اخبار 18

ورزش همگانی، بدون رییس و بی‌برنامه!

ورزش همگانی، بدون رییس و بی‌برنامه!

فداسیون ورزش همگانی در حالی سال ۱۳۹۸ را پشت سر گذاشت که نه رییسی را به خود دید و نه حتی به آماری در مورد میزان مشارکت مردم در این حوزه دست یافت تا کماکان فقر حرکتی به عنوان یک مسئله مهم و جدی در کمین سلامت ایرانیان باشد.

به گزارش ایسنا، وضعیت ورزش همگانی طی سال‌های اخیر بارها انتقاد کارشناسان و متخصصان دانشگاهی و ورزش همگانی را در پی داشته تا جایی که بارها از بی‌توجهی مسئولان فدراسیون نسبت به برنامه‌ریزی درست و علمی برای افزایش میل و انگیزه مردم جهت حضور در فعالیت‌های ورزشی راه حل‌هایی ارائه شده اما همچنان شاهد در جا زدن ورزش همگانی در کشور هستیم و علی‌رغم تاکید مسئولان کشور بر لزوم توجه به رشد ورزش همگانی اما در عمل این حواشی ورزش قهرمانی بوده که بر توجه کافی نسبت به ورزش همگانی سایه انداخته تا شاهد بی‌رونقی ورزش در میان آحاد جامعه و رشد روز افزون انواع ناهنجاری‌های اجتماعی، جسمی و روحی و روانی باشیم.

یکسال بدون رییس!

۱۹ اسفندماه سال جاری، درست یکسال شد که فدراسیون ورزش‌های همگانی بدون رییس کار خود را دنبال کرد؛ اتفاقی عجیب که یا حکایت از عدم توجه جدی به ورزش همگانی در سطح کلان ورزش کشور دارد یا از قحط‌ الرجال مدیریتی خبر می‌دهد.

دوره ریاست چهارساله علی مجدآرا در فدراسیون ورزش‌های همگانی بر اساس قانون باید ۱۹ اسفندماه ۱۳۹۷ به پایان می‌رسید، با این وجود اما وی تا ۱۹ فروردین‌ماه سال ۹۸ تصدی ریاست این فدراسیون را بر عهده داشت و وزیر ورزش و جوانان در همین تاریخ افشین مولایی را که مدیرکل ورزش همگانی این وزارتخانه بود به عنوان سرپرست فدراسیون ورزش‌های همگانی منصوب و بر برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون در موعد مقرر تاکید کرد.

اما ۲۱ مهرماه سال جاری بود که با پایان دوره سرپرستی افشین مولایی در فدراسیون ورزش‌های همگانی، وزیر ورزش و جوانان، احمد گواری را به عنوان سرپرست این فدراسیون منصوب کرد تا با گذشت هفت ماه از پایان دوره ریاست قبلی این فدراسیون کماکان صندلی ریاست در فدراسیون ورزش‌های همگانی بلاتکلیف باشد.

هشتم آبان‌ماه سال جاری بود که احمد گواری- سرپرست فدراسیون ورزش‌های همگانی در حاشیه مجمع انتخاباتی هیات ورزش‌های همگانی آذربایجان غربی اعلام کرد انتخابات این فدراسیون تا قبل از پایان سال برگزار خواهد شد و هم اکنون بعد از ثبت نام کاندیداها، انتخابات در وضعیت استعلام کاندیداها قرار دارد. جالب اینکه ثبت نام از کاندیداها از ۱۹ مهر به پایان رسیده و هرچند مسئولان منتظر اساسنامه جدید هستند، اما با گذشت حدود چهار ماه از پایان ثبت نام هنوز تکلیف انتخابات مشخص نیست تا فدراسیون حدود یکسال بدون رییس اداره شود و بلاتکلیفی ورزش همگانی همچنان ادامه داشته باشد.

مشخص شدن نامزدهای ریاست

پس از مدت‌ها وقت‌کشی، ششم مهرماه سال جاری زمان ثبت نام از کاندیداهای احراز پست ریاست فدراسیون ورزش‌های همگانی از سوی دفتر امور مشترک فدراسیون‌های ورزشی وزارت ورزش و جوانان ابلاغ و از سوی این فدراسیون اعلام شد.

