اخبار 27

ماجرای تعطیلی موسسه معلولین «باور سبز» مشهد

ماجرای تعطیلی موسسه معلولین «باور سبز» مشهد

ایسنا/خراسان رضوی حدود دو ماه از تعطیلی موسسه معلولین باور سبز مشهد که عمده خدمات آن به افراد مهاجر بوده می‌گذرد و درحالی که اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی خراسان رضوی دلیل تعطیلی این موسسه را نداشتن مجوز عنوان کرده است، اما مسئول موسسه می‌گوید که مجوز فعالیت داشته‌اند.

مرتضی عبدی، بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با پیشینه موسسه معلولین باور سبز گفت: این موسسه از سال ۹۲ تاسیس شده است. ما حدودا از سال ۸۳ در مشهد شروع به آشنایی با مراکز معلولین کردیم. فعالیت‌های معلولین مهاجرین را از سال ۸۹ در مشهد، در منطقه گلشهر با حضور کمیسیون عالی سازمان ملل امور پناهندگان و اداره اتباع شروع کردیم. ابتدا با یک فضای ورزشی در یک سالن بسیار کوچک آغاز شد که مکانی برای خدمات ورزشی و جسمی آنان باشد.

وی با اشاره به اینکه «خودم مهاجر افغانستان و متولد مشهد هستم و همراه خانوداه‌ام اینجا بزرگ شدم و معلولیت من فلج اطفال است»، بیان کرد: کم‌کم شروع به کار کردیم و دوستان وارد کار شدند. از جمله خود معلولین، خانواده‌ها، جامعه مهاجرین افغانستانی و دوستان ایرانی زیادی با ما آشنا شدند، چون از سال‌های قبل یک فضایی را مهیا کرده بودیم که بالاخره در ۲۵ بهمن سال ۱۳۹۲ ، موسسه باور سبز با همکاری دوستان و سازمان‌های مردم نهاد ایرانی تاسیس شد.

عبدی تصریح کرد: از جمله کمک‌های مردمی شامل پول رهن‌مکان‌، امکانات، وسایل دسترسی به فیزیوتراپی و… بود که دوستانی هم از تهران و کاشان در این زمینه حمایت کردند. خدمات ما شامل خدمات آموزشی، فرهنگی، ورزشی، درمان، اشتغال و مددکاری بود.

وی افزود: در سال ۸۹، نظر من این بود که صرفا فقط یک فضای ورزشی باشد، اما وقتی باور سبز را به وجود آوردیم، نگاه‌مان عوض شد. سال‌های اول که شروع کردیم، نظرمان این بود که معلولین باید بهترین لباس و کفش را داشته باشند و سر و وضع‌شان مرتب شود که وارد اجتماع و جامعه شوند.کم‌کم متوجه شدیم که باید نگاه عوض شود.

عبدی خاطرنشان کرد: از قدیم فرد معلول را طوری تعریف کرده‌اند که فقط می‌تواند برخی کارهای خاص را انجام دهد، اما بر اساس تجربیاتی که داشتیم، معلولین می‌توانند استاد کامپیوتر، زبان، نقاشی یا ورزشکار خوبی باشند. هنرهای زیادی است که معلول می‌تواند آنها را فرابگیرد، وارد اجتماع شود و برای زندگی‌ تلاش کند؛ به همین دلیل خدمات ما گسترده شد.

بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز عنوان کرد: در مشهد ما چهار مجموعه داشتیم به نام‌های باشگاه معلولین غدیر که سال ۸۹ با کمک اداره اتباع و کمیساریای عالی تاسیس شد، موسسه صائب، خانه نابینایان افغانستان و موسسه معلولین باور سبز که مدیریت‌اش بر عهده من بود.

وی ادامه داد: در حضور آقای محمدی‌فر، رئیس اداره اتباع وزارت کشور و آقای عجمی، مدیر سابق اداره اتباع مشهد و همچنین ۱۵ سفیر خارجی از تهران و سفیرانی که از کشورهای سوئد، فرانسه، هلند، آلمان، ژاپن و کره آمده بودند؛ برای این چهار مجموعه یک مجوز صادر شد. مجوز به این صورت بود که موسسات معلولینی که در مشهد کار می‌کنند از این تاریخ به بعد قانونی می‌شوند.

