حقایقی درباره سقط جنین که خانم‌های باردار نباید ببینند
سگ‌های سورتمه سگ‌های قدرتمندی هستند که توان مبارزه با گرگ و خرس را دارند اما از بد حادثه و به جبر محیط به سگ‌هایی تبدیل شده‌اند که کارایی‌شان در حد یک قاطر است، سگ‌هایی که سورتمه‌ها را جا به جا می‌کنند و از آن بدتر به سگ‌هایی آپارتمانی تبدیل شده‌اند، این داستان غم‌انگیز سگ‌هایی است که هویت خود را از دست داده‌اند.
نمایش «سگ‌های سورتمه» با چنین ایده‌ای روی صحنه می‌رود، نمایشی که البته تماشای آن برای خانم‌های باردار و نوجوانان زیر ۱۵ سال به صلاح نیست.
سینا نصراللهی، کارگردان این اثر نمایشی در آستانه اجرای این اثر در گفتگویی با ایسنا توضیحاتی درباره این نمایش ارایه می‌دهد و از شرایط دشوار تولید آن در دوران کرونا سخن می‌گوید.
او در آغاز درباره درون‌مایه این اثر نمایشی می‌گوید: نمایش ما اقتباسی است از نمایشنامه‌ای آلمانی به نام «کار خانگی» که سال‌ها پیش با ترجمه زنده‌یاد رضا کرم رضایی منتشر شده است. البته نمایش ما با متن اولیه بشدت متفاوت است و درواقع فقط ایده اولیه را از این نمایشنامه گرفته‌ایم؛ بحث اصلی ما در این اثر، درباره این است که چگونه جبر محیط، هویت انسان‌ها و دیگر موجودات را عوض می‌کند.
نصراللهی که در اعلان‌های این نمایش اعلام کرده تماشای «سگ‌های سورتمه» به خانم‌های باردار و نوجوانان زیر ۱۵ سال توصیه نمی‌شود، درباره میزان خشونت در این نمایش توضیح می‌دهد: خشونت، کاملا نهفته است. هیچ خشونت بیرونی دیده نمی‌شود. هیچ زد و خوردی نیست ولی در نمایش ما مطالبی درباره انواع سقط جنین مطرح می‌شود و دلیلی ندارد یک نوجوان ۱۵ ساله که هزار امید و آرزو دارد، ذهنش درگیر چنین مسایلی شود. خانم‌های باردار هم که وسواس‌ها و حساسیت‌های خاص خود را دارند. آنان از پنج شش ماهگی، در معرض توهم قرار می‌گیرند و از آنجاکه بخشی از نمایش درباره خانم بارداری است که تصمیم به سقط جنین می‌گیرد، تماشای آن به این خانم‌ها توصیه نمی‌شود.
او که دو سال برای اجرای این نمایش منتظر بوده است، یادآوری می کند: در این دو سال زندگی‌ها کردیم، یکی از اعضای گروه ازدواج کرد و دیگری بچه‌دار شد و جالب است که بازیگری که همسرش باردار شده بود، آنچنان درگیر ماجراهای نمایش بود که درباره سلامت فرزند خود دچار توهم و وسواس شده بود. به دلیل همین تجربیات شخصی است که اعلام کرده‌ایم خانم‌های باردار بهتر است این نمایش را نبینند.
نصراللهی در ادامه با اشاره به مشکلات فراوانی که کرونا به این نمایش تحمیل کرده، یادآوری می‌کند: این نمایش پایان نامه دانشگاهی من بود که سال ۹۶ برگزیده شد و سال ۹۷ باید در تالار مولوی در قالب اجرای عمومی روی صحنه می‌رفت اما همان سال دبیر اجرایی جشنواره تئاتر دانشگاهی شدم و دیگر فرصتی برای اجرای نمایش خودم نبود. به همین دلیل اجرای آن را عقب انداختیم و در این فاصله در جشنواره تئاتر هامون که آقای هادی حجازی‌فر در سالن تازه تاسیس هامون راه‌اندازی کرده بود، شرکت کردیم و اتفاقات خوبی برای اجرایمان رخ داد و قرار شد نمایش را هم در سالن هامون و هم در تالار مولوی روی صحنه ببریم که ناگهان کرونا همه برنامه‌ها را به هم ریخت.
این دانش آموخته تئاتر ابراز تاسف می‌کند: در این مدت سه بار برای اجرای این نمایش اقدام کردیم، هر بار که سالن‌های تئاتر باز می‌شدند، تمرین را از سر می‌گرفتیم و بماند که چند نفر از اعضای گروه را جایگزین کردیم ولی هر بار در آستانه اجرا به در بسته خوردیم و سالن‌ها دوباره تعطیل شدند که این مساله بیش از اینکه ضرر مادی به ما تحمیل کند، برایمان آسیب روانی به همراه داشت وحالا این ترس در وجودمان مانده به طوری که حتی مطمئن نیستیم امشب هم بتوانیم اجرای نمایش‌مان را آغاز کنیم.
او ادامه می‌دهد: به هر حال شرایط بسیار سختی را از سر گذراندیم. به سرانجام رساندن این نمایش بعد از اینکه سه بار اجرای آن لغو شد، برایمان بسیار سخت بود. تا جایی که روزی با خود فکر کردم چرا با این همه آسیبی که این اجرا به ما زده، باز هم پای آن ایستاده‌ایم و مطمئن شدم ما دچار جنونی به نام عشق به تئاتر هستیم که هرگز نمی‌توانیم نگاه کاسبکارانه به آن داشته باشیم. این دو سال برایمان مثل یک جنگ چریکی بود و باید با حداقل شرایط، خود را سرپا نگه می‌داشتیم. به هر حال یک کابوس دو ساله بود و باید آن را زا سر می‌گذراندیم.
سینا نصراللهی در پایان ابراز امیدواری می‌کند که اجرای این نمایش در تالار مولوی با استقبال تماشاگران رو به رو شود.
او می‌گوید: گرچه همه ما برای حفظ جان و سلامتی خود حساسیت‌هایی بجا داریم ولی در این مدت خوشبختانه تماشاگران تئاتر، از آثار نمایشی روی صحنه حمایت کرده‌اند و تالار مولوی هم جزو سالن‌هایی است که تماشاگر خود را داشته و دارد. به همین دلیل امیدوارم اجرای ما هم با اقبال تماشاگران رو به رو بشود.
گفتنی است این اثر نمایشی امشب ، ۱۱ مهر ماه راس ساعت ۱۸ با حضور شهرام زرگر، استاد دانشگاه و مترجم تئاتر اجرای خود را در تالار مولوی آغاز می‌کند.
منبع: ايسنا
سینا نصراللهی، کارگردان این اثر نمایشی در آستانه اجرای این اثر در گفتگویی با ایسنا توضیحاتی درباره این نمایش ارایه می‌دهد و از شرایط دشوار تولید آن در دوران کرونا سخن می‌گوید.
او در آغاز درباره درون‌مایه این اثر نمایشی می‌گوید: نمایش ما اقتباسی است از نمایشنامه‌ای آلمانی به نام «کار خانگی» که سال‌ها پیش با ترجمه زنده‌یاد رضا کرم رضایی منتشر شده است. البته نمایش ما با متن اولیه بشدت متفاوت است و درواقع فقط ایده اولیه را از این نمایشنامه گرفته‌ایم؛ بحث اصلی ما در این اثر، درباره این است که چگونه جبر محیط، هویت انسان‌ها و دیگر موجودات را عوض می‌کند.
نصراللهی که در اعلان‌های این نمایش اعلام کرده تماشای «سگ‌های سورتمه» به خانم‌های باردار و نوجوانان زیر ۱۵ سال توصیه نمی‌شود، درباره میزان خشونت در این نمایش توضیح می‌دهد: خشونت، کاملا نهفته است. هیچ خشونت بیرونی دیده نمی‌شود. هیچ زد و خوردی نیست ولی در نمایش ما مطالبی درباره انواع سقط جنین مطرح می‌شود و دلیلی ندارد یک نوجوان ۱۵ ساله که هزار امید و آرزو دارد، ذهنش درگیر چنین مسایلی شود. خانم‌های باردار هم که وسواس‌ها و حساسیت‌های خاص خود را دارند. آنان از پنج شش ماهگی، در معرض توهم قرار می‌گیرند و از آنجاکه بخشی از نمایش درباره خانم بارداری است که تصمیم به سقط جنین می‌گیرد، تماشای آن به این خانم‌ها توصیه نمی‌شود.
