چرا سریال «فرندز» از افکت خنده استفاده می کند؟
سریال پربیننده «فرزندز» که پس از سال ها قسمتی ویژه هم از آن تولید و پخش شد، در حین پخش از افکت خنده استفاده می کند؛ رویکردی که به ژانر سیتکام (کمدی موقعیت) اختصاص دارد و البته در ایران چندان جواب نگرفته است. ایرانی ها نمونه ای دیگر از سیتکام ها را در مجموعه ای مانند «مستربین» قطعا به یاد دارند.
به گزارش ایسنا، مجید واشقانی، بازیگر و مجری که در برنامه «سریالیست» شبکه یک حاضر شده بود، با تاکید بر لزوم رعایت استانداردهای جهانی سریال‌سازی در ایران، اینگونه عنوان کرد که سریال «فرندز» (دوستان) را دوست ندارد.
او درباره استانداردهای سریال‌سازی هم اظهار کرد: «یکی از سریال‌های پرطرفدار دنیا سریال «فرندز» است. اصلا این سریال را دوست ندارم. چند سال پیش این سریال را دیدم و وقتی اولین افکت خنده‌هایی که روی کار بود به دومی رسید، من نتوانستم این سریال را دنبال کنم.»
پدرام کریمی، مجری برنامه «سریالیست» در پاسخ به این اظهار نظر مجید واشقانی گفت: «نکته‌ای در این میان وجود دارد و آن اینکه همان طور که می‌دانی، این سریال در ژانر و گونه سیتکام ساخته شده است. سیتکام به معنای کمدی موقعیت است. ویژگی این کمدی موقعیت این است که از رادیو به تلویزیون منتقل شده و شاخصه‌اش این است که خنده‌هایی که شما می فرمایید دوست ندارید، روی این تصاویر گذاشته می‌شود؛ یعنی خنده‌هایی که روی رادیو می‌گذاشته‌اند به کار تصویری منتقل شده است. در آمریکا این اتفاق افتاده است که سریال‌هایی کار شده است که خود مردم هم در استودیو حضور داشته‌اند و نمایش را آنجا دیده‌اند.»
واشقانی گفت: «من این را بعدا متوجه شدم که مردم عادی به صورت زنده سریال را تماشا می‌کنند وخنده‌ها، خنده‌های واقعی است.»
کریمی درباره ویژگی‌های ژانر سیتکام افزود: «ویژگی دیگری که این مدل سریال‌های کمدی موقعیت دارد این است که موضوعی مطرح می‌شود و حول محور آن موضوع بازخوردها و موقعیت‌های مختلف را از شخصیت‌های داخل داستان می‌بینیم.»
واشقانی هم بیان کرد: «بسته به استانداردهای روز دنیا، سریال‌سازی به سمت ساخت در فصل‌های زیاد و متعدد رفته است. فرندز در هر فصل ۲۴ قسمت است؛ به جز فصل آخر که در ۱۸ قسمت پخش شد. یعنی چیزی نزدیک به ۲۳۰ الی ۲۴۰قسمت می‌شود.
این بازیگر همچنین در ادامه اظهار کرد: «این بمباران یک سریال است. مطمئنا به اندازه‌ای از موفقیت می‌رسد که در آمریکا ساخته می‌شود و ما در ایران راجع به آن صحبت می‌کنیم.»
این بازیگر با اشاره به اینکه سریال‌سازی ما نیز باید مطابق استانداردهای جهانی به این سمت پیش برود گفت: «وقتی راجع به فرندز صحبت شد تحقیق کوچکی کردم و متوجه شدم دستمزد بازیگران سریال فرندز در هر اپیزود نزدیک به ۲۲ هزار دلار است و به ۱۰۰هزار دلار می‌رسد. اما بعد از فصل اول و دوم تفاوت دستمزد از بین رفته و همگی دستمزدی یکسان دریافت می‌کنند.»
کریمی، مجری برنامه با اشاره به اینکه وجه صنعتی سریال‌سازی در کشورهای دیگر رعایت می‌شود و با این نگاه به ساخت سریال ورود پیدا می‌کنند، گفت: «این ظرفیت در کشور وجود دارد که سریال‌سازی‌ای اتفاق بیفتد که وجه صنعتی پررنگ شود و دستمزدها بالا برود.»
این مجری با اشاره به استقبال از موضوعات مذهبی و دینی‌مان در منطقه و به ویژه با کشورهایی که به آنان اشتراکات دینی داریم، گفت: «این دایره نفوذ باید وسیع‌تر شود. در این صورت دستمزدها پررنگ‌تر می‌شود.»
مجید واشقانی در ادامه با اشاره به اینکه نمونه‌های وطنی سریال «فرندز» در کشور وجود دارند، در این زمینه گفت: «این سریال‌ها با بیننده گره می‌خورند و ۴۰ یا ۵۰ میلیون بیننده دارند اما ما در کشور و آنها در سطح دنیا مخاطب دارند.»
این بازیگر با اشاره به این نکته که می‌توانیم فرهنگمان را به کشورهای اطراف صادر کنیم، گفت: «با این کار حتی کشورهایی که سنخیتی با ایران ندارند، می‌توانند بفهمند که در ایران چه می‌گذرد.»
پدرام کریمی در بخشی از صحبتهایش علاقه نداشتن مخاطب ایرانی به ژانر سیتکام را به عنوان علت اصلی استقبال نکردن از این ژانر توسط سریال سازها عنوان کرد.
واشقانی هم در این ارتباط با اشاره به نقش تعیین کننده «زمان»، یادآور شد، استاندارد سریال‌سازی کشورهای دیگر در زمان ۲۰ دقیقه است اما استاندارد سریال‌سازی ما باید بین ۴۰ تا ۵۰ دقیقه باشد.
انتهای پیام
منبع:ایسنا