عنصر مس یک عنصر فلزی با فراوانی بالا در طبیعت می باشد که نرم با قابلیت های بالایی در انتقال الکتریکی و حرارتی می باشد. یکی از دلایل عمده ای که سیم های برق را از جنس مسی می سازند قابلیت رسانش بالا در انتقال الکترون ها با حداقل تلفات انرژی و اصطکاک کم می باشد. عنصر فلزی مس که با Cu مشخصص می شود و مخفف Copper می باشد قابلیت جوشپذیری بالایی داشته و جوشکاری آن هم به روش Mig با حلقه مس و یا به روش TIG با بکارگیری فیلر جوشکاری مس انجام می گیرد.

با توجه به اینکه از مهمترین دلایل استفاده از مس در صنایع رسانش الکتریکی و حرارتی آن می باشد وشکاری قطعات مسی نیز می بایست بگونه ای انجام گیرد که مشخصات مکانیکی بصور کامل حفظ شود و افتی در رسانش الکتریکی دو قطعه پس از فرایند جوشکاری اتفاق نیافتد.در جوشکاری قطعات مسی برای پر کردن درز ها از فیلر استفاده می شود که بسته به نوع جوشکاری ابعاد و استاندارد های مختلفی دارد. حلقه یا سیم جوش مس در جوشکاری با دستگاه های اتوماتیک و نیمه اتوماتیک MIG مورد استفاده قرار می یگرد که از درصد بالایی از عنصر فلزی مس تولید شده است. این در حالی است که در جوشکاری TIG با گاز محافظ آرگون از فیلر یا تیگراد مس استفاده می شود که به شکل یک شاخه 1 متری مورد استفاده قرار می گیرد.

مقایسه جوشکاری MIG , TIG

در هر فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی، یک قوس الکتریکی بین الکترود و فلزات پایه رسانا ایجاد می شود. این قوس گرمای لازم را برای ذوب سطوح فایینگ صفحات پایه تامین می کند. چندین فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی وجود دارد که عبارتند از: جوشکاری قوس فلزی دستی، جوشکاری قوس فلزی با گاز، جوشکاری قوسی تنگستن گازی، جوشکاری قوس الکتریکی با هسته شار، جوشکاری قوس الکتریکی زیر آب و غیره. فرآیند جوشکاری قوس فلزی گازی (GMAW) از یک الکترود سیم مصرفی برای تامین فلز پرکننده در ناحیه جوش استفاده می‌کند. این الکترود سیمی در یک حوض سیم پیچیده می شود و به کمک یک آرایش خودکار به طور مداوم به ناحیه جوش تغذیه می شود. هر دو فرایند جوشکاری TIG و MIG برای جوشکاری آلومینیوم، مس، آهن و استیل بنا به شرایط کاری مورد استفاده قرار می گیرند. برای محافظت از مهره جوش داغ از اکسیداسیون و آلودگی ناخواسته، گاز محافظ نیز در ناحیه جوش از یک سیلندر گاز جداگانه تامین می شود. بر اساس ماده تشکیل دهنده گاز محافظ، فرآیند GMAW را می توان به دو گروه جوشکاری با گاز بی اثر فلزی (MIG) و جوشکاری با گاز فعال فلزی (MAG) طبقه بندی کرد. همانطور که از نام آن پیداست، گازهای بی اثر مانند آرگون، هلیوم، نیتروژن یا مخلوطی از این گازها به عنوان گاز محافظ در جوشکاری MIG استفاده می شود. از طرف دیگر، مخلوطی از گازهای فعال (اکسیژن یا دی اکسید کربن) و گازهای بی اثر به عنوان گاز محافظ در جوشکاری MAG استفاده می شود. بنابراین، جوشکاری MIG اساساً یک فرآیند GMAW است که در آن فقط گاز محافظ بی اثر عرضه می شود.