دانلود زیرنویس فیلم Blonde 2022 بلوند یک فیلم زندگی‌نامه‌ای آمریکایی است که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد به نویسندگی و کارگردانی اندرو دومینیک، بر اساس رمانی به همین نام اثر جویس کارول اوتس در سال ۲۰۰۰. این فیلم برداشتی تخیلی از زندگی و حرفه بازیگر آمریکایی مرلین مونرو با بازی آنا دی آرماس است. آدرین برودی، بابی کاناواله، خاویر ساموئل و جولیان نیکلسون از بازیگران آن نیز می‌باشند.

براي دانلود زيرنويس اينجا کليک کنيد

زیرنویس فیلم Blonde 2022 همراه با تغییر نسبت های تصویر، اکثر فیلم به صورت سیاه و سفید ارائه می شود. بخش‌های دیگر رنگی هستند. دده گاردنر، جرمی کلینر، تریسی لاندون، برد پیت و اسکات رابرتسون به عنوان تهیه کنندگان این فیلم حضور دارند که پس از یک دوره طولانی توسعه که در سال 2010 آغاز شد، تولید آن در آگوست 2019 در لس آنجلس آغاز شد. تولید در ژوئیه 2021 به پایان رسید، پس از همه‌گیری COVID-19 در سال 2020. این فیلم همچنین به دلیل بازیگران اصلی، محتوای گرافیکی و وضعیت نهایی خود به عنوان اولین فیلم دارای رتبه NC-17 که از طریق یک سرویس استریم اکران شد، جنجال و بدنامی به همراه داشت.

دانلود زیرنویس فیلم بلوند 2022 اولین نمایش جهانی خود را در هفتاد و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در 8 سپتامبر 2022 داشت و اکران محدودی در سینماها در ایالات متحده را در 16 سپتامبر 2022 آغاز کرد، قبل از پخش جریانی آن در 28 سپتامبر توسط نتفلیکس. این فیلم عموماً نقدهای متفاوتی را از سوی منتقدان دریافت کرد که بازی دی آرماس را ستودند، اما در مورد ترسیم دومینیک از زندگی مونرو قطبی شدند. برخی چرخش او را در مورد زندگینامه سنتی طراوت یافتند، در حالی که دیگران آن را به عنوان استثمارگر و غیرانسانی انتقاد کردند.

زیرنویس Blonde 2022 اندرو دومینیک که کارگردان و فیلمنامه نویس این فیلم بود، از اوایل سال 2010 توسعه پروژه را آغاز کرده بود که اقتباسی از رمان بلوند (2000) – روایتی داستانی و بحث برانگیز از زندگی مونرو – اثر جویس کارول اوتس است.

دومینیک در مورد شیفتگی خود با مرلین مونرو صحبت کرد و اظهار داشت: “چرا مرلین مونرو نماد زن بزرگ قرن بیستم است؟ برای مردان او موضوع میل  است که به شدت به نجات نیاز دارد. برای زنان، او تجسم تمام بی عدالتی های مورد بازدید است. بر روی زنانه، یک خواهر، یک سیندرلا، محول شده تا در میان خاکستر زندگی کند من می خواهم داستان نورما ژان را به عنوان یک شخصیت اصلی در یک افسانه تعریف کنم؛ کودک یتیمی که در جنگل های هالیوود گم شده و در حال نابودی است. توسط آن نماد بزرگ قرن بیستم.»

دومینیک فیلم را نسبت به پروژه‌های قبلی‌اش «در دسترس‌تر» توصیف کرد و فاش کرد که فیلمنامه او حاوی «دیالوگ بسیار کمی» است، زیرا ترجیح می‌دهد آن را بیشتر به «بهمنی از تصاویر و رویدادها» بسازد. علاوه بر این، دومینیک اظهار داشت:

این داستان نشان می دهد که چگونه یک آسیب دوران کودکی به بزرگسالی شکل می دهد که بین خود عمومی و خصوصی تقسیم شده است. این اساساً داستان هر انسانی است، اما استفاده از حس خاصی است که ما با چیزی بسیار آشنا داریم، فقط از طریق قرار گرفتن در معرض رسانه ها. همه آن چیزها را می گیرد و معانی آنها را با توجه به احساس او، که اساساً زندگی ماست، به درون تبدیل می کند. همه ما در دنیا اینگونه عمل می کنیم. فقط به نظر من خیلی طنین انداز است. من فکر می‌کنم این پروژه امکانات بسیار هیجان‌انگیزی دارد، از نظر کارهایی که می‌توان از نظر سینمایی انجام داد.

برای دومینیک، بلوند اولین تلاش او برای ساخت فیلمی با حضور یک زن در مرکز داستان بود. دومینیک در طول نمایش گذشته‌نگر فیلم وسترن نامزد اسکار خود، ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل (2007)، اظهار داشت: «این برای من متفاوت است که انجام دهم شخصیت اصلی زن است. فیلم‌های من عبارتند از نسبتاً از زنان بی بهره هستم و اکنون دارم تصور می کنم که زن بودن چگونه است.»

زیرنویس فیلم بلوند 2022 در ماه مه 2010، اعلام شد که نائومی واتس در نقش مونرو در این فیلم بازی خواهد کرد، و این تولید، که در این مرحله حدود 20 میلیون دلار هزینه داشت، قرار بود در ژانویه 2011 عکاسی اصلی را آغاز کند. عکاسی اصلی فیلم شروع نشد، و دومینیک بعداً اظهار داشت که امیدوار است این فیلم بعدی او باشد و تولید آن در سال 2013 آغاز شود. در طول این مدت، دومینیک درام جنایی Killing Them Softly (2012) را کارگردانی کرد، با بازی برد پیت، که متعاقباً به این پروژه علاقه مند شد.

در ژوئن 2012، اعلام شد که Plan B Entertainment این فیلم را تولید خواهد کرد و پیت، دد گاردنر و جرمی کلاینر به عنوان تهیه کننده مشغول به کار شدند، هرچند مشارکت واتس زیر سوال رفته بود، زیرا “احتمال دارد که فیلمسازان وارد یک فیلم شوند. جهت متفاوت» بر اساس این گزارش. در آوریل 2014، اعلام شد که جسیکا چستین جایگزین واتس به عنوان مونرو شده است. چستین در درام ترنس مالیک، درخت زندگی (2011) در کنار پیت که نقش مهمی در انتخاب بازیگران او داشت، بازی کرده بود. این گزارش همچنین نشان داد که دومینیک قصد داشت عکاسی اصلی را در اوت همان سال آغاز کند.

دومینیک تأخیر در تولید را تا حدی به دلیل تأمین مالی می‌داند: “فقط یک سوال این است که چقدر پول می‌توانم برای ساخت فیلم به دست بیاورم. و من واقعاً می‌خواهم آن فیلم را بسازم. من سال‌ها روی آن کار کرده‌ام.”

در مارس 2019، اعلام شد که آنا د آرماس در حال مذاکره اولیه برای بازی در این فیلم،  جایگزین Chastain است. دومینیک متوجه بازی د آرماس در Knock Knock شد، و در حالی که او یک پروسه انتخاب بازیگری طولانی را پشت سر گذاشت، دومینیک پس از اولین تست بازیگری نقش او را تضمین کرد.

در آماده سازی، د آرماس با یک مربی گویش به مدت یک سال کار کرد. دی آرماس روند انتخاب بازیگران خود را چنین توضیح داد: “فقط یک بار مجبور شدم برای مرلین تست بزنم و اندرو گفت “این تو هستی”، اما مجبور شدم برای بقیه تست بزنم  تهیه کنندگان. مردم پول. من همیشه افرادی را دارم که به آنها نیاز داشتم. برای متقاعد کردن.اما من می دانستم که می توانم این کار را انجام دهم. بازی در نقش مرلین پیشگام بود. یک کوبایی در نقش مرلین مونرو. خیلی دلم می خواست. آن عکس معروف او را می بینید و او در لحظه لبخند می زند، اما این فقط یک برش از چیزی است که او در آن زمان واقعاً در حال گذراندن آن بود.”

دی آرماس رابطه‌اش با دومینیک را همکاری‌ترین رابطه‌ی حرفه‌ای‌اش می‌دانست و می‌گوید: «بله، من روابط مشترکی داشته‌ام، اما تماس‌های تلفنی در نیمه‌شب به این دلیل است که او ایده‌ای دارد و نمی‌تواند بخوابد و ناگهان نمی‌تواند بخوابد. شما به همین دلیل نمی توانید بخوابید.» دی آرماس رمان اوتس را خواند و همچنین گفت که صدها عکس، فیلم، ضبط صوتی فیلم را مطالعه کرده است.

در آگوست 2019، اعلام شد که آدرین برودی، بابی کاناواله، جولیان نیکلسون، کاسپار فیلیپسون، سارا پکستون و خاویر ساموئل به بازیگران پیوستند و پس از آن گرت دیلاهانت، اسکات مک‌نیری، لوسی دویتو، مایکل ماسینی، اسپنسر گرت، کریس لمون ویسوکی، ند بلامی و دن باتلر در سپتامبر 2019.

عکاسی اصلی در اوت 2019 در لس آنجلس آغاز شد. در آوریل 2022، دومینیک تأیید کرد که فیلمبرداری در ژوئیه 2021، به دنبال تعطیلی‌های ناشی از همه‌گیری کووید-19 در سال 2020 به پایان رسیده است، و پس از تولید نیز به پایان رسیده است.

بسیاری از فیلمبرداری بلوند سیاه و سفید است. بخش‌های دیگر فیلم رنگی هستند.

موسیقی متن توسط نیک کیو و وارن الیس ساخته و اجرا شد و آلبوم موسیقی متن آن برای انتشار در 28 سپتامبر تنظیم شد.

بلوند اولین نمایش جهانی خود را درون رقابتی در هفتاد و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در 8 سپتامبر 2022 داشت و پس از آن در چهل و هشتمین جشنواره فیلم آمریکایی دوویل نمایش داده شد. در 28 سپتامبر 2022 پس از تاریخ انتشار اولیه 23 سپتامبر 2022 در نتفلیکس منتشر شد.

این فیلم همچنین اکران محدودی در شهر نیویورک داشت که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ آغاز شد و در مکان‌های دیگر در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲ آغاز شد.

زیرنویس بلوند 2022 در وب‌سایت جمع‌آوری نقد Rotten Tomatoes، بلوند بر اساس 150 بررسی، با میانگین 5.9/10، دارای امتیاز تأیید 51٪ است. اجماع منتقدان سایت چنین می‌گوید: «بلوند ممکن است سخت باشد که بین اظهار نظر در مورد استثمار و مشارکت در آن، تماشای آن سخت باشد، اما عملکرد درخشان آنا د آرماس نگاه کردن به آن را دشوار می‌کند.» به طور متوسط، این فیلم بر اساس 48 منتقد، امتیاز 51 از 100 را به دست آورده است که نشان دهنده «بررسی های مختلط یا متوسط» است.

کاترین بری از امپراتوری با بررسی فیلم پس از نمایش جهانی آن در ونیز، جایی که چهارده دقیقه تشویق شد، سبک بصری دومینیک و بازی دی آرماس را ستود، اما دریافت که فیلم در ابهام‌زدایی از زندگی مونرو شکست خورد و نوشت: «پرتره‌ای که نقاشی‌های این فیلم از مونرو، دختر کوچکی را به تصویر می‌کشد که مکرراً معشوقه‌هایش را «بابا» صدا می‌کند و تقریباً به هر شکست جدید با همان خرخر هولناکی از گریه واکنش نشان می‌دهد». بیوگرافی سنتی»، داستان سرایی غیر متعارف، کارگردانی و اجرای دی آرماس را ستوده است. اوون گلیبرمن، برای Variety، کار آنا دی آرماس را «اجرای… از درخشش و تخیل نفس‌گیر، صراحت و دل شکستگی» نامید. یک حس تخیلی، زیرا «به عنوان یک فیلم ترسناک به سبک سورئال و کابوس‌وار» قابل مقایسه با فیلم‌های دیوید لینچ، به‌ویژه Mulholland Drive (2001) است.

دیوید رونی، برای هالیوود ریپورتر، آن را “یکی از مواردی که باید دید” و در عین حال “اثری از چنین افراط و تفریط وحشیانه و بی رحمی مشکوک” نامید. در GQ، بررسی جک کینگ همچنین اشاره می کند که چگونه فیلم از یک “بیوگرافی سنتی” به “فیلمی بی امان در وحشیگری خود” تغییر می کند. لزلی فلپرین از گاردین، فیلم را به عنوان “فریبنده، متحرک و به شدت آزاردهنده” توصیف کرد، اما در نهایت “همه چیز کمی زیاد” بود و به آن امتیاز سه ستاره از پنج را اختصاص داد. سوفی مونک کافمن در نقدی ترکیبی برای IndieWire، فیلم را «بیوگرافی عجیب و غریب و بدبختانه» خواند، بازی دی آرماس و فیلمبرداری را تحسین کرد، اما با انتقاد از بازی دومینیک از مونرو: «دومینیک از دنیا انتقاد می‌کند که موضوعش را به خط اصلی خود کاهش داده است. دارایی – و سپس دقیقاً به همان شیوه با او رفتار می کند. مرلین او یک بلوند سکسی و نفس گیر است که مشکلات پدری دارد. و این همه، مردم».

بیلگه ابیری در نقد خود برای کرکس نوشت: «گاهی اوقات، فیلم شبیه یک سلاخی است که از دید حیوانات دیده می شود. گیرا و وحشتناک» پازل زندگی مونرو.  آنتونی لین، در نقد خود برای نیویورکر، عملکرد دی آرماس و سبک بصری دومینیک را ستود، اما به شدت از نقش مونرو انتقاد کرد و در نهایت به این نتیجه رسید: «بلوند خیره‌کننده، طولانی و ناعادلانه به زنی که می‌کشد صدمه بزرگی می‌زند. در یک نقد منفی برای مجله اسلنت، جیک کول احساسات لین را تکرار کرد و اظهار داشت: “بلوند… بدترین نوع فمینیسم است، کسی که چنان در میل “نجات دادن” یک زن غرق شده است که او را قربانی می کند. تا آنجا که ممکن است رستگاری او بسیار قابل ستایش باشد.»  استفانی زاچارک در نوشتن برای تایم از دومینیک انتقاد کرد که «هیچ جایی را برای چند بعدی بودن مرلین در زندگی واقعی نگذاشته است»، و اظهار داشت که «مریلین، درخشان و فهیم است. اگر اغلب اجرا کننده دشواری است – تقریباً در هیچ جا در فیلم بلوند فانتزی فرویدی عمداً بدون سرنخ اندرو دومینیک دیده نمی شود.

بلوند زمانی که رتبه بندی NC-17 آن تایید شد، بحث هایی را برانگیخت و این نگرانی را ایجاد کرد که در تصویر کردن مونرو استثمارگر باشد. خود فیلم دارای صحنه‌های گرافیکی سوء استفاده جنسی، از جمله صحنه تجاوز وحشیانه، و همچنین تجربه سقط جنین مونرو از دیدگاه واژن خود، و سقط جنین است.  Kady Ruth Ashcroft در نوشتن برای Jezebel به این نکته اشاره کرد که چگونه رابطه رتبه بندی با جایگاه ماندگار مونرو به عنوان نماد جنسی در فرهنگ پاپ مانع از دستیابی فیلم به هدف خود یعنی انسانی کردن او می شود، و نتیجه گیری کرد: “رده بندی NC-17 بلوند هم به عنوان یک هشدار و هم به عنوان یک هشدار در نظر گرفته شده است. محدودیت در مورد اینکه چه کسی می تواند محتوای بالغ فیلم را اداره کند. همچنین مانند یک طعنه عمل می کند – به هر حال چقدر زندگی این جنس جنس مفتضحانه بود؟ – به گونه ای که ممکن است مانع از کوچک کردن فیلم اسطوره مونرو به نورما ژان شود.

اندرو دومینیک در مصاحبه‌ای با اسکرین دیلی درباره رتبه‌بندی صحبت می‌کرد، “فیلم سختی است – همان چیزی است که هست، آنچه را که می‌گوید می‌گوید. و اگر تماشاگران آن را دوست نداشته باشند، این مشکل تماشاگران لعنتی است. نامزد نشدن برای مناصب دولتی،” و اضافه کرد، “اگر من به یک قسمت از Euphoria نگاه کنم، بسیار گرافیکی تر از هر چیزی است که در بلوند می گذرد”. د آرماس در مصاحبه ای با مجله مد L’Officiel Italia، این احساس را تکرار کرد و گفت: “من نمی فهمم چرا این اتفاق افتاد. می توانم تعدادی از برنامه ها یا فیلم ها را ذکر کنم که بسیار واضح تر و با محتوای جنسی بسیار بیشتر هستند. اما برای گفتن این داستان مهم است که تمام آن لحظات زندگی مرلین را نشان دهیم که او را به پایانی رساند. این باید توضیح داده شود. در بازیگران همه می‌دانستند که ما باید در قلمروی ناخوشایند فرو برویم، این فقط نبود به من بستگی دارد». دی آرماس با بررسی دیدگاه دومینیک برای فیلم، به Rotten Tomatoes گفت: “جاه طلبی های اندرو از همان ابتدا بسیار واضح بود – ارائه نسخه ای از زندگی مرلین مونرو از طریق دریچه او. او می خواست دنیا آنچه را که واقعاً احساس می کند تجربه کند. نه تنها مرلین، بلکه نورما جین هم باشد. من متوجه شدم که این جسورانه ترین، غیرقابل معذرت خواهی و فمینیستی ترین برداشتی است که تا به حال دیده بودم از داستان او. او افزود: “فیلم ما خطی یا قراردادی نیست، بلکه باید یک تجربه حسی و احساسی باشد. فیلم همراه با احساسات و تجربیات او حرکت می کند. لحظاتی وجود دارد که ما در درون بدن و ذهن او هستیم و این می شود. به مخاطب این فرصت را بدهید تا تجربه کند که نورما و مرلین در یک زمان چگونه بود.»

در مقاله ای برای GQ، کیث فیپس استدلال می کند که بلوند، به عنوان یک استثنا از انگ تجاری داشتن رتبه NC-17 به دلیل انتشار انحصاری آن در یک پلتفرم استریم، می تواند آغازگر دوره جدیدی از فیلم ها و فیلمسازان باشد که “فیلم سازان را تحت فشار قرار خواهند داد. فراتر از محدودیت‌های رتبه‌بندی R»، نوشت: «در تئوری، رتبه‌بندی NC-17 می‌تواند در سرویس‌هایی مانند Netflix، Hulu، و HBO Max رشد کند و Blonde می‌تواند نشانه‌ای از چیزهایی باشد که در آینده خواهند آمد، و احتمالاً به عنوان نشانه‌ای برای خدمات دیگر عمل می‌کنند. فیلمسازان فراتر از محدودیت های درجه بندی R عمل کنند.»