درگذشت یکی از نخستین اساتید دانشگاه شهید چمران اهواز
دکتر عطاءالله قبادیان، از نخستین استادان دانشگاه شهید چمران اهواز درگذشت.
به گزارش ایسنا به نقل از دانشگاه شهید چمران اهواز، دکتر غلامحسین خواجه رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز در پیامی درگذشت دکتر عطاءالله قبادیان عضو هیات علمی و از پیشکسوتان دانشگاه را تسلیت گفت.
در این پیام آمده است:
أنّا لله و أنّا الیه راجعون
خبر درگذشت اندوهبار دکتر عطاءالله قبادیان، عضو هیات علمی و از پیشکسوتان دانشگاه، جامعهی دانشگاهی استان خوزستان را متأثر و متألم کرد. زندهیاد قبادیان از نخستین استادان دانشگاه شهید چمران اهواز بود و نقشی برجسته در راهاندازی و توسعهی مراکز آموزش عالی در استان خوزستان برعهده داشت. دکتر قبادیان از محققان نامدار عرصهی خاکشناسی و محیط زیست ایران بود و با دلسوزی و علاقهمندی فراوان، سراسر عمر با برکت خویش را وقف پژوهش، آموزش و تربیت دانشجویان و اعتلای نظام آموزش عالی کشور کردند. تلاش و کوشش مسئولانهی ایشان در شناساندن فلات ایران و حفظ محیط زیست کشورمان که حاصل تحقیقات علمی همهجانبهی وی بود، بر کسی پوشیده نیست.
اینجانب ضمن تسلیتِ این ضایعهی جبرانناپذیر به خانوادهی داغدار آن استاد فرزانه، جامعهی علمی کشور و دانشگاهیان دانشگاه شهید چمران اهواز، از درگاه خداوند متعال برای آن زندهیاد آمرزش بیکران و علّو درجات در رضوان الهی و برای بازماندگان صبر و پاداش نیکو آرزومندم.
به گزارش ایسنا، زندهیاد قبادیان سال ۱۳۱۳ در شهر زیراب سوادکوه متولد شد؛ خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت و طعم تلخ مرگ پدر و مادر را در نوجوانی تجربه کرد. دوران جوانیاش در اوایل دهه ۱۳۲۰ شمسی با تحولات سیاسی و اشغال شمال کشور و بحران و وقفه در تحصیل پیگیری شد. دوران دبیرستان خود را در سال ۱۳۲۹ در قائمشهر به پایان رساند و از سال ۱۳۳۸ به دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی وین راه یافت و در سال ۱۳۴۳ با درجه ممتاز موفق به دریافت مدرک دکتری در مهندسی علوم کشاورزی شد و در سال ۱۳۴۷ شمسی موفق به گذراندن امتحانات عالی درجه پرفسوری علوم زمین با کسب دانشیاری رسمی با کرسی دانشگاه وین شد و سپس عضو انجمن نخبگان آلمان و نقطه پیوند دانشگاههای ایران به این دانشگاه شد. پس از بازگشت به ایران در دانشگاه تبریز تدریس کرد و در سال ۱۳۴۷ با مرتبه استادی پایهیک در دانشگاه جندیشاپور استخدام شد و راهاندازی گروه زمینشناسی و زیستشناسی این دانشگاه و همکاری برای راهاندازی دانشکده شاخه شمالی در دزفول، دانشکده شاخه جنوبی در خرمشهر برای سال ۱۳۵۶، انستیتو آبوخاکهای قلیایی ایران در دانشگاه جندیشاپور بخش دیگری از فعالیتهای او بود.
