«میرزا حسین امامی نائینی» مولف کتاب ارزشمند تاریخ نائین
ایسنا/اصفهان یک اصفهانشناس و استاد دانشگاه گفت: از مشهورترین شخصیتهای شهرستان نائین در دوره معاصر که در علم ادبیات و تاریخ منشا خدمات فروانی بود، مرحوم میرزاحسین آقای امامی نائینی مؤلف کتاب ارزشمند تاریخ نائین است.
محمدحسین ریاحی در گفتوگو با ایسنا در خصوص شخصیتهای برجسته و تأثیرگذار شهرستان نائین، اظهار کرد: از مهمترین و مشهورترین شخصیتهای شهرستان نائین در دوره معاصر که در علم ادبیات و تاریخ منشا خدمات فراوانی بود مرحوم میرزاحسین آقای امامی نائینی است که در سال ۱۲۹۳ هجری شمسی در شهر تاریخی نائین و در یکی از محلات قدیمی آن به نام «کلون» به دنیا آمد. نسب خاندان امامی نائینی بسیار قدیمی و اجداد آنان میرعلاءالدین محمد است که این شخص در زمینه تاریخ و فرهنگ نائین کار کرده است.
وی افزود: بنابراین اجداد میرزا حسین امامی نائینی همه از شخصیت های اهل علم، طبیب، خوشنویس و عالم علوم دینی و از سرامدان زمان خودشان محسوب میشدند.
این اصفهان شناس و استاد دانشگاه، گفت: میرزاحسین آقای امامی نائینی تحصیلات قبل از مدرسه را در مکتب خانه مرحوم میرزا محمد حسین معروف به معلم نائینی که خوشنویس هم بوده آغاز میکند و سپس به مدرسه نوبنیاد ادیب که بعدها به مدرسه گلزار معروف شد وارد میشود. در دوره ابتدایی آموزگاران او افرادی مانند میرزا جلاالدین پیرزاده و میرزا علی محمد شهداد بودند که از خوشنویسان بزرگ روزگار خود بودند.
ریاحی تصریح کرد: میرزا حسین امامی نائینی پس از گذراندن دوره ابتدایی به علت اینکه در آن زمان دبیرستانی در نائین نبود به اصفهان میآید و چون برادرش هم اهل علم بود و در مدرسه علمیه ذوالفقار اصفهان مشغول بود او هم در همین مدرسه ساکن میشود و در دبیرستان صارمیه در سال ۱۳۰۴ شمسی ثبت نام میکند و دوره متوسطه را به اتمام میرساند.
وی اظهار کرد: در آن زمان برخی از دوستان و همفکران او در اصفهان از شخصیتهای علمی و معنوی بودند. افرادی مانند سید مصلح الدین مهدوی، میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی، میرزا مسیح ثقفی بنیان گذار کتابخانه ثقفی و حجت الاسلام حاج آقا رضای یزدی با میرزا حسین امامی نائینی حشر و نشر زیادی داشتند.
این اصفهانشناس و استاد دانشگاه با بیان اینکه میرزا حسین امامی نائینی در سال ۱۳۱۴ شمسی در اصفهان دیپلم خود را اخذ میکند، افزود: ایشان برای ادامه تحصیل قصد رفتن به تهران را داشتند که امکان پذیر نشد و بنابراین به نائین بازگشتند.
ریاحی گفت: ویژگیهای اخلاقی ایشان در زمینه معنوی فوق العاده بود به طوری که فرزندانش با صدای تلاوت قرآن پدرشان هر روز صبح از خواب بیدار میشدند و در ماه های محرم و صفر مراسم ختم قرآن برپا میکرد که مردم زیادی در این مراسم حضور مییافتند.
وی ادامه داد: میرزا حسین نائینی از سال ۱۳۲۵ شمسی وارد اداره فرهنگ اصفهان میشود و به تدریج علاوه بر تدریس تاریخ و جغرافی به تدریس ریاضی هم میپردازد. همچنین در زمینه ادبیات فارسی، فقه و زبان عربی به آموزش مشغول شد.
این اصفهان شناس و استاد دانشگاه با بیان اینکه میرزا حسین نائینی شاگردان زیادی را تربیت کرد، یادآور شد: دکتر واعظی و دکتر سید محمد دامادی از شاگردان مشهور او بودند که سید محمد دامادی از استادان به نام ادبیات فارسی بود.
ریاحی گفت: ایشان کتابهای ارزشمند زیادی را مانند «تاریخ نائین» تالیف کرده اند که این کتاب در سه بخش تدوین یافت. بخش نخست این کتاب، «تاریخ و جغرافیای نائین»، بخش دوم آن «رجال نائین» و بخش سوم کتاب در خصوص «دودمان های اصلی و طوائف نائین» است که سال ها برای نگارش این کتاب زحمت کشید.
وی خاطرنشان کرد: شخصیتهای زیادی از کتاب تاریخ نائین بهره بردند. از جمله میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی از این کتاب بهرههای فراوان برد. میرزا حسین امامی نائینی، به زبانهای عربی و فرانسه مسلط بود و در علم نجوم اطلاعات دقیق و عمیقی داشت و در اصفهان منشأ خدمات فراوانی مانند ساخت مسجدالامام در خیابان بزرگمهر شد و در نائین به احداث و تعمیر مکانهای عام المنفعه اهتمام داشت.
این اصفهانشناس و استاد دانشگاه، گفت: میرزاحسین آقای امامی نائینی در شب ۲۰ فروردین ۱۳۵۱ در سن ۵۷ سالگی در اصفهان از دنیا رفت و در مقبره خانوادگی خود در یکی از حجرههای تکیه حاج محمد جعفر آبادهای در کنار مسجد رکن الملکِ اصفهان به خاک سپرده شد.
منبع:ایسنا