دانلود زیرنویس فیلم Good Will Hunting 1997 ویل هانتینگ خوب یک فیلم درام روان‌شناختی آمریکایی به کارگردانی گاس ون سنت و نویسندگی بن افلک و مت دیمون است که در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. در این فیلم رابین ویلیامز، دیمون، افلک، مینی درایور و استلان اسکارسگارد به ایفای نقش پرداخته اند.

گود ویل هانتینگ نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و در طول اکران تئاتری خود بیش از 225 میلیون دلار در مقابل بودجه 10 میلیون دلاری فروخت. در هفتادمین دوره جوایز اسکار، در 9 رشته، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی، نامزدی دریافت کرد و در دو بخش: بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای ویلیامز و بهترین فیلمنامه اصلی برای افلک و دیمون، برنده شد. در سال 2014، در فهرست “100 فیلم مورد علاقه” هالیوود ریپورتر در رتبه 53 قرار گرفت.

براي دانلود زيرنويس اينجا کليک کنيد

زیرنویس فیلم Good Will Hunting 1997 ویل هانتینگ بیست ساله از بوستون جنوبی یک نابغه طبیعی است که خودآموخته است و اخیراً از زندان آزاد شده است. او به عنوان سرایدار در MIT کار می کند و اوقات فراغت خود را با برادر ناتنی خود چاکی و دوستانش بیلی و مورگان به نوشیدن مشروب می گذراند. هنگامی که پروفسور جرالد لامبو یک مسئله دشوار ریاضیات ترکیبی را به عنوان چالشی برای دانشجویان فارغ التحصیل خود روی تخته سیاه می گذارد، ویل این مسئله را به صورت ناشناس حل می کند و هم دانش آموزان و هم لامبو را شگفت زده می کند. به عنوان یک چالش برای نابغه ناشناخته، Lambeau یک مشکل حتی دشوارتر را ارسال می کند. او بعداً ویل را می‌نویسد که راه حل را در اواخر شب روی تخته سیاه می‌نویسد، اما در ابتدا فکر می‌کند که ویل آن را خراب می‌کند و او را تعقیب می‌کند.

در یک بار، ویل با اسکایلار، یک زن بریتانیایی که در شرف فارغ‌التحصیلی از کالج هاروارد است، ملاقات می‌کند که قصد دارد در دانشکده پزشکی در استنفورد تحصیل کند.

روز بعد، ویل و دوستانش با باندی که شامل عضوی است که در کودکی به ویل قلدری می‌کرد، دعوا می‌کنند. ویل پس از حمله به یک افسر پلیس دستگیر می شود. لامبو در جلسه دادگاه خود می نشیند و ویل از خود دفاع می کند. او ترتیبی می دهد که اگر قبول کرد ریاضیات را زیر نظر لامبو مطالعه کند و در جلسات روان درمانی شرکت کند، از زندان دوری کند. ویل به طور آزمایشی موافقت می کند اما با درمانگران خود با تمسخر رفتار می کند. در ناامیدی، لامبو با دکتر شان مگوایر، هم اتاقی خود در دانشگاه که اکنون در کالج محلی بانکر هیل روانشناسی تدریس می کند، تماس می گیرد. برخلاف سایر درمانگران، شان در واقع مکانیسم های دفاعی ویل را به چالش می کشد. در اولین جلسه، ویل به همسر متوفی شان توهین می کند و شان او را تهدید می کند – اما پس از چند جلسه بی نتیجه، ویل بالاخره شروع به باز کردن صحبت می کند.

