نخالههای کدام اثر تاریخی را در شیوشگان دپو میکنند؟
تا امروز حرف از تعرض به خود شیوشگان و نخستین سگونتگاه انسان در کرمان بود و حالا نشانههای زیادِ دیگری از گسترش این تعرض در بخشِ کوهِ شمال شرقی شیوشگان به چشم میآید، درست نقطهای که انتهای آن به آرامستان تبدیل میشود و ادامهی همین مسیر مکانی شده برای تخلیهی نخالههایی که پُر شدهاند از نشانههای تاریخی.
حرفها و نشانههایی که امید ابراهیمی ـ فعال میراث فرهنگی کرمان ـ از تپههایی که پر شدهاند از نخالهی ساختمانی و توسط کامیونهایی به صورت شبانه در مکانی مشخص پشت شیوشگان تخلیه میشوند، حکایت دارد.
او در گفتوگو با ایسنا، میگوید: بخشی از شمال شرقی کوه شیوشگان در حال تبدیل شدن به آرامستانی جدید است و در انتهای آن مدتی است که شهرداری نخالههایی را خالی کرده است، نخالهها را بررسی کردم، متاسفانه اکثرشان را سفال، کاشی و خشت خام تشکیل میدهند.
این دانش آموخته کارشناسی مرمت آثار تاریخی با بیان اینکه به نظر میرسد در طول ماههای گذشته حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ کامیون نخاله از یک اثر تاریخی در این بخش از محوطهی شیوشگان تخلیه شده است، ادامه میدهد: از نقطهای از این محوطهی تاریخی، دری سفید رنگ که روی آن تابلوی «مجموعهی دولتی» نصب شده از دیگر فضای کوه جدا میشود. به نظر میرسد اقداماتی که انجام میشود توسط نهادی مانند شهرداری در دست انجام باشد. یعنی ممکن است این نهاد شهری خانهای، محوطهای یا حتی یک مجموعهی تاریخی را با توجه به انبوه نخالههای دپو شده تخریب کرده باشد، شاید هم این بخش مکانی برای دپوی همیشگی نخالهها باشد.
وی با این وجود به دپو شدن این نخالهها در منظر کوه و غارهای تاریخی که انگلیسیها در زمان حضورشان در کرمان در دوره قاجار ایجاد کردهاند، اشاره میکند.
او همچنین از صاف شدن زمینهای کشاورزی و زراعی در حریم کوه و گنبد جبلیه قرار داشتهاند، در روزهای گذشته خبر میدهد و میگوید: با توجه به صحبتهایی که شنیدم و نشانههایی که به چشم دیدم همهی زمینهای زراعی را صاف کردهاند تا در این نقطه از شیوشگان نیز شهرکسازی کنند، محوطهای که به کوههای شیوشگان و صاحبالزمان (عج) چسبیده است.
ابراهیمی در زمان حضورش در این محوطه با طوفانِ شنی مواجه میشود که به واسطهی دپوی این نخالههای ساختمانی، دیدِ قلعه اردشیر و قلعه دختر را با خاکهایی که به هوا بلند میشود، کاملا میپوشاند. در این شرایط کاملا منظر این بخش از شیوشگان از بین میرود.
او اما به بخشی از همین زمینهای کشاورزی که هنوز علاوه بر مراتع، گلههای شتر و گوسفند در آن منطقه حضور دارند، اشاره میکند و میگوید: از یک سو به نظر میرسد تخریبها شبانه انجام میشود و نخالهها را در این منطقه تخلیه میکنند، این در حالی است که علاوه بر بحث تاریخی بودن منطقه، اکوتوریسم و ظرفیتهای گردشگری این منطقه نیز باید در نظر گرفته شود.
این فعال میراث فرهنگی طبیعت بکر، کوهستانی بودن، وجود چشمههایی مانند چشمه شیردوش که ظرفیتهای گردشگری خوبی برای اکوتوریسم دارد را از پتانسیلهای گردشگری این منطقه میداند و ادامه میدهد: محیطی بودن این منطقه آن را به پاتوق ورزشکاران تبدیل کرده است، اما شرایط کنونی میتواند این ظرفیت را از این منطقه کوههای شیوشگان که در نزدیکی زیارتگاه «سیدحسین(ع)» قرار دارد، بگیرد.
طوفان شن در بخش شمال شرقی شیوشگان که نخالههای ساختمانی را به هوا بلند میکند
نخالههای ساختمانی که در حریم و منظر شیوشگان تخلیه میشوند
انتهای پیام