دردی که درمان ندارد

بهروز ادهمی در گفت‌وگو ایسنا با اشاره به این‌که حسادت، یک واکنش هیجانی است، اظهار کرد: این فعل یعنی آرزو کردن زوال نعمت از کسی که آن را به دست آورده است، یعنی دوست داشته باشیم نعمت‌ها و پیشرفت‌های دیگران گرفته و به ما داده شود.

وی با اشاره به این‌که حسادت، یک واکنش هیجانی است که از دوران کودکی در تمام افراد دیده می‌شود، عنوان کرد: همین که یک کودک سه ساله از دادن وسایلش به دیگران امتناع می‌کند و می‌خواهد همه چیز برای خودش باشد، حس حسادت ایجاد شده است.

ادهمی ادامه داد: این واکنش در کودکان کاملاً طبیعی است ولی اگر در افراد بزرگسال دیده شود ممکن است مشکلات زیادی را در فرد ایجاد کند، در دوران کودکی، این واکنش نا آگاهانه است ولی در بزرگسالی کاملاً آگاهانه ایجاد می‌شود.

این روانشناس با اشاره به این‌که حسادت کاملاً آموختنی است و اگر در فردی دیده شود، قطعاً ریشه در نوع تربیت والدینش دارد، عنوان کرد: همین که والدین به طور مداوم کودکشان را با دیگران مقایسه می‌کنند در واقع به او این مسأله را می‌فهمانند که همه خوبی باید برای تو باشد و این امر به مرور زمان در فرد تثبیت می‌شود.

وی با اشاره به این‌که حسادت یعنی آرزو کردن زوال نعمت از کسی‌که آن‌را به دست آورده است، بیان کرد: یعنی دوست داشتن گرفته شدن نعمت‌ها و پیشرفت‌های دیگران و رسیدن آن‌ها به خود، شخصی که حسود است، از وجود هرگونه شادی، موفقیت و پیشرفت درحوزه‌های مختلف زندگی دیگران اعم‌از شغلی، تحصیلی، ازدواج، فرزنددار شدن و … احساس نارضایتی می‌کنند.

ادهمی با اشاره به این‌که باید توجه داشته باشیم که حسادت را با حسرت و غبطه اشتباه نگیریم، عنوان کرد: حسادت، احساس و واکنش منفی به معنای آرزوی از دست دادن نعمت‌های دیگران است، ولی غبطه به معنای احساس و واکنش مثبت است به معنای آرزوی داشتن نعمت‌های دیگران بدون اینکه آن‌ها آن نعمت‌ها را از دست بدهند.

این روانشناس با اشاره به این‌که مقایسه شدن کودکان به طور مداوم با همسالانشان توسط والدین علت این سونامی است، اظهار کرد: هنگامی که یک کودک توسط والدینش با کودکان دیگر مقایسه می‌شود، این حس در او ایجاد می‌شود که باید تمام نعمت‌ها و پیشرفت‌های زندگی برای من باشد و دیگران نباید آن‌ها را داشته باشند

وی عنوان کرد: یک عامل مهم در ایجاد حس حسادت، مقایسه شدن کودکانمان به طور مداوم با کودکان دیگر است.

ادهمی با اشاره به این‌که عامل دیگری که به ایجاد حس حسادت در کودکان کمک می کند، نوع رفتار والدینشان است، اظهار کرد: کودکان مشاهده‌گران قوی هستند و به راحتی می‌توانند از رفتارهای افرادی که با آن‌ها ارتباط زیادی دارند، الگو برداری کنند، پس اگر والدینی مدام واکنش حسادت را به دیگران نشان می‌دهند، می‌توانند به ایجاد این حس در کودکشان کمک کنند.

این روانشناس افزود: افرادی که هیچ شناختی از ویژگی‌های شخصیتی، رفتاری و اخلاقی خود ندارند و نقاط قوت خود را نمی‌شناسند، بیشتر واکنش حسادت را در برابر دیگران نشان می‌دهند.

وی عنوان کرد: افرادی که اعتماد به نفس کافی ندارند و درواقع به خودشناسی نرسیده‌اند می‌توانند این واکنش منفی را از خود نشان بدهند.

ادهمی بیان کرد: اگر فردی مبتلا به نشان دادن واکنش حسادت باشد، ممکن است هیجانات منفی زیادی را از خود نشان بدهد، مثل خشم، اضطراب و حتی افسردگی، اگر فرد مدام به این فکر کند که چرا دیگران به پیشرفت‌های پی در پی می‌رسند و یا چرا دیگران همیشه شاد هستند؟ و خودش به این مسایل نرسیده باشد، ممکن است که خشمگین شود، اضطراب را تجربه کند و یا حتی افسردگی را نشان دهد.

انتهای پیام