سربازان فرانسوی مقر خود در کشور مالی را ترک کردند
سربازان فرانسوی امروز (سهشنبه) در حال آماده سازی برای ترک شهر تیمبوکتو مالی هستند و به حضور بیش از ۸ ساله خود در منطقه با یک “خروج نمادین” پایان میدهند.
به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه دیلی میل، فرانسوا اولاند، رئیس جمهور وقت فرانسه رسما در فوریه ۲۰۱۳ آغاز مداخله ارتش فرانسه را برای ریشهکن کردن “تندروها” در کشور مالی اعلام کرد.
چند روز پیش از آن، نیروهای لژیونر فرانسوی و سربازان مالی، شهر کویری تیمبوکتو را پس از ۸ ماه تصرف توسط افراطگرایان آزاد کرده بودند.
یحیی تاندینا، خبرنگار تلویزیون تیمبوکتو با اشاره به آن روز میگوید: خیلی از مردم تحت تاثیر احساسات بودند، زنان گریه میکردند، جوانان فریاد میزدند و خود من شوکه شده بودم.
محمد ابراهیم، رئیس سابق شورای منطقهای تیمبوکتو همچنین آن روز را “شاد” و “زیبا” توصیف کرد.
اما اکنون سربازان فرانسوی در حال ترک کردن مقر خود در تیمبوکتو هستند و این خود سوالاتی را درخصوص آینده فعالیتهای اسلامگرایان همزمان با ریشه دواندن آنها در این منطقه، ایجاد کرده است.
از سال ۲۰۱۳، پاریس حدود ۵ هزار و ۱۰۰ سرباز را در منطقه “ساحل” از جمله مالی مستقر کرده است تا به دولتهای محلی و تجهیزات ضعیف نیروها جهت مقابله با “اسلامگرایان” کمک کند.
با این حال، امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، پس از کودتای نظامی در مالی در اوت ۲۰۲۰ که ابراهیم بوباکار کیتا، رئیسجمهور منتخب را برکنار کرد، در ماه ژوئن از کاهش عمده نیروهای فرانسوی خبر داد.
انتظار میرود تا سال آینده استقرار نظامی فرانسه در منطقه “ساحل” آفریقا به حدود ۳ هزار سرباز کاهش یابد.
نیروهای فرانسه پیش از این مقرها را در کیدال و تسالیت، شهرهای شمالی مالی ترک بودند.
فرانسویها زمانی که در سال ۲۰۱۳ وارد تیمبوکتو شدند به عنوان افراد “آزدیبخش” مورد استقبال قرار گرفتند.
اولاند، رئیس جمهور وقت فرانسه، روزی را که سربازان شهر را مجدد پس گرفتند بهعنوان “بهترین روز” از زندگی سیاسی خود خواند.
براساس گفتههای سازمان ملل متحد، حمله به غیرنظامیان در تیمبوکتو و مناطق اطراف به کمترین میزان خود از سال ۲۰۱۵ رسیده است.
اما همچنان، غربیها نمیتوانند به خارج از شهر بدون محافظ سفر کنند.
یک شهروند تیمبوکتو که نخواست نامش فاش شود، به خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که خیلی از مردم ترجیح میدهند از سیستم اسلامگرایان استفاده کنند تا سیستم رسمی.
انتهای پیام