دل نوشته ای با صدای بیژن بیژنی برای پروین بهمنی
بیژن بیژنی، خواننده و خوشنویس ایرانی که به واسطه بازخوانی ترانه خراسانی «نوایی نوایی» شناخته شده است، با نگارش متنی برای پروین بهمنی، بانوی لالایی خوان کشورمان، یاد او را گرامیداشت.
پروین بهمنی، خالق لالایی‌های مادرانه ایران‌زمین که چندی پیش به دلیل وخامت مشکلات قلبی ـ ریوی در بیمارستان بستری شده بود، پنجشنبه (۲۹ مهر) درگذشت و پیکرش امروز ـ سه شنبه ـ سوم آبان ماه به خاک سپرده شد.
بیژن بیژنی در این دل نوشته که اختصاصی در اختیار ایسنا قرار داده، چنین آورده است:
«خنیاگر لالایی خوان مادرانه قشقایی از سرزمین ما پر کشید.
استاد هنرمند خانم پروین بهمنی پنجشنبه، ۲۹مهر ۱۴۰۰ در بیمارستان بعد از یک بیماری طولانی درگذشت. او پژوهشگری آگاه و خستگی ناپذیر موسیقی نواحی زاد و بوم خود ایل قشقایی بود. ضمنا اجراهای بسیاری در ایران و کشورهای مختلف داشت و در این راه عاشقان بسیاری داشت، فارغ التحصیل دانشسرای تربیت معلم بود و همواره به عنوان آموزگار خدمت کرد و تا به اکنون که رخت سفر بست آموزگار ماند. پروین بهمنی دلی دریایی داشت عاشق مردمان سرزمینش به ویژه زادگاهش ایل قشقایی بود. شخصیت مهربان و آیینه گونش بین اهالی موسیقی زبانزد بود. استاد پروین بهمنی لالایی‌هایی در دوران زندگی‌اش خواند که کودکان ایران زمین به خوابی آرام بروند و غم زمانه را از یاد ببرند. ای کاش در این دوران لالایی می‌خواند که کودکان به خواب رفته اکنون بیدار می‌شدند و دریغ و درد که عمرش وصال نداد. من به فرزندان نازنین او تسلیت می‌گویم به ویژه دامون عزیز هنرمندی است از همین تبار. پژوهشگری آگاه و مطلع. قطعا او رهرو مادر خواهد بود. فرزند خلف هنر آرامش و سکوتی دارد سرشار از ناگفته‌هاست. پانزده سال پیش فرزندم باران وقتی متولد شد با دامون عزیز و دخترش به سرای من آمدند لباسی که کودکان قشقایی می‌پوشند برای دخترم دوخته بود و تأکید داشت که با دستان هنرمندش خود این لباس محلی را بر قامت دخترکم بدوزد. اکنون آن یادگاری زیبا و رنگینش در اتاق باران آویزان دیوارش است و هر روز پروین خانم بانوی بانوان هنرمند ایران زمین میراثی از خود به جای گذاشته که هرگز فراموش شدنی نیست.
یاد و خاطراتش گرامی
با اندوه و مهر و ستایش
کمترین بیژن بیژنی»
