پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود نشان داده‌اند که کیفیت واکنش ایمنی در بیماران مبتلا به نوع خفیف و شدید کووید-۱۹ متفاوت است.
به گزارش ایسنا و به نقل از ان‌دی‌تی‌وی، یک پژوهش جدید که در “مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس” (UTHealth) انجام شده است، نشان می‌دهد سلول‌های B که با عفونت مبارزه می‌کنند، در بیمارانی که به نوع خفیف کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند، عملکرد بهتری در برابر پروتئین خوشه‌ای کروناویروس دارند. عملکرد سلول‌های B در این بیماران، بهتر از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید است.
“اولین بونیک”(Evelien Bunnik)، استادیار میکروبیولوژی، ایمنی‌شناسی و ژنتیک مولکولی مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: نتایج این پژوهش، تفاوت‌هایی را در کیفیت واکنش ایمنی مبتنی بر شدت کووید-۱۹ نشان می‌دهند.
این پژوهش، بر سلول‌های B تمرکز دارد که نسبت به پروتئین خوشه‌ای “کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲” (SARS-CoV-2) واکنش نشان می‌دهند. نمونه‌های خون، یک ماه پس از آغاز نشانه‌های بیماری و پنج ماه پس از آغاز آن مورد بررسی قرار گرفتند. پس از یک ماه، بخش قابل توجهی از سلول‌های B فعال شد.
با وجود این، پژوهشگران خاطرنشان کردند که نمونه‌های به دست آمده از هشت نفری که از کووید-۱۹ خفیف نجات یافته‌اند، افزایش بیان نشانگرهای مرتبط با حافظه سلول B را در مقایسه با افرادی که از کووید-۱۹ شدید بهبود یافته‌اند، نشان داد. نشانگرها، عوامل موسوم به “T-bet” و “FcRL5” را در بر داشتند.
به گفته پژوهشگران، سلول‌های B مربوط به T-bet، تقریبا پنج ماه پس از شروع نشانه‌ها، از نمونه‌های خون ناپدید شدند. به طور کلی، واکنش ناکارآمدتر سلول B در موارد شدید بیماری دیده می‌شود.
انواع خفیف بیماری به عنوان مواردی تعریف شدند که نیازی به اکسیژن مکمل یا تهویه تهاجمی نداشتند؛ در حالی که انواع شدید بیماری، به تهویه مکانیکی تهاجمی یا “اکسیژناسیون غشایی برون‌پیکری”(ECMO) نیاز داشتند.
“توماس پترسون”(Thomas Patterson)، استاد بیماری‌های عفونی در مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس و از پژوهشگران این پروژه گفت: بیماری شدید، براساس نیاز به اکسیژناسیون غشایی برون‌پیکری تعریف شده است، زیرا این بیماری، بحرانی‌ترین بیماران را که بیشتر احتمال می‌رود که واکنش‌های ضعیف ایمنی نشان دهند، متمایز می‌کند.
افزایش میزان سلول‌های B مرتبط با ایمنی بلندمدت در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ خفیف ممکن است پیامدهایی برای ایمنی بلندمدت در برابر ابتلای دوباره به کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ یا شدت بیماری ناشی از آن داشته باشد.
این پژوهش، در “PLOS ONE Journal” به چاپ رسید.
انتهای پیام