«نظریه‌های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر»
کتاب «نظریه‌های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر» نوشته صادق رشیدی منتشر شد.
این کتاب در ۳۵۰ صفحه و با قیمت ۸۰ هزار تومان در انتشارات سروش راهی بازار کتاب شده است.
در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: نظریه یک ساختار زبانی است که صورتی از تجربه انتزاع شده است. با این‌وجود تئاتر و ادبیات نمایشی و نظریه را نمی‌توان مستقل از یکدیگر بررسی کرد، زیرا چگونگی درک و استفاده از مفهوم مدرن ادبیات و هنر ارتباط زیادی با روش‌های نظریه‌پردازی هنر و ادبیات دارند. ادبیات نمایشی و تئاتر اساساً فعالیت‌هایی هستند که توسط نظریه فهمیده می‌شوند. تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی صرفاً توصیف اصول کلی این نوع فعالیت نیست، بلکه از گفتمان‌های وابسته دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های اجتماعی و ادبی، استفاده می‌کند و در این بین جهت‌گیری‌هایش نیز بعضاً متأثر از نظریه‌ها و پارادایم‌های مسلط دوران خودش است.
تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی و تئاتر، صرفاً با روش‌های بوطیقایی به توصیف اصول کلی این فعالیت‌های ادبی و هنری ختم نمی‌شود، بلکه از رویکردهای دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های ادبی و علوم انسانی، استفاده می‌کند. کتابی که در دست دارید، به منظور معرفی، تبیین و تحلیل جامع مهمترین نظریه‌هایی نوشته شده است که امروزه در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر، کاربردهای بسیاری دارند. این نظریه‌ها که عمدتاً ویژگی‌های فرامتنی و انتقادی هم دارند، منظرهای مختلفی را به روی مطالعات علمی ادبیات نمایشی و تئاتر باز می‌کنند و به همین دلیل، زمینه را برای ورود به عرصه مطالعات بینارشته‌ای فراهم می‌کنند. این کتاب با مثال‌هایی از نمایشنامه‌های مطرح جهان، به منظور آشنایی با نقش عملی نظریه‌های مورد بحث همراه است.
کتاب «نظریه‌های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر» در ۱۳ فصل موضوعاتی چون منطق و فلسفه ادبیات نمایشی و تئاتر، مبانی گفتمان نقد ادبیات نمایشی، نظریه ساختارگرایی، نظریه نشانه‌شناسی، نظریه بینامتنیت و ابرمتنیت: باختین، کریستوا، ژنت و بارت، نظریه پسامدرنیسم، نظریه پساساختارگرایی، نظریه پسااستعمارگرایی، نظریه ایدئولوژی، نظریه تحلیل انتقادی گفتمان، نظریه مطالعات فرهنگی و ادبیات نمایشی، نظریه مطالعات زیست‌محیطی (اکوکریتیسیزم)، نظریه مطالعات تطبیقی و ادبیات نمایشی را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.
منبع: ايسنا
در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: نظریه یک ساختار زبانی است که صورتی از تجربه انتزاع شده است. با این‌وجود تئاتر و ادبیات نمایشی و نظریه را نمی‌توان مستقل از یکدیگر بررسی کرد، زیرا چگونگی درک و استفاده از مفهوم مدرن ادبیات و هنر ارتباط زیادی با روش‌های نظریه‌پردازی هنر و ادبیات دارند. ادبیات نمایشی و تئاتر اساساً فعالیت‌هایی هستند که توسط نظریه فهمیده می‌شوند. تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی صرفاً توصیف اصول کلی این نوع فعالیت نیست، بلکه از گفتمان‌های وابسته دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های اجتماعی و ادبی، استفاده می‌کند و در این بین جهت‌گیری‌هایش نیز بعضاً متأثر از نظریه‌ها و پارادایم‌های مسلط دوران خودش است.
تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی و تئاتر، صرفاً با روش‌های بوطیقایی به توصیف اصول کلی این فعالیت‌های ادبی و هنری ختم نمی‌شود، بلکه از رویکردهای دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های ادبی و علوم انسانی، استفاده می‌کند. کتابی که در دست دارید، به منظور معرفی، تبیین و تحلیل جامع مهمترین نظریه‌هایی نوشته شده است که امروزه در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر، کاربردهای بسیاری دارند. این نظریه‌ها که عمدتاً ویژگی‌های فرامتنی و انتقادی هم دارند، منظرهای مختلفی را به روی مطالعات علمی ادبیات نمایشی و تئاتر باز می‌کنند و به همین دلیل، زمینه را برای ورود به عرصه مطالعات بینارشته‌ای فراهم می‌کنند. این کتاب با مثال‌هایی از نمایشنامه‌های مطرح جهان، به منظور آشنایی با نقش عملی نظریه‌های مورد بحث همراه است.
کتاب «نظریه‌های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر» در ۱۳ فصل موضوعاتی چون منطق و فلسفه ادبیات نمایشی و تئاتر، مبانی گفتمان نقد ادبیات نمایشی، نظریه ساختارگرایی، نظریه نشانه‌شناسی، نظریه بینامتنیت و ابرمتنیت: باختین، کریستوا، ژنت و بارت، نظریه پسامدرنیسم، نظریه پساساختارگرایی، نظریه پسااستعمارگرایی، نظریه ایدئولوژی، نظریه تحلیل انتقادی گفتمان، نظریه مطالعات فرهنگی و ادبیات نمایشی، نظریه مطالعات زیست‌محیطی (اکوکریتیسیزم)، نظریه مطالعات تطبیقی و ادبیات نمایشی را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.
منبع: ايسنا