عبدی عنوان کرد: مجوزی که به ما دادند به صورت ۶ ماهه آزمایشی بود که وقتی ۶ ماه آن تمام شد، برای مجوز پیگیری کردیم که به ادامه فعالیت‌مان بپردازیم و به ما می‌گفتند شما برای مجوز هیچ مشکلی ندارید و طبق همین مجوز می‌توانید کار کنید.

وی بیان کرد: شورای معلولین ما هر دوسال انتخابات داشت، حدود چهار ماه پیش اداره اتباع ما را خواستند و به دلیل اینکه شورای معلولین کم‌کار بودند و خروجی خوبی نداشتند، شورای معلولین منحل و مجوز آن باطل شد. بعد از یک هفته به ما اعلام کردند که از قبل با ما تماس گرفتند و نامه‌نگاری کردند ولی هیچ نامه و سندی که به ما داده باشند، وجود نداشت. وقتی شورا منحل شد، به موسسه ما هم ایراد گرفتند و گفتند که موسسه شما غیرقانونی است و شما باید جداگانه یک مجوزی تا الان می‌گرفتید. ما هم این موضوع را نمی‌دانستیم و گفتیم ما زیرنظر همین شورا هستیم.

عبدی اظهار کرد: در آذرماه بود که اخطاریه از طرف اماکن و نیروی انتظامی، آمد. وقتی به اداره اتباع مراجعه کردیم، گفتند ما نمی‌توانیم کاری کنیم و این مرکز باید پلمب شود و ادامه دادن فعالیت آن در استان صلاح نیست.

وی گفت: اداره اتباع، موسسه ما را در ۱۶ دی ماه پلمب کرد و طی جلساتی که با مدیر کل اداره اتباع مشهد داشتیم، به ما گفتند که شما هیچ‌گونه حق فعالیت چه در فضای مجازی و چه حقیقی نمی‌توانید داشته باشید. الان دو ماه است که موسسه باور سبز پلمب شده است.

بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز در خصوص ملک موسسه بیان کرد: ملک موسسه حدودا بیش از  ۳۱۰ متر است و صاحب ملک لطف کردند و مکان موسسه را رایگان در اختیار ما قرار دادند، اما حدود یک ‌ماه پیش بود که اداره اتباع با صاحب ملک موسسه تماس گرفتند و به او گفتند که «چرا شما ملک‌تان را در اختیار گذاشتید و تا ملک‌تان بیشتر به مشکل نخورده، آقای عبدی و وسایلشان را از موسسه باور سبز بیرون کنید تا ادامه فعالیت نداشته باشند». با فشارهایی که به صاحب ملک آوردند تصمیم بر این شد که تابلوی باور سبز از بالای درب آنجا جمع شود.

عبدی تصریح کرد: بعد از صحبتی که اداره اتباع با من داشتند، گفتند «شما باید به محضر بروید و تعهد محضری بدهید و عنوان کنید که من به نام مرتضی عبدی از روزی که تا الان کار کردم، غیرقانونی بودم و بعد از این هم هیچ‌گونه فعالیت در فضای مجازی انجام نمی‌دهیم».

بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز درمورد متن اطلاعیه اداره اتباع و مهاجرین خارجی استانداری خراسان رضوی در مورد تعطیلی این موسسه که در آن به شکایات مردمی مبنی بر سوء‌استفاده از حسن نیت و اعتماد خیرین و کمک‌کنندگان به این موسسه اشاره شده است، گفت: باید یک سند و مدرک به ما بگویند ک مثلا فلانی چنین شکایتی کرده و ما بفهمیم که مشکل از ما بوده است. تاکنون چنین کاری انجام نشده است.

وی ادامه داد: کار ما که به صورت قانونی بود و از ما تقدیر هم شده بود، چطور شد که کار ما غیرقانونی شد؟!

وی در خصوص افراد زیرنظر موسسه گفت: ما  بیش از ۸۰۰ فرد معلول را تحت پوشش داشتیم و تقریبا بیش از ۱۰۰نفر از آنها دوستان ایرانی هستند. ما هیچ‌وقت بین ملیت فرق نگذاشتیم و هدف ما فقط نگاه معلولین است. همچنین حدود ۵۵۰ خانواده سالمند را تحت پوشش داریم.

عبدی بیان کرد: در طول یک‌سال اخیر با توجه به وضعیت کرونا، مشکلات اقتصادی و بیکاری و بیماری داشتیم، که در این راستا بیش از ۱۰هزار بسته‌های مواد غذایی و معیشتی اهدا کردیم؛ یعنی بیشترین خدمات امسال ما، مددکاری، هزینه‌های دارو و درمان، وسایل توان‌بخشی، هزینه‌های بیمارستان، بسته‌های معیشتی پخت غذای گرم و… بود. امسال بیش از ۳۰هزار غذای گرم توزیع کردیم. ما فقط واسطه هستیم و همه اینها به لطف کمک‌های مردمی است. افراد تحت پوشش ما هم ایرانی و هم مهاجر هستند.

بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز خاطرنشان کرد: در طول سه سال اخیر، از آذرماه ۹۶ تا امروز، بیش از ۲۵۰ ویلچر اهدا کردیم. امسال توانستیم برای پنج خانواده چرخ خیاطی خریداری کنیم. همچنین برای پنج نفر از معلولین ویلچر برقی خریدیم و از این پنج ویلچر یکی را به دوستان ایرانی دادیم.

وی ادامه داد: برای معلولین ذهنی، کلاس‌های کامپیوتر و زبان و برای افراد بی‌سواد، کلاس‌های سوادآموزی و  برای خانم‌ها هم کلاس‌های عروسک‌بافی، ترمه‌بازی و چرخ‌دوزی برگزار می‌کردیم.

بنیان‌گذار موسسه معلولین باور سبز تصریح کرد: خدمات ما تنها برای معلولین نیست، بلکه شامل خانواده‌های معلولین هم می‌شود و خانواده‌ها از انواع کلاس‌های ما به صورت رایگان می‌توانند استفاده کنند.

محمدتقی هاشمی، مدیرکل اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی خراسان رضوی نیز در گفت‌وگو با ایسنا گفت: ما به این موسسه هیچ مجوزی ندادیم، یک مجموعه دیگری بوده که این موسسه زیرمجموعه آن مجموعه بوده است. در صورتی که در ساختارهای موسسات به این صورت نیست و هر موسسه خودش باید به تنهایی مجوز بگیرد. هر مجموعه‌ای برای فعالیت خودش، مجزا باید مجوز بگیرد.

مدیر کل اتباع و مهاجرین خارجی استانداری خراسان رضوی ادامه داد: همان شورای معلولین از ما یک مجوز فعالیت ۶ ماهه داشته است. وظیفه شورای معلولین مشخص است و مجوز این موسسه هیچ ربطی به شورا ندارد.

وی ادامه داد: این موسسه باید مجوز داشته باشد چون آنها کار مالی و اعتباری در ایران انجام می‌دهند. موسسه باید مکانی را اجاره و فعالیت کند و زیرمجموعه و شبکه تشکیل می‌دهد، این موارد به لحاظ امنیتی، سیاسی و اجتماعی معنا و مفهوم پیدا می‌کند. همه موسسات موظف‌ هستند برای فعالیت‌شان مجوز بگیرند.

هاشمی در خصوص متن اطلاعیه اداره اتباع و مهاجرین خارجی استانداری خراسان رضوی در مورد تعطیلی این موسسه که در آن به شکایات مردمی مبنی بر سوء‌استفاده از حسن نیت و اعتماد خیرین و کمک‌کنندگان به این موسسه اشاره شده است، بیان کرد: آنها از حسن نیت و اعتماد خیرین و کمک‌کنندگان سوء‌استفاده کردند و از مردم و خیرین میلیاردها تومان پول می‌گرفتند و باید در رابطه با اینکه این پول‌ها کجا رفته است، پاسخگو باشند.

وی درخصوص اخطار و اعلام قبلی به موسسه عنوان کرد: ما چندین بار به مسئولین موسسه گفته‌ایم که کاری که شما می‌کنید غیرقانونی است و چندین بار، تلفنی از آنها دعوت کردیم و گفته‌ایم شما باید از کارهایتان گزارشی دهید، اما آنها توجه‌ای به این موضوع نکردند.

هاشمی تصریح کرد: برای ادامه کار این موسسه آقای عبدی باید به اداره اتباع مراجعه کند و تشکیل پرونده دهد و در مورد سوابق فعالیت‌ خودش گزارش دهد تا ما بازرسی کنیم و سپس توسط وزارت کشور و مراتب ذی‌ربط بررسی شود و سپس کمیته NGO راجع‌به این مسئله تصمیم می‌گیرند.

انتهای پیام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *