لایه بالایی اقیانوس‌ها حاوی ۲۴ تریلیون قطعه میکروپلاستیک است
میکروپلاستیک‌ها قطعات ریز پلاستیک تخریب شده است که قطر آن از پنج میلی‌متر بیشتر نیست. میکروپلاستیک ها آلاینده‌های اقیانوسی است که می‌تواند هزاران مایل در لایه‌های سطحی دریای آزاد رانده شود.
به نقل از ارث، در حالی که طی ۵۰ سال گذشته مطالعات برای اندازه‌گیری و نظارت بر حضور میکروپلاستیک‌ها در مناطق اقیانوس‌های جهان انجام شده و از روش‌های متفاوت جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل استفاده کرده‌اند اما به طور کلی مجموعه داده‌های بزرگ برای کمک به پیگیری روند آلودگی میکروپلاستیک در دسترس محققان قرار نگرفته است.
این همان چیزی بود که گروهی جهانی از اقیانوس‌شناسان به رهبری محققان دانشگاه کیوشو ژاپن را بر آن داشت تا داده‌های اکتشافات منتشر شده و منتشر نشده قبلی را برای نمونه‌برداری از میکروپلاستیک‌ها در اقیانوس‌ها بررسی کنند. آنان این داده‌ها را ارزیابی و پردازش کردند تا یک مجموعه داده در دسترس عموم برای ارزیابی روندهای فراوانی میکروپلاستیک‌ها با دقت بیشتری ایجاد کنند.
آتسوهیکو ایزوبه، استاد موسسه تحقیقات مکانیک کاربردی دانشگاه کیوشو، در این خصوص توضیح داد: مشاهدات میکروپلاستیک‌ها به دهه ۱۹۷۰ بازمی‌گردد و داده‌های استاندارد شده در سراسر جهان هنوز محدود است.
در مجموع ۸۲۱۸ نمونه میکروپلاستیک دریایی برای ایجاد مجموعه داده جدید از اقیانوس‌های سراسر جهان جمع آوری، سنتز و بر اساس استاندارد طبقه‌بندی شد.
همچنین نمونه‌های مزبور برای انواع مختلف مجموعه برای شرایط متلاطم اقیانوس و باد تنظیم شد زیرا این عوامل بر تخمین فراوانی تاثیر می‌گذارد.
پروفسور ایزوب اظهار کرد: ما داده‌های منتشر شده و منتشر نشده در مورد توزیع میکروپلاستیک را از سراسر جهان جمع‌آوری کردیم و تخمین زده شد که ۲۴.۴ تریلیون قطعه میکروپلاستیک در لایه بالایی اقیانوس‌های جهان وجود دارد که برابر با رقمی بین ۸۲ هزار تا ۵۷۸ هزار تن پلاستیک یا تقریبا ۳۰ میلیارد بطری آب‌پلاستیکی ۵۰۰ میلی‌لیتری است.
پروفسور ایزوبه گفت: مجموعه داده‌های ما مقادیر واقعی میکروپلاستیک‌ها در طبیعت را نشان می‌دهد تا به محققان برای ارزیابی تاثیر واقعی آن بر موجودات آبزی و محیط‌زیست کمک کند.
در حالی که این کار درک ما از وضعیت واقعی را بهبود می‌بخشد، مقدار کل میکروپلاستیک‌ها همچنان احتمالا بسیار بیشتر است زیرا این همان چیزی است که ما می‌توانیم در سطح تخمین بزنیم و برای اینکه بتوانیم تصویر واضح‌تری برای بررسی اعماق اقیانوس‌ها داشته باشیم، باید نقشه‌های سه‌بعدی ایجاد کنیم.
اگرچه ما در حال پیشرفت هستیم اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری نیاز داریم تا تصویری کامل از سرنوشت زباله‌های پلاستیکی و تاثیر آن بر محیط زیست داشته باشیم.
این تحقیق در مجله Microplastics and Nanoplastics منتشر شده است.
منبع: ايسنا