او که دو سال برای اجرای این نمایش منتظر بوده است، یادآوری می کند: در این دو سال زندگی‌ها کردیم، یکی از اعضای گروه ازدواج کرد و دیگری بچه‌دار شد و جالب است که بازیگری که همسرش باردار شده بود، آنچنان درگیر ماجراهای نمایش بود که درباره سلامت فرزند خود دچار توهم و وسواس شده بود. به دلیل همین تجربیات شخصی است که اعلام کرده‌ایم خانم‌های باردار بهتر است این نمایش را نبینند.
نصراللهی در ادامه با اشاره به مشکلات فراوانی که کرونا به این نمایش تحمیل کرده، یادآوری می‌کند: این نمایش پایان نامه دانشگاهی من بود که سال ۹۶ برگزیده شد و سال ۹۷ باید در تالار مولوی در قالب اجرای عمومی روی صحنه می‌رفت اما همان سال دبیر اجرایی جشنواره تئاتر دانشگاهی شدم و دیگر فرصتی برای اجرای نمایش خودم نبود. به همین دلیل اجرای آن را عقب انداختیم و در این فاصله در جشنواره تئاتر هامون که آقای هادی حجازی‌فر در سالن تازه تاسیس هامون راه‌اندازی کرده بود، شرکت کردیم و اتفاقات خوبی برای اجرایمان رخ داد و قرار شد نمایش را هم در سالن هامون و هم در تالار مولوی روی صحنه ببریم که ناگهان کرونا همه برنامه‌ها را به هم ریخت.
این دانش آموخته تئاتر ابراز تاسف می‌کند: در این مدت سه بار برای اجرای این نمایش اقدام کردیم، هر بار که سالن‌های تئاتر باز می‌شدند، تمرین را از سر می‌گرفتیم و بماند که چند نفر از اعضای گروه را جایگزین کردیم ولی هر بار در آستانه اجرا به در بسته خوردیم و سالن‌ها دوباره تعطیل شدند که این مساله بیش از اینکه ضرر مادی به ما تحمیل کند، برایمان آسیب روانی به همراه داشت وحالا این ترس در وجودمان مانده به طوری که حتی مطمئن نیستیم امشب هم بتوانیم اجرای نمایش‌مان را آغاز کنیم.
او ادامه می‌دهد: به هر حال شرایط بسیار سختی را از سر گذراندیم. به سرانجام رساندن این نمایش بعد از اینکه سه بار اجرای آن لغو شد، برایمان بسیار سخت بود. تا جایی که روزی با خود فکر کردم چرا با این همه آسیبی که این اجرا به ما زده، باز هم پای آن ایستاده‌ایم و مطمئن شدم ما دچار جنونی به نام عشق به تئاتر هستیم که هرگز نمی‌توانیم نگاه کاسبکارانه به آن داشته باشیم. این دو سال برایمان مثل یک جنگ چریکی بود و باید با حداقل شرایط، خود را سرپا نگه می‌داشتیم. به هر حال یک کابوس دو ساله بود و باید آن را زا سر می‌گذراندیم.
سینا نصراللهی در پایان ابراز امیدواری می‌کند که اجرای این نمایش در تالار مولوی با استقبال تماشاگران رو به رو شود.
او می‌گوید: گرچه همه ما برای حفظ جان و سلامتی خود حساسیت‌هایی بجا داریم ولی در این مدت خوشبختانه تماشاگران تئاتر، از آثار نمایشی روی صحنه حمایت کرده‌اند و تالار مولوی هم جزو سالن‌هایی است که تماشاگر خود را داشته و دارد. به همین دلیل امیدوارم اجرای ما هم با اقبال تماشاگران رو به رو بشود.
گفتنی است این اثر نمایشی امشب ، ۱۱ مهر ماه راس ساعت ۱۸ با حضور شهرام زرگر، استاد دانشگاه و مترجم تئاتر اجرای خود را در تالار مولوی آغاز می‌کند.
منبع: ايسنا