نقص عملکرد پروتئین تنظیم سیستم ایمنی علت شایع نابینایی در بزرگسالان
اخیرا گروهی از دانشمندان از جمله محققان دانشگاه کوئین مری لندن و دانشگاه منچستر در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند که شایع‌ترین شکل نابینایی بزرگسالان احتمالاً ناشی از نقص عملکرد حداقل یکی از پنج پروتئینی است که در تنظیم سیستم ایمنی بدن نقش دارند.
به نقل از سای تک دیلی، نتایج این مطالعه می‌تواند روزی به توسعه درمان‌های دگرگون کننده برای بیماری دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن منجر شود.
همچنین ممکن است در آینده محققان یک آزمایش برای تعیین اینکه چه بیمارانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند نیز توسعه دهند زیرا تیم تخمین می‌زنند که ممکن است سطح یکی از آن پنج پروتئین در برخی از بیماران بالا رفته باشد.
دانشمندان مدتهاست می‌دانند که التهاب ایجاد شده در پشت چشم در ابتلای افراد به دژنراسیون ماکولا نقش دارد. مجموعه‌ای از ژن‌هایی که تصور می‌شود سیستم دفاعی بدن ما را در برابر عوامل بیماری زا تنظیم می‌کند نیز طی تحقیقاتی که قبلا انجام شده به عنوان عواملی که بر خطر ابتلا به این بیماری می‌افزاید، شناخته شده بودند.
با این حال، تاکنون نقش ژن‌های مکمل فاکتور اچ(CFH) و مکمل فاکتور اچ مرتبط ۱ تا ۵(CFHR-۱ تا CFHR-۵) نامشخص بوده است. اما در این مطالعه و پس از آنکه محققان سطوح این ژن‌ها را در نمونه پلاسمای خون ۶۰۴ فرد را بررسی کردند برای اولین بار نشان دادند که هر پنج پروتئین FHR در افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا در سطوح بالاتری نسبت به کسانی که سالم هستند، قرار دارند.
این مسیر مکمل به عنوان بخشی از دستگاه ایمنی ذاتی، اولین خط دفاعی بدن ما در برابر عفونت‌ها است و سلول‌های آسیب دیده را با علامتگذاری آنها برای تخریب و جذب و فعال سازی سایر سلول‌های ایمنی، پاکسازی می‌کند. در دژنراسیون ماکولا، مسیر مکمل بیش از حد در پشت چشم فعال می‌شود و این موضوع سبب ایجاد یک واکنش التهابی نامناسب و مخرب می‌شود.
تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا شایع‌ترین علت نابینایی یا کم‌بینایی در افراد مسن است. در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می‌شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.
دکتر “ریچارد آنوین”(Richard Unwin) از مرکز کشف نشانگرزیستی استاملر دانشگاه منچستر گفت: این یک مطالعه بسیار مهم است که برای کمک به افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا انجام شده است. اندازه‌گیری سطح پروتئین‌های FHR در چند سال گذشته یک چالش بزرگ بوده است زیرا در سطوح پایینی در خون وجود دارند و بسیار شبیه یکدیگر هستند. با استفاده از روش‌های مدرن طیف‌سنجی جرمی ما می‌توانیم با اطمینان این پروتئین‌ها را اندازه گیری کرده و برای اولین بار نشان دهیم که این عوامل چه نقشی در گسترش این بیماری دارند.
منبع: ايسنا
همچنین ممکن است در آینده محققان یک آزمایش برای تعیین اینکه چه بیمارانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند نیز توسعه دهند زیرا تیم تخمین می‌زنند که ممکن است سطح یکی از آن پنج پروتئین در برخی از بیماران بالا رفته باشد.
دانشمندان مدتهاست می‌دانند که التهاب ایجاد شده در پشت چشم در ابتلای افراد به دژنراسیون ماکولا نقش دارد. مجموعه‌ای از ژن‌هایی که تصور می‌شود سیستم دفاعی بدن ما را در برابر عوامل بیماری زا تنظیم می‌کند نیز طی تحقیقاتی که قبلا انجام شده به عنوان عواملی که بر خطر ابتلا به این بیماری می‌افزاید، شناخته شده بودند.
با این حال، تاکنون نقش ژن‌های مکمل فاکتور اچ(CFH) و مکمل فاکتور اچ مرتبط ۱ تا ۵(CFHR-۱ تا CFHR-۵) نامشخص بوده است. اما در این مطالعه و پس از آنکه محققان سطوح این ژن‌ها را در نمونه پلاسمای خون ۶۰۴ فرد را بررسی کردند برای اولین بار نشان دادند که هر پنج پروتئین FHR در افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا در سطوح بالاتری نسبت به کسانی که سالم هستند، قرار دارند.
این مسیر مکمل به عنوان بخشی از دستگاه ایمنی ذاتی، اولین خط دفاعی بدن ما در برابر عفونت‌ها است و سلول‌های آسیب دیده را با علامتگذاری آنها برای تخریب و جذب و فعال سازی سایر سلول‌های ایمنی، پاکسازی می‌کند. در دژنراسیون ماکولا، مسیر مکمل بیش از حد در پشت چشم فعال می‌شود و این موضوع سبب ایجاد یک واکنش التهابی نامناسب و مخرب می‌شود.
تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا شایع‌ترین علت نابینایی یا کم‌بینایی در افراد مسن است. در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می‌شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.
دکتر “ریچارد آنوین”(Richard Unwin) از مرکز کشف نشانگرزیستی استاملر دانشگاه منچستر گفت: این یک مطالعه بسیار مهم است که برای کمک به افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا انجام شده است. اندازه‌گیری سطح پروتئین‌های FHR در چند سال گذشته یک چالش بزرگ بوده است زیرا در سطوح پایینی در خون وجود دارند و بسیار شبیه یکدیگر هستند. با استفاده از روش‌های مدرن طیف‌سنجی جرمی ما می‌توانیم با اطمینان این پروتئین‌ها را اندازه گیری کرده و برای اولین بار نشان دهیم که این عوامل چه نقشی در گسترش این بیماری دارند.
منبع: ايسنا