ویل به ویژه از داستان شان در مورد نحوه ملاقات با همسرش که بعداً بر اثر سرطان درگذشت، با صرف نظر کردن از بلیط خود برای بازی تاریخی ششم سری جهانی 1975، پس از عاشق شدن در نگاه اول، متاثر می شود. توضیح شان برای تسلیم شدن بلیطش این بود که “دختر را ببیند” و او از تصمیم خود پشیمان نیست. این امر ویل را تشویق می‌کند تا با اسکایلار رابطه برقرار کند، اگرچه او درباره گذشته‌اش به او دروغ می‌گوید و تمایلی ندارد او را به دوستانش معرفی کند یا محله‌ی فرسوده‌اش را به او نشان دهد. ویل همچنین شان را به چالش می کشد تا نگاهی عینی به زندگی خود بیندازد، زیرا شان نمی تواند از مرگ همسرش بگذرد.

زیرنویس Good Will Hunting 1997 لمبو تعدادی مصاحبه شغلی برای ویل ترتیب می دهد، اما ویل با فرستادن چاکی به عنوان “مذاکره کننده ارشد” و با رد موقعیت در NSA با انتقاد شدید از موقعیت اخلاقی آژانس، آنها را تحقیر می کند. اسکایلار از ویل می‌خواهد که با او به کالیفرنیا نقل مکان کند، اما او قبول نمی‌کند و به او می‌گوید که یتیم است و پدرخوانده‌اش او را مورد آزار فیزیکی قرار داده است. ویل از اسکایلار جدا می شود و بعداً به لامبو حمله می کند و تحقیقات ریاضی او را نادیده می گیرد. شان اشاره می کند که ویل در پیش بینی شکست آینده در روابط بین فردی خود چنان ماهر است که به عمد آنها را خراب می کند تا از درد عاطفی جلوگیری کند. چاکی به همین ترتیب ویل را به خاطر مقاومت او در برابر گرفتن هر یک از موقعیت‌هایی که برای آنها مصاحبه می‌کند، به چالش می‌کشد، و به ویل می‌گوید که او مدیون دوستانش است که از فرصت‌هایی که هرگز نخواهند داشت استفاده کنند، حتی اگر به معنای ترک کردن یک روز باشد. سپس به ویل می‌گوید که بهترین بخش روزش لحظه‌ای کوتاه است که در آستانه خانه‌اش منتظر می‌ماند و فکر می‌کند ویل به سمت چیزی بزرگتر رفته است.

ویل وارد بحث شدیدی بین شان و لمبو بر سر توانایی هایش می شود. شان و ویل به اشتراک می گذارند و متوجه می شوند که هر دو قربانی کودک آزاری شده اند. شان به ویل کمک می کند تا ببیند که قربانی شیاطین درونی خودش است و بپذیرد که تقصیر او نیست و باعث می شود اشک در بیاید. ویل یکی از پیشنهادهای کاری که توسط لمبو ترتیب داده شده بود را می پذیرد. شان پس از کمک به ویل برای غلبه بر مشکلاتش، با لامبو آشتی می کند و تصمیم می گیرد که مرخصی بگیرد. دوستان ویل برای تولد 21 سالگی اش یک شورلت نوا به او هدیه می دهند تا بتواند به محل کارش برود. بعداً، چاکی به خانه ویل می رود تا او را ببرد، اما متوجه می شود که او آنجا نیست و این باعث خوشحالی او می شود. ویل نامه‌ای به شان می‌فرستد و به او می‌گوید که به لامبو بگوید که باید برود «در مورد یک دختر ببیند»، و نشان می‌دهد که او پیشنهاد کار را قبول کرده و در عوض به کالیفرنیا می‌رود تا دوباره با اسکایلار متحد شود.

موسیقی برای خوب ویل هانتینگ توسط دنی الفمن ساخته شد، که قبلاً با گاس ون سنت در فیلم To Die For همکاری کرده بود و بسیاری از فیلم‌های دیگر این کارگردان را به ثمر رساند. این فیلم همچنین دارای آهنگ های بسیاری است که توسط خواننده و ترانه سرا الیوت اسمیت نوشته و ضبط شده است. آهنگ او “Miss Misery” نامزد جایزه اسکار برای بهترین آهنگ اصلی شد، اما به “My Heart Will Go On” از تایتانیک شکست خورد. موسیقی الفمن نیز نامزد جایزه اسکار شد، اما به تایتانیک نیز باخت. در 11 سپتامبر 2006، The Today Show از آهنگ Elfman “Weepy Donuts” استفاده کرد، در حالی که Matt Lauer در خلال تیتراژ آغازین صحبت کرد.

یک آلبوم موسیقی متن فیلم توسط Capitol Records در 18 نوامبر 1997 منتشر شد، اگرچه تنها دو سرنخ الفمن در انتشار ظاهر شد.

زیرنویس فیلم ویل هانتینگ خوب 1997 «لذت بعد از ظهر» توسط گروه آواز استارلند در این فیلم حضور داشت، اما در آلبوم موسیقی متن ظاهر نشد. یک آلبوم موسیقی متن محدود که شامل آهنگ کامل الفمن از این فیلم است توسط Music Box Records در 3 مارس 2014 منتشر شد. موسیقی متن، که در 1500 نسخه منتشر شد، شامل تمام نشانه های الفمن (از جمله موسیقی که در تبلیغ کمیاب آکادمی Miramax وجود ندارد) و همچنین شامل آهنگ های الیوت اسمیت است. یکی از آهنگ‌ها آهنگ‌های اسمیت با تنظیم‌های الفمن به ترکیب اضافه شده است.

در نسخه اولیه فیلمنامه، ویل هانتینگ قرار بود یک اعجوبه فیزیک باشد، اما برنده جایزه نوبل فیزیک شلدون گلاشو در هاروارد به دیمون گفت که موضوع باید به جای فیزیک، ریاضی باشد. گلاشو دیمون را به برادر شوهرش، دانیل کلیتمن، استاد ریاضیات MIT ارجاع داد. برایان گرین، استاد فیزیک و ریاضیات دانشگاه کلمبیا در Tribeca Sloan به طور گذشته نگر توضیح داد که برای فیزیک، “داشتن بینش عمیق در مورد جهان دوران مدرن، در حالی که «انجام برخی از قضایای ریاضی اغلب یک کار منحصر به فرد است.» از پست دکتر تام بومن دعوت کرد تا به او بپیوندد و یک “سخنرانی سریع” به آنها ارائه دهد. هنگامی که از ویل خواسته شد که بتواند آن را حل کند، کلیتمن و بومن مشکل حل نشده علوم کامپیوتر P در مقابل NP را پیشنهاد کردند، اما فیلم از مشکلات دیگری استفاده کرد. پاتریک اودانل، استاد فیزیک در دانشگاه تورنتو، به عنوان مشاور ریاضی برای فیلم خدمت کرد.

تخته سیاه راهرو اصلی دو بار برای نشان دادن استعداد ویل هانتینگ استفاده می شود، اول برای مخاطب، دوم برای پروفسور لامبو. مت دیمون آن را بر اساس برادر هنرمندش کایل که از دالان بینهایت MIT بازدید کرد و “نسخه ای فوق العاده دقیق و کاملا جعلی از یک معادله” را روی تخته سیاه نوشت که ماه ها ادامه داشت. کایل به مت بازگشت و گفت که MIT به آن تخته سیاه نیاز دارد “زیرا این بچه ها آنقدر باهوش هستند که فقط باید همه چیز را رها کنند و مشکلات را حل کنند.”

در افتتاحیه آخر هفته فیلم در اکران محدود، 272912 دلار به دست آورد. در ژانویه 1998، در آخر هفته افتتاحیه خود، 10,261,471 دلار به دست آورد. در آمریکای شمالی 138,433,435 دلار و مجموع فروش جهانی آن 225,933,435 دلار بود.

