معرفی رنگ کریستال ویوله

رنگ کریستال ویوله یکی از محصولاتی است که در بسیاری از تحقیقات آزمایشگاهی و دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. امکان خرید محصولات مواد شیمیایی مرک از شرکت دایا اکسیر تنها نمایندگی فروش مرک در ایران فراهم شده است. استعلام قیمت مواد شیمیایی آزمایشگاهی و راهنمای پیدا کردن کد مواد شیمیایی از جمله دیگر خدمات ارائه شده توسط این شرکت می باشد. در ادامه به توضیح رنگ کریستال ویوله به عنوان یکی از محصولات عرضه شده توسط این شرکت می پردازیم.

ویژگی های کریستال ویوله

رنگ کریستال ویوله (Crystal violet) با فرمول شیمیایی C25H30N3Cl یکی از پر کاربرد ترین محصولاتی است که در آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترکیب شیمیایی با نام‌های دیگری نیز شناخته می‌شود که این نام‌ها عبارت‌اند از، بیسک ویلت 3، جنتاین ویوله، هگزامتیل پاراروزالین کلرید و متیل ویوله 10 ب. این ماده به طور کلی به عنوان یک رنگ آزمایشگاهی شناخته می‌شود ولی علاوه بر این به عنوان ماده ضد میکروبی و محدود کننده‌ی فعالیت آنزیمی نیز کاربرد مختصری را دارد. علی رغم اینکه این ماده جز مواد کم خطر طبقه بندی می‌شود، این ماده شیمیایی در صورت تماس مستقیم با چشم و پوست می‌تواند آسیب موقتی را به آن‌ها وارد کند. همچنین این ماده اشتعال‌زا بوده و باید از این نظر مورو توجه قرار گیرد.

انواع کاربردهای کریستال ویوله

بیش ترین کاربرد کریستال ویوله در آزمایشگاه‌های بالینی و تحقیقاتی و به عنوان رنگ است. این رنگ جز دسته رنگ‌های کاتیونی دسته بندی می‌شود و توانایی اتصال به ترکیبات یا ساختار‌های با بار منفی را دارا می باشد. از این رو از این رنگ به طور عمده در بافت شناسی و رنگ آمیزی گرم در میکروبیولوژی استفاده می‌شود.

رنگ کریستال ویوله مهم‌ترین و پر استفاده ترین رنگ در آزمایشگاه‌های بالینی و به خصوص بافت شناسی است. این رنگ به دلایلی نظیر کم خطر بودن، آسان بودن آماده سازی و قیمت مناسب و هم‌چنین به دلیل کیفیت بالا در نتیجه‌ی کار برای آزمایشات بافت شناسی در سطح آزمایشگاه‌های بالینی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

رنگ آمیزی گرم مهم‌ترین روش رنگ آمیزی در باکتری شناسی است و کریستال ویوله یکی از رنگ‌های مرد استفاده در این رنگ آمیزی است. در باکتری شناسی، رنگ آمیزی گرم امکان تمایز باکتر‌ی‌های گرم مثبت و گرم منفی را فراهم می‌کند. ساختار پپتیدوگلیکانی دیواره باکتری اساس تمایل رنگ در گرم مثبت‌ها و گرم منفی‌ها است. در مرحله اول، باکتری‌ها با کریستال ویوله، رنگ آمیزی می‌شوند. پس از قرار گیری با محلول ید، کمپلکس رنگ-ید تشکیل می‌شود. در مرحله بعد، این مجموعه در ساختار چند لایه پپتیدوگلیکانی دیواره سلولی باکتری‌های گرم مثبت باقی می‌ماند. در مقابل، باکتری های گرم منفی دارای دیواره سلولی متشکل از یک ساختار تک لایه هستند و به همین ترتیب رنگ گرفته را بعد از شستن از دست می‌دهند. در مرحله آخر باکتری‌های گرم منفی با محلول سافرانین رنگ می‌شوند و سپس صورتی تا قرمز به نظر می‌رسند. به ابن ترتیب باکتری‌های گرم منفی به رنگ آبی یا بنفش و گرم منفی‌ها قرمز هستند.