علل شور شدن زمینهای خوزستان، بررسی آبهای تحتالارضی خوزستان، بررسی پدولوژی خوزستان، پدولوژی مناطق خشک و نیمهخشک و روشهای آزمایشی در پدولوژی بخشی از کتابهای این دانشمند است. از سال ۱۳۵۹ مطالعات در فلات مرکزی ایران با مرکزیت استان یزد را آغاز کرد و طراحی تأسیس دانشگاه یزد و دانشکدههای منابع طبیعی و کویرشناسی و پژوهشکده بیابانزدایی را بر عهده گرفت که حاصل تلاشهای او کتاب «سیمای طبیعی استان یزد» است. کتاب «سیمای طبیعی استان تهران و مسائل آبی و خاکی آن» در سال ۱۳۷۶ حاصل تحقیقات او درباره مسائل آب و آبیاری استانهای تهران و کرمان در سال ۱۳۶۲ است.
کتاب «سیمای طبیعی فلات ایران» در سال ۱۳۶۴ هم از سوی دانشگاه شهید باهنر نتیجه کارهای تحقیقاتی او در این استان است.
در طول ۸ سال دفاع مقدس به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و مشاور نخستوزیر، حضور مستمر در جبههها داشت و ضمن تدریس در دانشگاه بر طرحهای آبی و خاکی جبهههای جنگ هم نظارت داشت.
پرفسور قبادیان در سال ۱۳۷۲ با مرتبه استادی از دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران بازنشسته شد.
از سال ۱۳۷۰ همزمان با انجام مطالعات زیست محیطی، تدریس در دانشگاه شهید بهشتی و همکاری با دانشگاه زنجان را آغاز کرد و راهاندازی پژوهشکده علوم محیطی، گشایش اولین پارک علمی و پردیس شماره ۲ دانشگاه شهید بهشتی بهعنوان اولین پارک علمی تحقیقاتی کشور در حوزه دریای مازندران را انجام داد. کتاب «ایران در بحران زیستمحیطی» را در سال ۱۳۹۳ به چاپ رساند.
تألیف کتاب «هوای وطن» و «آخرین ایستگاه دانشگاه شهید بهشتی؛ منتهی به دره زیراب سوادکوه» هم از کتب دیگر اوست. او عضو هیات علمی دانشگاه وین اتریش، عضو نخبگان علمی آلمان، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، برنده جایزه هموبولد برلین، عضو هیات علمی دانشگاه جندیشاپور، راهاندازی کننده دانشگاههای مختلف از جمله پردیس علمی تحقیقاتی شهید بهشتی در زیراب و مؤلف کتب مختلف تخصصی است.
منبع: ايسنا
در این پیام آمده است:
أنّا لله و أنّا الیه راجعون
خبر درگذشت اندوهبار دکتر عطاءالله قبادیان، عضو هیات علمی و از پیشکسوتان دانشگاه، جامعهی دانشگاهی استان خوزستان را متأثر و متألم کرد. زندهیاد قبادیان از نخستین استادان دانشگاه شهید چمران اهواز بود و نقشی برجسته در راهاندازی و توسعهی مراکز آموزش عالی در استان خوزستان برعهده داشت. دکتر قبادیان از محققان نامدار عرصهی خاکشناسی و محیط زیست ایران بود و با دلسوزی و علاقهمندی فراوان، سراسر عمر با برکت خویش را وقف پژوهش، آموزش و تربیت دانشجویان و اعتلای نظام آموزش عالی کشور کردند. تلاش و کوشش مسئولانهی ایشان در شناساندن فلات ایران و حفظ محیط زیست کشورمان که حاصل تحقیقات علمی همهجانبهی وی بود، بر کسی پوشیده نیست.
اینجانب ضمن تسلیتِ این ضایعهی جبرانناپذیر به خانوادهی داغدار آن استاد فرزانه، جامعهی علمی کشور و دانشگاهیان دانشگاه شهید چمران اهواز، از درگاه خداوند متعال برای آن زندهیاد آمرزش بیکران و علّو درجات در رضوان الهی و برای بازماندگان صبر و پاداش نیکو آرزومندم.
