دنیای بدون کرونا، دست‌نیافتنی نیست

۳۶۷  روز پیش بود که با یک خبر زندگی‌مان عوض شد، تا پیش از آن تصوری از محدودیت در همه چیز! هر رفتار و کرداری که در دایره توانایی های اجتماعی یا حتی فردی بشر قرار داشت، نداشتیم. نگرانی از نشستن دست هایمان اصلا تعریفی برای قریب به اتفاق مردم دنیا نداشت مگر اینکه آلودگی را خودمان به رسمیت می شناختیم! تا آنروز ماسک شاید کم ارزش ترین قلم موجود در داروخانه ها بود و اینطور دربدر داروخانه ها برای یافتن ماسک نبودیم و الکل عصای دستمان نشده بود، اما این روزها همه دغدغه هایمان مراقبت از سلامتی‌مان است.

یک سال است که ماسک جزو لاینفک زندگی‌مان شده است، تا پیش از آن شاید اگر سرمای سختی می خوردیم یا آلودگی هوا امان‌مان را می برید، آنهم شاید ماسک می زدیم، اما در طول یک سال گذشته ماسک را از روی صورت برنداشته ایم و شاید بارها چند لایه ماسک استفاده زده ایم و حتی با ماسک خوابیده ایم تا از شر بیماری در امان باشیم.

تا یک سال پیش عموما “پروتکل های بهداشتی” را نه جدی می گرفتیم نه عموما چیزی از آن شنیده بودیم یا علاقه ای به شنیدنش داشتیم، اما از روزی که کرونا آمد، پروتکل های بهداشتی جزئی از دنیایمان شد و حتی در شوخی های‌مان جای گرفت، یک سال است که ماسک، الکل، پروتکل های بهداشتی و فاصله اجتماعی واژگانی شده اند که اول و آخر حرفهای‌مان جای گرفته و قطعا هیچگاه باورمان نمی شد که که این ویروس شوم یک سال دوام بیاورد و در سال جدید هم با قدرت با ما بماند.

این روزها ویروس کرونا یک ساله شده است، تولدی نحس که هیچگاه شوم بودن آن از ذهن ها پاک نمی شود. در این یک سال خیلی ها مبتلا شدند و جان سالم به در بردند، خیلی‌ها دوران رنج آوری را گذراندند و خیلی ها جان سپردند و قطعا در این بین افرادی هستند که دیگر آن آدم سابق نمی شوند. همه اینها زیر سر ویروسی است که هیچ گاه نمی توانیم آن را به چشم ببینیم، اما مرگ عزیزانمان را زیر دست و پای این ویروس به چشم دیدیم و دیدیم که چگونه غریبانه در خاک آرام گرفتند.

یک سال پر از سختی، دلهره و ترس را پشت سر گذاشته ایم، اما هنوز و هر روز زنگ های خطر که صدای آن زیر سر این ویروس منحوس است، را از گوشه و کنار استان، کشور و جهان می شویم و راهی جز کنار آمدن و زندگی کردن با آن نداریم.

تا امروز سوم اسفندماه ۱۱۱ میلیون و ۶۵۳ هزار و ۹۴۱ نفر در جهان به کرونا مبتلا شده و دو میلیون و ۴۷۲ هزار و ۳۸۱ نفر جان باخته اند، در ایران نیز یک میلیو ن و ۵۵۶ هزار و ۸۱ نفر مبتلا شدند و ۵۹ هزار و ۴۰۹ جان خود را از دست دادند.

استان مرکزی، دومین استان کشور بود که در اول اسفندماه اولین مورد مثبت ابتلا به کرونا را شناسایی کرد و تا امروز شمار مبتلایان به این ویروس در استان به ۳۶ هزار و ۶۹۶ نفر رسیده و ۱۴۵۱ نفر جان سپرده اند، اما با وجود گذشت یکسال و علیرغم تمام محدودیت هایی که تحمل کردیم این ویروس نه تنها ضعیف نشده، بلکه وحشی تر هم شده و این روزها با هویت های مختلف مثل کرونای انگلیسی در حال جولان است.

یک سال از شیوع این ویروس در ایران گذشته است، اما هنوز سوالات زیادی در ذهن ها جاریست، واقعا کرونا چیست، از کجا آمد و این روزهای سخت تا چه زمانی ادامه دارد و آینده‌مان با این ویروس چگونه خواهد شد؟

شاید نتوان برای همه این سوالات پاسخی دقیق و روشن داشت، اما فقط می دانیم که باید بپذیریم کرونا فعلا قصد رفتن ندارد و بشر هم راهی جز رعایت بهداشت و مراقبت از خود ندارد.

رییس دانشگاه علوم پزشکی اراک در خصوص تجربه این یک سال و مواجهه با ویروس کرونا به ایسنا گفت: تجربه این یک سال اثبات کرد که همچنان مطمئن ترین راه پیشگیری از این بیماری رعایت پروتکل های بهداشتی است.

دکتر سید محمد جمالیان با تاکید بر اینکه شرایط بسیار سختی را تجربه می کنیم، افزود: شاید گفتن ماسک زدن، رعایت فاصله اجتماعی و … ساده باشد، اما با توجه به اینکه شخصیت انسان ابعاد مختلفی دارد اینکارها ساده نیست، آدمی نیازمند تعامل، رفت و آمد و صله رحم است ولی در این شرایط قطعا این رفتارها می تواند خطرآفرین و تهدیدکننده سلامت باشد.