زیرنویس ویل هانتینگ خوب 1997 این فیلم با بازخوردهای بسیار مثبتی روبرو شد. در جمع‌آوری نقد Rotten Tomatoes، این فیلم بر اساس 83 نقد، 96 درصد محبوبیت دارد، با میانگین امتیاز 8.10/10. اجماع انتقادی این وب‌سایت می‌گوید: «این یک قوس روایی قابل پیش‌بینی را دنبال می‌کند، اما «ویل هانتینگ خوب» به اندازه کافی ویژگی‌های عجیب و غریب به سفر اضافه می‌کند و با اجراهای قدرتمند به اندازه کافی بارگذاری می‌شود – که همچنان یک درام سرگرم‌کننده و از لحاظ احساسی غنی باقی می‌ماند.» در متاکریتیک، میانگین وزنی این فیلم بر اساس 28 منتقد، 70 از 100 است که نشان‌دهنده «بررسی‌های عموماً مطلوب» است. تماشاگران مورد بررسی CinemaScore به فیلم نمره متوسط ​​”A” را در مقیاس A + تا F دادند.

راجر ایبرت از شیکاگو سان تایمز به این فیلم سه ستاره از چهار ستاره داد و نوشت که اگرچه داستان “قابل پیش بینی” است، اما “لحظه های فردی است که آن را بسیار موثر می کند، نه نتیجه”. Duane Byrge از هالیوود ریپورتر بازی بازیگران را ستود و نوشت: “بازی در مجموع درخشان است، با ستایش ویژه از مت دیمون به خاطر بازی خشمگینانه اش از پسر نفرین شده با نبوغ”. پیتر استک از سانفرانسیسکو کرونیکل نیز به همان اندازه مثبت بود و نوشت: «درخشش فراتر از اجرای درخشان مت دیمون است… صمیمی، صمیمانه و به طرز شیطانی خنده‌داری، این فیلمی است که تأثیر آن باقی می‌ماند». اوون گلیبرمن، نویسنده برای اینترتینمنت ویکلی، به فیلم نمره B داد و گفت: «ویل هانتینگ خوب مملو از قلب، روح، جسارت و جسارت است. لزوما نمی‌خواهم تماشا را متوقف کنم». او همچنین به شیمی دیمون و ویلیامز اشاره کرد و آن را به عنوان “نقره ای که افکار یکدیگر را قطع می کند” توصیف کرد. جانت ماسلین از نیویورک تایمز، فیلمنامه را “هوشمند و تاثیرگذار” خواند و ون سنت را به خاطر کارگردانی با “سبک، زیرکی و وضوح” تحسین کرد. او همچنین از طراحی تولید و فیلمبرداری، که توانستند بدون زحمت بیننده را از “کلاس به اتاق خوابگاه به نوار محله” در یک محیط کوچک منتقل کنند، تحسین کرد.

کوئنتین کورتیس از روزنامه دیلی تلگراف معتقد است که بازی ویلیامز “تندی و لطافت” را به ارمغان آورد و این فیلم را “مردم پسندتر، همراه با کیسه های جذابیت در کنارش” خواند. نوشتار دارای شوخ طبعی و قدرت و کمی عمق است» اندرو اوهیر از سالن اظهار داشت که علیرغم «شخصیت‌های لذت‌بخش»، او فکر می‌کند که فیلم تا حدودی سطحی است و نوشته است: «فیلم زیادی وجود ندارد که بتوان با خود به خانه برد… خیلی‌ها صبح روز بعد از خواب بیدار می‌شوند و فکر می‌کنند چرا با آن همه استعداد در دست، در نهایت بسیار کم می شود». نو پیرس که برای بی‌بی‌سی می‌نوشت، چهار ستاره از پنج ستاره را به فیلم داد، و فیلم را به‌عنوان «لمس‌کننده، بدون احساساتی بودن» توصیف کرد، اگرچه او احساس می‌کرد که برخی از صحنه‌ها «نقص‌های عجیب در صحبت‌های خودیاری» هستند. امانوئل لوی از ورایتی این فیلم را “داستانی به زیبایی تحقق یافته… درگیر کننده و اغلب بسیار تاثیرگذار” نامید. او احساس می کرد که سبک بصری فیلم استعداد ون سنت را به نمایش می گذارد، اما طرح داستان «کاملاً قابل پیش بینی» بود.