به گزارش ایسنا، زندهیاد قبادیان سال ۱۳۱۳ در شهر زیراب سوادکوه متولد شد؛ خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت و طعم تلخ مرگ پدر و مادر را در نوجوانی تجربه کرد. دوران جوانیاش در اوایل دهه ۱۳۲۰ شمسی با تحولات سیاسی و اشغال شمال کشور و بحران و وقفه در تحصیل پیگیری شد. دوران دبیرستان خود را در سال ۱۳۲۹ در قائمشهر به پایان رساند و از سال ۱۳۳۸ به دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی وین راه یافت و در سال ۱۳۴۳ با درجه ممتاز موفق به دریافت مدرک دکتری در مهندسی علوم کشاورزی شد و در سال ۱۳۴۷ شمسی موفق به گذراندن امتحانات عالی درجه پرفسوری علوم زمین با کسب دانشیاری رسمی با کرسی دانشگاه وین شد و سپس عضو انجمن نخبگان آلمان و نقطه پیوند دانشگاههای ایران به این دانشگاه شد. پس از بازگشت به ایران در دانشگاه تبریز تدریس کرد و در سال ۱۳۴۷ با مرتبه استادی پایهیک در دانشگاه جندیشاپور استخدام شد و راهاندازی گروه زمینشناسی و زیستشناسی این دانشگاه و همکاری برای راهاندازی دانشکده شاخه شمالی در دزفول، دانشکده شاخه جنوبی در خرمشهر برای سال ۱۳۵۶، انستیتو آبوخاکهای قلیایی ایران در دانشگاه جندیشاپور بخش دیگری از فعالیتهای او بود.
علل شور شدن زمینهای خوزستان، بررسی آبهای تحتالارضی خوزستان، بررسی پدولوژی خوزستان، پدولوژی مناطق خشک و نیمهخشک و روشهای آزمایشی در پدولوژی بخشی از کتابهای این دانشمند است. از سال ۱۳۵۹ مطالعات در فلات مرکزی ایران با مرکزیت استان یزد را آغاز کرد و طراحی تأسیس دانشگاه یزد و دانشکدههای منابع طبیعی و کویرشناسی و پژوهشکده بیابانزدایی را بر عهده گرفت که حاصل تلاشهای او کتاب «سیمای طبیعی استان یزد» است. کتاب «سیمای طبیعی استان تهران و مسائل آبی و خاکی آن» در سال ۱۳۷۶ حاصل تحقیقات او درباره مسائل آب و آبیاری استانهای تهران و کرمان در سال ۱۳۶۲ است.
کتاب «سیمای طبیعی فلات ایران» در سال ۱۳۶۴ هم از سوی دانشگاه شهید باهنر نتیجه کارهای تحقیقاتی او در این استان است.
در طول ۸ سال دفاع مقدس به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و مشاور نخستوزیر، حضور مستمر در جبههها داشت و ضمن تدریس در دانشگاه بر طرحهای آبی و خاکی جبهههای جنگ هم نظارت داشت.
پرفسور قبادیان در سال ۱۳۷۲ با مرتبه استادی از دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران بازنشسته شد.
از سال ۱۳۷۰ همزمان با انجام مطالعات زیست محیطی، تدریس در دانشگاه شهید بهشتی و همکاری با دانشگاه زنجان را آغاز کرد و راهاندازی پژوهشکده علوم محیطی، گشایش اولین پارک علمی و پردیس شماره ۲ دانشگاه شهید بهشتی بهعنوان اولین پارک علمی تحقیقاتی کشور در حوزه دریای مازندران را انجام داد. کتاب «ایران در بحران زیستمحیطی» را در سال ۱۳۹۳ به چاپ رساند.
تألیف کتاب «هوای وطن» و «آخرین ایستگاه دانشگاه شهید بهشتی؛ منتهی به دره زیراب سوادکوه» هم از کتب دیگر اوست. او عضو هیات علمی دانشگاه وین اتریش، عضو نخبگان علمی آلمان، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، برنده جایزه هموبولد برلین، عضو هیات علمی دانشگاه جندیشاپور، راهاندازی کننده دانشگاههای مختلف از جمله پردیس علمی تحقیقاتی شهید بهشتی در زیراب و مؤلف کتب مختلف تخصصی است.
منبع: ايسنا