تعیین عرصه و حریم پناهگاه انسال نئاندرتال در کرمانشاه
فصل چهارم کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای «باوه‌یوان» به منظور تعیین عرصه و حریم این مکان در راستای پروژه ردیابیِ گذار از پارینه‌سنگی میانی به نوین در غرب زاگرس میانی در استان کرمانشاه آغاز شد.
به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، این فصل از کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای باوه‌یوان با سرپرستی مشترک سامان حیدری گوران و احمد آزادی، زیر نظر پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه و اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمانشاه در حال انجام است.
سامان حیدری گوران در این‌باره گفت: مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای یوان در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهر کرمانشاه و در دره ناودرون واقع است.
او افزود: در فصول پیشین، علاوه‌بر کشف یک دندان شیری انسان نئاندرتال با قدمت ۴۲ هزار سال، لایه‌های باستانی همراه با داده‌های فرهنگی از سه دوران پارینه‌سنگی میانی، نوین و فراپارینه‌سنگی شناسایی شده است.
حیدری گوران همچنین گفت: این مکان از لحاظ توالی استقرار با محوطه کلیدی و مهم پناهگاه صخره‌ای ورواسی قابل‌مقایسه است که آن نیز در منطقه کرمانشاه واقع است.
این باستان‌شناس با بیان این‌که این پروژه تا پایان مهرماه امسال ادامه دارد، بیان کرد: امیدواریم علاوه‌بر تعیین عرصه و حریم و مستندنگاری این مکان، با استفاده از سیستم فتوگرامتری کوه باوه‌یوان، شرایط نگهداری و حفظ آن به نحو مطلوب‌تری انجام شود.
خبر کشف بقایای دندان شیری یک انسان نئاندرتال در پناهگاه دره‌یوان در سال ۹۷ اهمیت این منطقه را به لحاظ باستان‌شناسی و قدمت تاریخی ارتقا داد. به گفته باستان‌شناسان، این نخستین‌بار بود که بقایای یک انسان نئاندرتال به صورت قطعی در ایران کشف می‌شد. این دندان بر اساس آزمایش‌های سن‌سنجیِ مطلقِ رادیو کربن ۱۴، دارای سنی بین ۴۲ تا ۴۵ هزار سال است، بنابراین نئاندرتال کشف‌شده متعلق به جوامع نئاندرتال نزدیک به عصر حاضر محسوب می‌شود. پس از این کشف مهم، کاوش‌ها در باوه‌یوان عمیق‌تر شد. تا کنون دست‌افزارهای سنگی مربوط به عهد پارینه‌سنگی نیز از این منطقه کشف شده است.
منبع: ايسنا
سامان حیدری گوران در این‌باره گفت: مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای یوان در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهر کرمانشاه و در دره ناودرون واقع است.
او افزود: در فصول پیشین، علاوه‌بر کشف یک دندان شیری انسان نئاندرتال با قدمت ۴۲ هزار سال، لایه‌های باستانی همراه با داده‌های فرهنگی از سه دوران پارینه‌سنگی میانی، نوین و فراپارینه‌سنگی شناسایی شده است.
حیدری گوران همچنین گفت: این مکان از لحاظ توالی استقرار با محوطه کلیدی و مهم پناهگاه صخره‌ای ورواسی قابل‌مقایسه است که آن نیز در منطقه کرمانشاه واقع است.
این باستان‌شناس با بیان این‌که این پروژه تا پایان مهرماه امسال ادامه دارد، بیان کرد: امیدواریم علاوه‌بر تعیین عرصه و حریم و مستندنگاری این مکان، با استفاده از سیستم فتوگرامتری کوه باوه‌یوان، شرایط نگهداری و حفظ آن به نحو مطلوب‌تری انجام شود.
خبر کشف بقایای دندان شیری یک انسان نئاندرتال در پناهگاه دره‌یوان در سال ۹۷ اهمیت این منطقه را به لحاظ باستان‌شناسی و قدمت تاریخی ارتقا داد. به گفته باستان‌شناسان، این نخستین‌بار بود که بقایای یک انسان نئاندرتال به صورت قطعی در ایران کشف می‌شد. این دندان بر اساس آزمایش‌های سن‌سنجیِ مطلقِ رادیو کربن ۱۴، دارای سنی بین ۴۲ تا ۴۵ هزار سال است، بنابراین نئاندرتال کشف‌شده متعلق به جوامع نئاندرتال نزدیک به عصر حاضر محسوب می‌شود. پس از این کشف مهم، کاوش‌ها در باوه‌یوان عمیق‌تر شد. تا کنون دست‌افزارهای سنگی مربوط به عهد پارینه‌سنگی نیز از این منطقه کشف شده است.
منبع: ايسنا