حال آن یعقوب کجا و حال این یعقوب کجا؟
ایسنا/کرمان یعقوب نبی بعد از ۲۲ سال یوسف را در مصر ملاقات کرد، هجرانی که روشنایی چشم یعقوب را گرفته بود و با وصال، دیده اش بینا شد. امروز کرمان نیز میزبان یعقوب هایی بود که هجران ۳۳ ساله قدرت راه رفتن را از آنها گرفته است. اما آن یوسف کجا و این یوسف ها کجا؟ حال آن یعقوب کجا و حال این یعقوب ها کجا؟
به گزارش خبرنگار ایسنا، یعقوب نبی، وقتی یوسف را در آغوش گرفت نفس های یوسفش دلش را گرم و چشمانش را روشن کرد اما این یعقوب ها سنگ سرد مزار را باید در آغوش بکشند.
عصر امروز ۲۶ آبان ماه کرمان میزبان مادران شهیدان محمد بدیعی و مهدی تحویلیان بود؛ (شهدای گمنامی که به تازگی شناسایی شده اند). هر دو مادر با ویلچر از هواپیمای اصفهان _ کرمان پیاده شدند. مادر مهدی سوزناک گریه می کرد اما مادر محمد سکوت اختیار کرده بود.
نمی دانستم به آنها بگویم تبریک یا تسلیت، بگویم خوشحالم که از بلاتکلیفی و چشم انتظاری بیرون آمدید یا بگویم متاسفم.
وقتی اشک های مادر مهدی را دیدم دوباره این سوال همیشگی در ذهنم تداعی شد که آیا همه مهدی ها، محمدها و … که رفتند و شهید شدند، اگر مشکلات امروز را می دیدند باز هم آغوش گرم خانواده را با گرمی گلوله و خمپاره، گرمی خانه را با سردی خاک عوض می کردند؟ شرم بر کسانی که از خون این جوانان به خوبی امانتداری نکردند.
به گزارش ایسنا، یک شهید گمنام سال ۸۷ در دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان تدفین شد که هویت شهید “مهدی تحویلیان” فرزند غلامرضا و متولد سال ۴۲ در اصفهان شناسایی شده که نیروی ارتش بوده و در تک دشمن در سال ۶۷ و در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیده است.
همچنین شهید “محمد بدیعی” فرزند حبیب الله، متولد سال ۵۰ از کاشان که در سن ۱۷ سالگی در تک دشمن به شهادت رسیده، دیگر شهیدی است که سال ۹۵ به عنوان شهید گمنام در کنار یک شهید گمنام دیگر در زهکلوت از توابع رودبار جنوب دفن شده است.
منبع: ايسنا