تولد روزانه ۱۰ نوزاد کم شنوا در کشور/ تاثیر کرونا بر حس شنوایی

به گزارش ایسنا، دکتر افشین استوار- رییس مرکز مدیریت بیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت در نشست خبری روز جهانی شنوایی گفت: در حال حاضر حدود ۴۶۶ میلیون نفر در دنیا به کم شنوایی مبتلا هستند و تخمین زده می‌شود که تا بازه زمانی سال ۲۰۵۰ این رقم افزایش یافته و تا حدود ۹۰۰ میلیون نفر برسد که عدد بسیار بزرگی است. در چند  سال اخیر هم افزایش نزدیک به ۲۵ درصدی را در موارد ناشنوایی در دنیا داشتیم. به طوری که از فاصله سال ۲۰۱۳ تاکنون از حدود ۳۶۰ میلیون نفر به ۴۶۶ میلیون نفر در سراسر جهان افزایش یافته است.

کم شنوایی و ناشنوایی؛ هفت درصد بار بیماریها در جهان

وی افزود: به طور کلی از نظر بار بیماری‌ها، کم شنوایی و ناشنوایی نزدیک به هفت درصد بار کل بیماری‌ها را در جهان به خود اختصاص می‌دهد و از نظر هزینه هم هزینه بسیار زیادی به نظام‌های سلامت و مردم وارد می‌کند. هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از ناشنوایی و کم‌شنوایی بالغ بر ۷۵۰ میلیارد دلار در سال در جهان است که بسیار زیاد است.

تولد سالانه ۳۵۰۰ نوزاد کم شنوا در ایران

استوار ادامه داد: در کشور ما هم متاسفانه تقریبا از هر ۱۰۰۰ تولدی که اتفاق می‌افتد، ۲.۷ درصد نوزادان کم‌شنوا هستند و اصطلاحا کم‌شنوایی ناتوان کننده دارند که عدد بسیار بزرگی است و نزدیک به ۳۵۰۰نوزاد در سال می‌شود. عددی نزدیک به ۳۰۰ نوزاد کم شنوا در ماه و ۱۰ نوزاد در روز است. به دلیل اینکه ناشنوایی و کم شنوایی بار زیادی را به فرد تحمیل می‌کند، عوارض زیادی را برای افراد دارد.

۵.۳ درصد ایرانیان از ناشنوایی و کم شنوایی رنج می برند

علت رشد فزاینده کم شنوایی و ناشنوایی در کشور

وی گفت: در همه گروه‌های سنی در کشور شیوع ناشنوایی و کم‌شنوایی در کشور ۵.۳ درصد است که یعنی ۵.۳ درصد افراد در جامعه از ناشنوایی و کم شنوایی رنج می‌برند. اینکه چرا در سال‌های اخیر کم شنوایی و ناشنوایی را با این رشد فزاینده داریم، این است که عوامل خطر کم شنوایی و ناشنوایی روزبروز در حال افزایش است. یکی از مهمترین عوامل آن افزایش سالمندی است که کشور ما هم از کشورهایی است که رشد جمعیت سالمندی در آن بسیار زیاد است و شیوع کم شنوایی در این گروه افزایش چشم‌گیری پیدا کرده است. برخی عفونت‌ها به ویژه عفونت‌های گوش میانی منجر به کم شنوایی می‌شوند که طی این سال‌ها افزایش یافته است. برخی از انواع بیماری‌های ویروسی مانند سرخک، اوریون، مننژیت، سرخچه و… عامل خطر وقوع کم شنوایی هستند.

وی ادامه داد: همچنین مصرف نابجای برخی داروها به ویژه برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهایی که برای سل و مالاریا استفاده می‌شود، منجر به کم شنوایی و تاثیر مستقیم روی گوش دارد. مواجهه با اصوات بلند در جامعه به خصوص در برخی شغل‌ها از عوامل دیگر خطر در رشد بالای کم شنوایی هستند. کم‌شنوایی تاثیر بسیار زیادی بر روی کیفیت زندگی افراد دارد و ارتباط افراد کم شنوا با دیگران قطع می شود و مختل شدن ارتباط بر روی تحصیل، معاشرت، یادگیری، شغل و کاریابی موثر است و به همین دلیل افراد کم شنوا و ناشنوا از سطح اقتصادی و اجتماعی پایین تری برخوردارند. زیرا یک سیکل معیوب ایجاد می‌شود که به دلیل کم شنوایی یادگیری مختل می‌شود. به دلیل عدم یادگیری، شغل ایجاد نمی شود و همینطور سیکل معیوب ادامه دارد. از طرفی متاسفانه ابتلا به برخی بیماری ها مانند افسردگی و زوال عقل هم در افراد ناشنوا افزایش پیدا می کند. بنابراین عوارض زیادی برای ناشنوایی وجود دارد.

بیش از ۵۰ درصد کم شنوایی و ناشنوایی قابل پیشگیری است

استوار ادامه داد: خبر خوب این است که بیش از ۵۰ درصد موارد کم شنوایی و ناشنوایی قابل پیشگیری هستند. در بزرگسالان بیش از ۵۰ درصد و در کودکان بیش از ۶۰ درصد موارد، مواردی هستند که قابل پیشگیری و کنترل بوده و به همین دلیل وزارت بهداشت با کمک ذی‌نفعان از جمله بهزیستی و… تلاش می کند که برنامه های پیشگیری و تشخیص زودرس ناشنوایی را اجرا کند و امیدوارم این اقدامات منجر شود تا این رشد تا حد زیادی متوقف شود.

تاثیر جدی “کووید” بر زندگی ناشنوایان

تاثیر کرونا بر حس شنوایی

وی درباره تاثیر کووید-۱۹ بر روی ناشنوایی و کم شنوایی گفت: پاندمی کووید-۱۹ اثر جدی بر روی زندگی افراد ناشنوا دارد. از یک طرف مصرف برخی داروهایی که در کووید-۱۹ استفاده می‌شوند، مانند کلروکین بر روی شنوایی تاثیر دارد. از سوی دیگر ابتلا به کووید-۱۹ عوارض حسی و عصبی داشته و می‌تواند منجر به عفونت گوش شود. این عوارض حسی و عصبی همانطور که بر روی بویایی و چشایی موثر است، ممکن است بر روی حس شنوایی هم تاثیر داشته باشد.

استوار ادامه داد: نکته مهمی که از نظر اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است، این است که رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای ناشنوایان سخت‌تر است. زیرا زدن ماسک ارتباط‌شان را مختل می‌کند. زیرا این افراد باید از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند. بنابراین استفاده از ماسک برایشان سخت است؛ چراکه اگر ماسک داشته باشند نمی توانند ارتباط برقرار کنند و اگر ماسک‌شان را بردارند، احتمال ابتلایشان به کرونا افزایش می‌یابد. بر این اساس ما در ابتدای پاندمی کووید-۱۹ دستورالعمل‌های مورد نیاز را تدوین کردیم و به دانشگاه‌های علوم پزشکی ابلاغ کردیم و مداخلاتی در این زمینه انجام شد تا این عوارض را به حداقل برسانیم.

رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت درباره اقدامات انجام شده برای ناشنوایان در دوران شیوع کووید ۱۹ گفت: از همان ابتدای شیوع کرونا به فکر این گروه از هموطنان‌مان بودیم و به همه دانشگاه‌های علوم پزشکی در این زمینه دستورالعملی ابلاغ شد که چطور محیط را برای ناشنوایان آماده کنند. در عین حال به ناشنوایان آموزش دادیم که چطور می‌توانند از خودشان محافظت کنند. همچنین برنامه‌های غربالگری شنوایی را که برای نوزادان انجام می‌شود نیز به دلیل حساسیت شرایط برای مدت کوتاهی تعلیق کردیم، اما بعد از آن، غربالگری‌های عقب افتاده جبران شد. هر آنچه که امکان داشت که انجام شود تا اختلالی در زندگی و کار افراد ناشنوا ایجاد نشود و برنامه‌هایی که در سطح پیشگیری باید برای جلوگیری از مشکلات در ناشنوایان انجام شود، از همان ابتدا اندیشیده شد.

لزوم غربالگری شنوایی نوزاد قبل از یک ماهگی

آغاز درمان قبل از شش ماهگی

استوار درباره غربالگری نوزادان و کودکان ناشنوا، گفت: تمام تلاش ما این است که برنامه غربالگری شنوایی به شکل ادغام یافته در خدمات مراقبت‌های اولیه بهداشتی ارائه شود. سه زمان کلیدی را باید به خاطر داشته باشیم؛ نوزادی که متولد می‌شود باید تا قبل از یک ماهگی برای شنوایی غربالگری شود. اگر در غربالگری مشکوک تشخیص داده شود، قبل از سه ماهگی باید تشخیص قطعی برایش انجام داده شود و اگر تشخیص قطعی داده شد، قبل از ۶ ماهگی باید درمان شروع شود. تلاش ما این است که با ادغام این برنامه در نظام ارائه مراقبت‌های اولیه، پوشش هر سه زمان به حداکثر برسد. با همکارانمان در سازمان بهزیستی و موسسات خیریه و سازمان‌های مردم نهاد هم همکاری می‌کنیم.

رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت همچنین تاکید کرد: برنامه‌های پیشگیری از ناشنوایی و کم شنوایی و مسائل درمانی این افراد از نظر عدالت اجتماعی نیز اهمیت دارد. افراد ناشنوا به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط دچار مشکلاتی در مسیر یادگیری می‌شوند. در نتیجه در مسیر کاریابی هم دچار مشکل شده و منجر به فقر می‌شود. چرخه ناتوانی همین طور تکرار می‌شود و این موضوع از نظر عدالت اجتماعی قابل توجه است. علاوه بر وزارت بهداشت، سایر دستگاه‌ها هم باید به وظایف خود برای در نظر گرفتن فرصت‌های شغلی برای این افراد توجه ویژه داشته باشند.

انتهای پیام

منبع:ایسنا