در نهایت با اتمام مهلت ۱۰ روزه ثبت نام کاندیداها جهت حضور در انتخابات فدراسیون ورزش‌های همگانی ۲۸ نفر برای حضور در انتخابات این فدراسیون ثبت نام کردند تا پس از بررسی صلاحیت این افراد توسط مراجع ذی‌صلاح، اسامی کاندیداهای نهایی برای حضور در انتخابات فدراسیون ورزش‌های همگانی مشخص شود که پس از عدم تایید صلاحیت اولیه ۱۸ نفر از کاندیداهای ریاست فدراسیون ورزش‌های همگانی، ۳ نفر دیگر از این افراد با تکمیل مدارک خود موفق به اخذ صلاحیت مدیریتی جهت حضور در انتخابات شدند تا تعداد افراد تایید صلاحیت شده به ۱۱ نفر برسد.

زمان انتخابات همچنان در وضعیت نامعلوم!

مجمع انتخاباتی فدراسیون ورزش های همگانی زمانی مشخص خواهد شد که  جدید فدراسیون های ورزشی در شورای نگهبان به تصویب برسد، چراکه اساسنامه فدراسیون های ورزشی پس تصویب در دولت به منظور تایید و تصویب نهایی به شورای نگهبان ارجاع شده، همچنان در انتظار تصمیم این شورا است.

در این خصوص قرار بر این بوده است که شورای نگهبان تکلیف و سرنوشت اساسنامه فدراسیون های ورزشی را تا پیش از پایان سال جاری مشخص کند تا پس از تصویب نهایی، جهت اجرا به دولت ابلاغ شود؛ اتفاقی که به سال ۹۸ قد نداد.

در صورت تصویب نهایی اساسنامه تیپ فدراسیون های ورزشی، به وزارت ورزش و جوانان اجازه داده خواهد شد تا انتخابات چهار فدراسیون ورزشی که یکی از آن ها فدراسیون ورزش‌های همگانی است را متمایز از سایر فدراسیون ها برگزار کند.

مجمع این چهار فدراسیون ورزشی تابع دستورالعمل وزارت ورزش و جوانان خواهد بود و درحالی که انتخابات در مورد آن ها برگزار می‌شود اما مجمع آنها مشابه با سایر فدراسیون های ورزشی نیست چرا که وزرات ورزش و جوانان معتقد است که جنس این فدراسیون ها با سایر فدراسیون های ورزشی متفاوت است و اختیار آن به وزارتخانه واگذار شده تا ترکیب مجمع را طراحی کرده و مدل برگزاری انتخابات بر همان اساس مشخص شود. وزارت ورزش و جوانان معتقد است که این چهار فدراسیون دارای شرایط خاص هستند و بیشتر جنبه داخلی دارند، در حالی که سایر اساسنامه ها بیشتر با نگاه بیرونی تدوین شده‌اند.

ضعف شدید آماری در ورزش همگانی و ضد و نقیض ها

در حالی که معاون ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان می‌گوید طبق آمار رسمی مرکز آمار ایران ۵۱ درصد مردم ورزش می‌کنند اما رییس وقت فدراسیون ورزش‌های همگانی دی ماه سال گذشته عنوان کرد که براساس سند چشم‌انداز شش ساله، میزان مشارکت مردم در ورزش‌های همگانی باید تا سال ۱۴۰۴ به ۵۰ درصد افزایش یابد!

بدون شک کسب آمار درست و منطبق بر واقعیت، مقدمه برنامه‌ریزی و هدف گذاری برای رسیدن به چشم‌انداز کوتاه مدت و بلند مدت در هر حوزه‌ای از جمله ورزش همگانی است؛ موضوعی که در ورزش همگانی طی سال‌های اخیر به فراموشی سپرده شده و مسئولان فدراسیون هر از گاهی با ارائه آمارهایی بدور از واقعیت و بر خلاف مشاهدات، باعث تعجب و انتقاد اهالی فن شده‌اند.

علی مجد آرا در مجمع سالیانه هیأت ورزش‌های همگانی استان کرمانشاه که ۱۹ دی ماه سال گذشته برگزار شد با بیان اینکه در سند چشم انداز ۱۴۰۴ حرکت به سوی ایرانی شاداب، فعال و سالم مورد توجه قرار گرفته، اظهارکرد: طبق این چشم انداز برنامه ریزی شده تا میزان مشارکت مردم ایران در ورزش‌های همگانی به ۵۰ درصد افزایش یابد و براساس آخرین آمار که طی سال‌های گذشته گرفته شده میزان مشارکت مردم کشور در ورزش‌های همگانی ۲۱ درصد است.

موضوعی که کمتر از ۲۰ روز پس از آن معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در نشست بازخوانی ۴۰ سال ورزش پس از پیروزی انقلاب اسلامی اعلام کرد که براساس گزارش مرکز آمار ایران میزان مشارکت مردم در سال ۹۴ از ۴۴.۲ درصد به ۵۱.۱ درصد تا پایان سال ۹۶ افزایش پیدا کرده است.

ارائه این ۲ آمار کاملا متفاوت و متناقض از سوی مسئولان ورزش همگانی نشان می‌دهد هنوز آمار درستی از وضعیت ورزش در جامعه به عنوان یکی از مهمترین ارکان سلامت جامعه در دست نیست و لازم است پس از سال‌ها ابتدا آمار درست کسب و ارائه شده و سپس برای بهبود آن با برنامه‌ریزی درست و علمی و نه مطابق با آنچه که طی سال‌های گذشته شاهد بوده‌ایم به سمت جلو حرکت کنیم.

با این وجود اردیبهشت ماه سال جاری بود که معاون توسعه ورزش همگانی و امور فرهنگی وی درباره آمار میزان مشارکت مردم در ورزش همگانی تاکید کرد که در این زمینه با مشکلاتی روبرو هستم، مرکز آمار ایران اخیرا گزارش هایی را  درباره رفتارهای فرهنگی در خانواده منتشر کرد که خانواده ها در ایران چه میزان ورزش می کنند. حال بر اساس مرکز آمار ۵۱.۱ درصد مردم ورزش می کنند که ۶۲ درصد آن  شامل پیاده روی و نرمش است. بر اساس این آمار که تا پایان سال ۹۶ است و در سال ۹۷ توسط مرکز آمار اعلام شد، ما هنوز آمار دقیقی در این زمینه نداریم. البته اخیرا جلساتی را با مرکز آمار ایران برگزار کردیم تا آمار دقیق تری را برای امسال ارائه دهیم. امیدوارم تا پایان امسال با مشارکت مرکز آمار ایران گزارش دقیقی نسبت به مشارکت مردم در فعالیت ورزش در اختیار جامعه قرار دهیم.

بی تحرکی ایرانیان در مرز هشدار

کم تحرکی پدیده‌ای است که جامعه ایرانی را در محدوده‌های سنی مختلف تهدید می‌کند و خطر آن بیش از هر زمان دیگری در کلان‌شهرها به ویژه در نیمه دوم سال که به دلیل کاهش دما با افزایش آلودگی هوا همراه هستیم، احساس می‌شود. طبق استانداردها به منظور حفظ سلامتی و تناسب اندام و آمادگی بدنی، به طور میانگین به ۱۵۰ دقیقه فعالیت ورزشی هوازی در طول هفته به علاوه دو جلسه تمرینات مقاومتی و انعطاف پذیری نیازمندیم و به زمان ساده‌ و عام‌تر انجام سه جلسه تمرینی یک ساعته در هفته حداقل فعالیت بدنی است که به صورت منظم تعریف شده است و به طور حتم اگر شاهد ورزش منظم افراد در زمان کافی باشیم سلامت جسمی آن‌ها مطلوب‌تر خواهد بود.

این درحالی است که کم‌توجهی به ورزش در بین سالخوردگان، پشت میز نشینی قشر میانسال و فقر سواد پایه به منظور ایجاد شرایط لازم در راستای ورزش کردن کودکان، موجب شده است تا جامعه ایرانی بیش از هر زمان دیگری از سوی پدیده خطرناک “فقر حرکتی” تهدید شود.

طبق گفته معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در همایش ورزش که آذرماه سال جاری برگزار شد، ۵۷ درصد جامعه دچار کم تحرکی هستند و به‌همین دلیل شاهد شیوع قابل توجه بیماریهای غیرواگیر هستیم.

در نهایت اما آنچه بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد گره خوردن ورزش همگانی با سلامت افراد در رده های سنی مختلف است و اگر تدبیر ویژه ای در این زمینه صورت نگیرد نه تنها شاهد افزایش فقر حرکتی در میان آحاد مختلف ایرانیان خواهیم بود بلکه سلامت افراد و اقشار مختلف به دلیل نبود نگاه توسعه ای، برنامه محور و عملیاتی در این بخش به طور جدی طی سالیان آینده تهدید خواهد شد؛ مقوله ای که هم اکنون نیز به هیچ وجه از وضعیت مناسبی برخوردار نیست.

منبع:ایسنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *