سالهای خدمت کسب نموده اند.
نظام رتبه بندی معلمان: نظامی مستقل و ویژه معلمان وزارت آموزش و پرورش است، شامل مجموعه ای از اصول، قواعد و فرآیندهایی که به منظور کسب اهداف مندرج در ماده (۱) این قانون مبتنی بر ارزشهای اسلامی در چهارچوب این قانون طراحی و اجراء می شود.
رتبه: سطحی از تجربیات، شایستگی‌ها و مهارت‌ها عملکردهای فردی و شغلی معلمان که بر مبنای نتایج ناشی از فرآیند ارزشیابی تعیین می‌شود.
تبصره: اقلیت‌های دینی مصرح در قانون اساسی و شاغل در آموزش و پرورش براساس معیارهای ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری ارزیابی می شوند.
منبع: ايسنا
بر اساس ماده ۲ این لایحه، در این قانون، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
معلمان: به افرادی اطلاق می شود که رسالت خطیر صرفاً تربیت دانش آموزان را در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی برعهده دارند؛ مانند آموزگار، دبیر، هنرآموز، مربی امور تربیتی، مشاور واحد آموزشی، مراقب سلامت، نیروهای توانبخشی مدارس استثنائی، مدیر و معاون در واحدهای آموزشی و تربیتی
شایستگی: ترکیبی است از دانش، مهارت، نگرش، خلاقیت، نوآوری و ویژگی‌های فردی مبتنی بر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به فرد این امکان را می دهد تا وظایف مربوط به شغل را به طور موفقیت آمیز انجام دهد.
صلاحیت معلمی: مجموعه ای از شایستگی‌های ناظر بر جنبه‌های هویت فردی و حرفه‌ای (اخلاق و تعهد حرفه‌ای، دانش تخصصی، دانش و مهارت‌های تربیتی) که معلم باید در جهت تقویت و ارتقای توانمندی های ضروری مرتبط با فرآیند تعلیم وتربیت کسب و برای بهبود مستمر آن تلاش نماید و برآیند شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه‌ای است.
شایستگی عمومی: مجموعه‌ای از صفات و ویژگی های شخصیتی فرد، شامل باورها، نگرش‌ها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه اسلامی و نظام آموزش و پرورش کشور است که زمینه را برای انجام کار متعهدانه آماده می کند و پایبندی فرد را به ارزش ها، قوانین و مقررات آشکار می سازد. این دسته از شایستگی‌ها در طول خدمت در حیطه تعلیم و تربیت و مدیریتی مرتبط با معلمان و مشمولین مورد بررسی و تأیید قرار می گیرد.
شایستگی تخصصی: مجموعه‌ای از توانمندی های مرتبط با تسلط بر فرآیند و برآیند دانش تخصصی (موضوع تدریس)، دانش تربیتی و سایر حوزه های دانشی مرتبط با یاددهی – یادگیری، دستاوردها، خلاقیت و نوآوری های علمی مرتبط و توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش در آن حیطه که فرد برای انجام مؤثر وظایف شغلی خود باید از آنها برخوردار باشد.
شایستگی حرفه‌ای: مجموعه ای از توانمندی های مرتبط با به کارگیری تلفیقی دانش، نگرش و مهارت های تخصصی و تربیتی در موقعیت آموزشی و تربیتی مبتنی بر نظام آموزشی معیار در جمهوری اسلامی ایران
تجربه: توانمندی هایی است که افراد مذکور در بند (۱) این ماده در طول سالهای خدمت کسب نموده اند.
نظام رتبه بندی معلمان: نظامی مستقل و ویژه معلمان وزارت آموزش و پرورش است، شامل مجموعه ای از اصول، قواعد و فرآیندهایی که به منظور کسب اهداف مندرج در ماده (۱) این قانون مبتنی بر ارزشهای اسلامی در چهارچوب این قانون طراحی و اجراء می شود.
رتبه: سطحی از تجربیات، شایستگی‌ها و مهارت‌ها عملکردهای فردی و شغلی معلمان که بر مبنای نتایج ناشی از فرآیند ارزشیابی تعیین می‌شود.
تبصره: اقلیت‌های دینی مصرح در قانون اساسی و شاغل در آموزش و پرورش براساس معیارهای ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری ارزیابی می شوند.
منبع: ايسنا