عاشورا یک مکتب جاودانه در تاریخ
یک دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد گفت: حماسه بزرگ عاشورا یک روز در تاریخ نیست، بلکه یک مکتب بوده و آرمان آن احیای سیرت وسنّت پیامبر اکرم(ص) است.
علی فتحاللهی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: حادثۀ کربلا در پرتو فداکاری و از خودگذشتگی امام حسین(ع) باعث شده ستایشگران و شیفتگان روح برجستهترین صفات را به حق به او بدهند، زیرا کاری که امام حسین(ع) در راه اعتلای ایمان و عقیده کرد در تاریخ بشریت بینظیر است.
وی عنوان کرد: حماسه بزرگ عاشورا یک روز در تاریخ نیست، بلکه یک مکتب بوده و آرمان آن احیای سیرت و سنّت پیامبر اکرم(ص) است.
فتحاللهی ادامه داد: حکمتها وحکایات این نیمروز پرماجرا برای اهل فکر چندان پر رمز و راز است که هیچ تحقیق و تحلیلی نتوانسته همه را اقناع کرده و به جستجوها پایان بدهد.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد بیان کرد: این نهضت یک حرکت آگاهانه و از روی عزم راسخ، به خاطر خدا و برای نجات انسان از اسارت ظلم و ستمی که تا حدی شکل اجتماعی به خود گرفته بود انجام شد، لذا مجموعه عوامل اجتماعی ومعنوی در ایجاد و شکلگیری آن، مؤثر بوده است.
وی افزود: اهم این عناصراجتماعی اثرگذار، یکی ساختاری و بنیانی شدن ظلم و بیعدالتی ودیگری اقبال مردم و تقاضای بیعت با امام و دعوت مردم از وی است.
فتحاللهی ادامه داد: در اغلب کتب عرفانی ادوار مختلف همواره سخنانی در ستایش مقام معنوی امامان(ع) واذعان به مراتب ولایت حقه آنان به چشم میخورد، ابوسعید ابیالخیر میگوید: ما به بهشتی که به نور اهلبیت(ع) منور نباشد نمیرویم.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد عنوان کرد: شاید همین امر باعث شده عرفای مسلمان در بیان مقاصد والای عرفانی، پس از آیات وحی و احادیث نبوی، همواره به سخنان امامان معصوم(ع) نیز استناد کنند، آزادی» و «آزادگی» در فرهنگ تشیع و عاشورای حسینی یک کلید واژه اساسی است.
وی بیان کرد: مولانا در دفتر ششم مثنوی، عاشورا را سمبل و یادآور عزا و ماتم روح پاکی میخواند که از قرنی برتر و بهتر است و درعین عشق ورزی و نهایت ارادتی که به اباعبدالله الحسین(ع) دارد و نهایت نفرتی که از یزید داشت، درتبیین حادثه کربلا میکوشد تا ازسر تجربتاندیشی و انگیزههای اشراقی و عرفانی به چهرة زیبای این حادثه نظر کند.
فتحاللهی با اشاره به اینکه مولانا واقعۀ کربلا را همچون یک حادثه عاشقانه زیبای دلربای ایثارگرانه دیده و مست آن میشود، عنوان کرد: قبل از هرعامل وعنصری، روح عاشق ایثارگر وسراسرگذشت امام را مشاهده میکند و سرشار از بهجت و سرور می گردد.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد ادامه داد: براین مبنا مولانا به واقعه بلاجویانة کربلا به چشم یک پاکبازی مطلق و حقانی برای گشودن درهای ملکوت که نماد تجسیم زیبایی مطلق نیز بود، نظرمیکند.
وی با اشاره به اینکه شهادت امام حسین(ع) پیامی جاودانه برای بشریت دارد که جزباخون نگاشته نمیشود، افزود: این حرکت که تلفیقی از عشق وایثار بود، در جوامع بشری و نفوس مردم تأثیر شگرف وعمیقی به جای گذاشت به طوری که علامه اقبال لاهوری شاعر و فیلسوف پاکستانی میگوید «رمز قرآن از حسین آموختیم / زآتش او شعلهها اندوختیم».
منبع: ايسنا
وی عنوان کرد: حماسه بزرگ عاشورا یک روز در تاریخ نیست، بلکه یک مکتب بوده و آرمان آن احیای سیرت و سنّت پیامبر اکرم(ص) است.
فتحاللهی ادامه داد: حکمتها وحکایات این نیمروز پرماجرا برای اهل فکر چندان پر رمز و راز است که هیچ تحقیق و تحلیلی نتوانسته همه را اقناع کرده و به جستجوها پایان بدهد.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد بیان کرد: این نهضت یک حرکت آگاهانه و از روی عزم راسخ، به خاطر خدا و برای نجات انسان از اسارت ظلم و ستمی که تا حدی شکل اجتماعی به خود گرفته بود انجام شد، لذا مجموعه عوامل اجتماعی ومعنوی در ایجاد و شکلگیری آن، مؤثر بوده است.
وی افزود: اهم این عناصراجتماعی اثرگذار، یکی ساختاری و بنیانی شدن ظلم و بیعدالتی ودیگری اقبال مردم و تقاضای بیعت با امام و دعوت مردم از وی است.
فتحاللهی ادامه داد: در اغلب کتب عرفانی ادوار مختلف همواره سخنانی در ستایش مقام معنوی امامان(ع) واذعان به مراتب ولایت حقه آنان به چشم میخورد، ابوسعید ابیالخیر میگوید: ما به بهشتی که به نور اهلبیت(ع) منور نباشد نمیرویم.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد عنوان کرد: شاید همین امر باعث شده عرفای مسلمان در بیان مقاصد والای عرفانی، پس از آیات وحی و احادیث نبوی، همواره به سخنان امامان معصوم(ع) نیز استناد کنند، آزادی» و «آزادگی» در فرهنگ تشیع و عاشورای حسینی یک کلید واژه اساسی است.
وی بیان کرد: مولانا در دفتر ششم مثنوی، عاشورا را سمبل و یادآور عزا و ماتم روح پاکی میخواند که از قرنی برتر و بهتر است و درعین عشق ورزی و نهایت ارادتی که به اباعبدالله الحسین(ع) دارد و نهایت نفرتی که از یزید داشت، درتبیین حادثه کربلا میکوشد تا ازسر تجربتاندیشی و انگیزههای اشراقی و عرفانی به چهرة زیبای این حادثه نظر کند.
فتحاللهی با اشاره به اینکه مولانا واقعۀ کربلا را همچون یک حادثه عاشقانه زیبای دلربای ایثارگرانه دیده و مست آن میشود، عنوان کرد: قبل از هرعامل وعنصری، روح عاشق ایثارگر وسراسرگذشت امام را مشاهده میکند و سرشار از بهجت و سرور می گردد.
این دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد ادامه داد: براین مبنا مولانا به واقعه بلاجویانة کربلا به چشم یک پاکبازی مطلق و حقانی برای گشودن درهای ملکوت که نماد تجسیم زیبایی مطلق نیز بود، نظرمیکند.
وی با اشاره به اینکه شهادت امام حسین(ع) پیامی جاودانه برای بشریت دارد که جزباخون نگاشته نمیشود، افزود: این حرکت که تلفیقی از عشق وایثار بود، در جوامع بشری و نفوس مردم تأثیر شگرف وعمیقی به جای گذاشت به طوری که علامه اقبال لاهوری شاعر و فیلسوف پاکستانی میگوید «رمز قرآن از حسین آموختیم / زآتش او شعلهها اندوختیم».
منبع: ايسنا