وی تصریح کرد: به نظر می رسد تا مدت ها با ویروس کرونا درگیر خواهیم بود و مهمترین دغدغه ام این است که پس از گذشت یک سال از شیوع این ویروس هنوز اقدام جدی توسط اقشار مختلف برای زندگی مردم در کنار کرونا صورت نگرفته است، انتظار می رفت که سیستم های موازی دانشگاه مانند صنوف، شیوه ای را ابداع کنند که دسترسی مردم به لوازم مورد نیاز خود و فروشگاه به جهت تامین مایحتاج شان، غیرحضوری شود، باید در طول این سال مارکتینگ در فضای مجازی گسترش بیشتری می یافت، اما همچنان شاهدیم که مردم برای تامین کوچکترین مایحتاج خود به صورت حضوری به فروشگاه ها مراجعه می کنند.

جمالیان با بیان اینکه به هرحال این ویروس حتی با زور هم شده به مردم یاد می دهد که باید با شرایط خود را وفق دهیم در غیر این صورت باید تاوان سنگینی بپردازیم، گفت: جهش های این ویروس نیز این روزها به دغدغه ای جدی بدل شده است و با هر جهش افراد را در سنین متفاوتی درگیر می کند، اگر کودکان و نوجوانان درگیر بیماری شوند و در این رنج سنی موارد فوت بالا رود با توجه به اینکه این قشر نسل مولد جامعه به شمار می روند با تهدید بسیار جدی روبرو خواهیم شد و امیدواریم که قبل از رقم خوردن عواقب جبران ناپذیر ناشی از شیوع بیشتر این ویروس بتوانیم با رعایت پروتکل های بهداشتی جلوی پیشروی آنرا بگیریم.

وی با تاکید بر اینکه طی یک سال اخیر روزهای بسیار سختی را تجربه کردیم، افزود: شاید بتوان به جرئت گفت که در هر برهه با دشواری بسیاری روبرو شدیم، در طول یک سال اخیر بازگشایی مدارس را داشتیم که تصمیم گیری در این خصوص بسیار سخت بود، در طول یک سال اخیر این تصور ایجاد شد که دانشگاه علوم پزشکی مقابل تمام فعالیت ها را گرفته است که برای مجموعه دانشگاه و پرسنل بهداشتی این دیدگاه بسیار سخت بود ولی به هرحال مجبور بودیم برای سلامت و حفظ جان مردم قوانین و ضوابطی را اعمال کنیم که باعث خسارات اقتصادی، اجتماعی و روحی می شود ولی چاره ای نبود چراکه چیزی مهمتر از سلامتی وجود ندارد.

جمالیان با اشاره به آغاز واکسیناسیون کرونا در بین کادر درمان اظهار کرد: یکی از راه های کنترل اپیدمی ها واکسن است، ولی به هرحال در قبال ویروس آنفلوآنزا هم هرساله شاهد جهش هستیم و پس از هر جهش واکسن جدید وارد بازار می شود و واکسیناسیون انجام می گیرد تا بیماری تحت کنترل قرار گیرد، به هرحال الان واکسن برای کرونا یکی از راه های مهار این بیماری است ولی نباید از رعایت پروتکل ها دور شد.

رییس دانشگاه علوم پزشکی اراک، با تاکید بر اینکه به ضرس قاطع اعلام می کنم در طول یک سال اخیر مردم همکاری خوبی با مجموعه دانشگاه در کنترل بیماری داشتند، گفت: امیدوارم که این همکاری همچنان ادامه داشته باشد، هرچند که یک سال سخت را پشت سر گذاشتیم، نوروز ۹۹ را در خانه ماندیم، در طول سال دید و بازدیدی نداشتیم و امسال هم شاید این تجربه مجددا تکرار شود که قطعا از نظر روحی آسیب جدی به مردم می‌رسد و در واقع بحران بزرگی قلمداد می شود. بروز اختلالات روحی و اضطرابی جزو نگرانی های دانشگاه به شمار می رود و امیدواریم که یاد بگیریم با کرونا زندگی کنیم، میهمانی برگزار کنیم و به سایر نیازهای اقتصادی و اجتماعی نیز دست یابیم.

به گزارش ایسنا، در طول یک سال اخیر شاید بارها شنیدیم که افراد گفتند کرونا کجا بوده؟ یا آن را دست‌آویزی برای شوخی های خود کردند، اما این ویروس، شوخی شوخی بسیاری را به کام مرگ فرو برد و فقط آنها که مبتلا شدند می توانند گواهی بر قدرت این ویروس کوچک بدهند.

این روزها که همه جا صحبت از کرونای انگلیسی و قدرت بالای آن در سرایت است، هیچ چیزی بیشتر از جدی گرفتن ماجرا و رعایت پروتکل های بهداشتی نمی تواند به کمک ما بیاید، یک سال است که طعم واقعی زندگی را نچشیده ایم و قطعا با سهل انگاری و عادی نگری به ماجرا، بی روح بودن زندگی مان همچنان ادامه خواهد داشت پس برای یکبار هم که شده باید بیش از قبل برای خود و اطرافیان‌مان فداکاری کنیم تا بتوانیم حداقل نوروز ۱۴۰۰ و قرن جدید را با دورهم بودن آغاز کنیم؛ قطعا داشتن دنیای بدون کرونا آرزویی دست نیافتنی نیست.

انتهای پیام

منبع:ایسنا