«رسالت نخبگان در تبیین شایسته سالاری و تبار سالاری»
در یادداشتی با عنوان «رسالت نخبگان در تبیین شایسته سالاری و تبارسالاری» عنوان شده که نیاز است نخبگان جامعه مرز میان تبار سالاری و استفاده از شایستگان را تبیین کنند والا تداوم این رویه بدون تمایز موارد صحیح می تواند منشاء محرومیت از برخی افراد شایسته و حتی ظلم به افراد شود، به یک معنی هم باید از فامیل بازی که ظلم در حق شایستگان است مانع شد هم نباید به شایستگان به خاطر داشتن نسبت ظلم شود، البته واقعا مرزهای آن بسیار ظریف است.
متن یادداشتی که نویسنده آن را در اختیار ایسنا قرار داده بدین شرح است:
مباحث مهمی این روزها مطرح شد که بیانگر رشد عمومی جامعه و تداوم آرمان های انقلاب اسلامی در نسل امروز بود. مبنای ما برای تشخیص الحمدالله معلوم است و به برکت همین مبانی درست است که می توانیم از بی انصافی و ظلم و عدم تعادل در مواضع پیشگیری کنیم و ضروری است مضاف بر آن از مواضع تهمت دوری کرده و به افکار عمومی احترام بگذاریم. بر اساس مبانی دینی و عقلی اصل بر بکارگیری افراد شایسته و متخصص و دست پاک و معتمد است به خصوص در جایگاه های حساسی مثل مشاور، مسئول دفتر و بازرسی ها و حراست ها. بر اساس سیره عملی که مورد تایید رهبر معظم انقلاب یا رویه امام راحل بوده است و منع شرعی و قانونی هم بر آن مترتب نیست بکار گیری افراد شایسته ولو منسوب فاقد اشکال است.
از طرف دیگر اگر مراجعه کنید به واقعیت های موجود تصدیق خواهید نمود که این امر لاجرم اتفاق می افتد و به دلیل وسعت و وظایف و دشواری اعتماد معمولا به صورت غیرعلنی در حال انجام است که عدم شفافیت آن بسیار آفت دارد و موجب ورود نزدیکان و بستگان در تمام امور بدون حدوحصر و شکل گیری سازمان سایه و غیر رسمی می شود آن هم بدون پاسخگویی و امکان نظارت و اگر خدای ناکرده این افراد اهل سوء استفاده هم باشند که محل شکل گیری باندهای فساد می شود.
از طرف دیگر بیان شفاف این انتصابات در افکار عمومی به دلیل سوابق و تجارب گذشته پذیرفته شده نیست؛ موضوع آقازادگی و تبار سالاری از یک طرف و موضوع به قول شهید آوینی خان گزیدگی و سالها ظلم صاحبان قدرت به زیردستان از سوی دیگر افکار عمومی را از این نوع انتصابات منزجر کرده است که باید این حساسیت را قدر دانست و ارج نهاد و بیان صریح آن را بدون ترس و واهمه برکت انقلاب دانست و البته توجه باید کرد این حساسیت ارزشمند دستاویز جریان های انحرافی و اهالی تحریف واقع نشود و دست مایه سوءاستفاده دشمن هم نشود.
ولی نیاز است نخبگان جامعه مرز میان تبار سالاری و استفاده از شایستگان را تبیین کنند والا تداوم این رویه بدون تمایز موارد صحیح می تواند منشاء محرومیت از برخی افراد شایسته و حتی ظلم به افراد شود به یک معنی هم باید از فامیل بازی که ظلم در حق شایستگان است مانع شد هم نباید به شایستگان به خاطر داشتن نسبت ظلم شود، البته واقعا مرزهای آن بسیار ظریف است و ترویج و توجیه این نوع انتصابات هم می تواند منشاء بسیاری از سوء استفاده ها و تشدید و توجیه تبارسالاری و اجحاف در حق شایستگان که در دایره شناختی مسئولان نیستند شود؛ لذا باید نخبگان متعهد و انقلابی با تبیین مرز ها را معین و مشخص کنند تا با نگاهی جامع بتوانیم هم مانع پارتی بازی و فامیل بازی شویم و هم بتوانیم از تمام چهره های شایسته و خدوم و دست پاک و انقلابی بهر مند شویم و مانع پنهان کاری و عدم شفافیت و خدای ناکرده شکل گیری مفاسد بیشتر شویم، به هرحال قبول مسئولیت با قید حدود آن به صورت شفاف امکان نظارت و پاسخگویی را فراهم می آورد و الا دچار آفت های پنهان کاری خواهیم شد.
به نظر می رسد حساسیت شکل گرفته در افکار عمومی نسبت به این انتصابات می تواند مصونیت بخش و محدود کننده باشد ولی سوء استفاده از این حساسیت ها برای تخریب چهره های خدوم و انقلابی و مردمی که خودشان جزء پرچمداران عدالت خواهی و فساد ستیزی هستند را باید از مطالبه به حق مردمی تمیز داد و با آن با روشنگری و تبیین برخورد نمود والا این جریان موج سوار بر اساس منافع خود با استفاده ابزاری از نوع این مطالبات ارزشمند عقده های قدرت طلبی و قبیله ای خود را دنبال خواهد نمود.