کاهش میزان بستری شدن بیماران مبتلا به کووید-۱۹ با کمک داروی ضد انعقاد خون
پژوهشگران آمریکایی و سوئیسی در بررسی جدید خود قصد دارند با استفاده از داروی ضد انعقاد خون، میزان بستری شدن بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان را کاهش دهند.
به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه مینهسوتا، بسیاری از افراد مبتلا به کووید-۱۹ به خاطر التهاب شدید، لخته شدن غیرطبیعی خون را تجربه میکنند که میتواند به بروز عوارض جدی و مرگ و میر منجر شود. پژوهشگران “دانشگاه مینهسوتا”(University of Minnesota) آمریکا و “دانشگاه بازل”(Basel University) سوئیس، در تلاش برای یافتن راههای کاهش لخته شدن خون، کاهش میزان بستری شدن با تجویز داروهای ضد انعقاد خون را مورد بررسی قرار دادند.
“سامه حوضین”(Sameh Hozayen)، استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه مینهسوتا و از پژوهشگران این پروژه گفت: ما میدانیم که کووید-۱۹ میتواند شکلگیری لختههای خون را در پی داشته باشد که به مرگ بیماران منجر میشوند اما باید دید که آیا داروهای ضد انعقاد خون میتوانند جان افراد مبتلا به کووید-۱۹ را نجات دهند یا خیر. داروهای ضد انعقاد، برای جلوگیری از لخته شدن خون در بیمارانی تجویز میشوند که لخته شدن خون در ریهها یا پاها را تجربه میکنند. همچنین این داروها میتوانند از لخته شدن خون در مغز جلوگیری کنند. داروهای ضد انعقاد خون، درمان استاندارد چنین بیماریهایی به شمار میروند؛ به همین دلیل ما دادهها را بررسی کردیم تا ببینیم که آیا این داروها بر بستری شدن ناشی از کووید-۱۹ تأثیر میگذارند یا خیر.
وی افزود: ما در حال حاضر میدانیم که ازدحام در بیمارستانها میتواند خطر مرگ و میر بیماران را افزایش دهد؛ بنابراین کاهش بستری شدن در بیمارستان ممکن است تأثیر مثبتی هنگام شیوع کووید-۱۹ داشته باشد.
این پژوهش نشان داد بیمارانی که داروهای ضد انعقاد خون را پیش از ابتلا به کووید-۱۹ مصرف کرده بودند، به رغم این که سن بالاتر و شرایط مزمنتری نسبت به سایر بیماران داشتند، کمتر در بیمارستان بستری شدند.
داروهای ضد انعقاد خون، صرف نظر از اینکه آیا پیش از ابتلا به کووید-۱۹ مورد استفاده قرار میگیرند یا هنگام بستری شدن در بیمارستان آغاز میشوند، مرگ و میر را تقریبا به نصف کاهش میدهند.
بیماران بستری شده مبتلا به کووید-۱۹، بدون در نظر گرفتن نوع یا دوز داروی مورد استفاده میتوانند از مزایای داروهای ضد انعقاد خون بهرهمند شوند.
حوضین ادامه داد: حدود نیمی از بیمارانی که به دلیل لخته شدن خون در پاها، ریهها یا سایر دلایل، داروهای ضد انعقاد خون برای آنها تجویز میشود، داروها را مصرف نمیکنند. ما با افزایش پایبندی بیمارانی که از پیش داروهای ضد انعقاد خون برای آنها تجویز شده، میتوانیم آثار منفی کووید-۱۹ را کاهش دهیم. در حال حاضر در بیشتر مراکز درمانی سراسر جهان، پروتکلهایی برای آغاز کردن داروهای ضد انعقاد خون در بیمارانی وجود دارد که برای نخستین بار به خاطر ابتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان بستری می شوند زیرا این داروها، یک گزینه درمانی حیاتی به شمار میروند. داروهای ضد انعقاد خون به غیر از کووید-۱۹، برای درمان بیماریهایی مورد استفاده قرار میگیرند که با لخته شدن خون همراه هستند.
به گفته پژوهشگران، در گامهای بعدی باید اطمینان حاصل شود که نتایج این پژوهش، به سیستمهای مراقبت بهداشتی در کشورهای پیشرفته یا جمعیتهای خاص منحصر نمیشود. آنها در حال حاضر با گروههای پژوهشی در سایر نقاط جهان مانند مصر همکاری میکنند تا ببینند که داروهای رقیقکننده خون چگونه بر بیماران در سیستمهای مراقبت بهداشتی با سرمایهگذاری کمتر تاثیر میگذارند.
این پژوهش، در مجله “The Lancet” به چاپ رسید.
منبع: ايسنا
“سامه حوضین”(Sameh Hozayen)، استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه مینهسوتا و از پژوهشگران این پروژه گفت: ما میدانیم که کووید-۱۹ میتواند شکلگیری لختههای خون را در پی داشته باشد که به مرگ بیماران منجر میشوند اما باید دید که آیا داروهای ضد انعقاد خون میتوانند جان افراد مبتلا به کووید-۱۹ را نجات دهند یا خیر. داروهای ضد انعقاد، برای جلوگیری از لخته شدن خون در بیمارانی تجویز میشوند که لخته شدن خون در ریهها یا پاها را تجربه میکنند. همچنین این داروها میتوانند از لخته شدن خون در مغز جلوگیری کنند. داروهای ضد انعقاد خون، درمان استاندارد چنین بیماریهایی به شمار میروند؛ به همین دلیل ما دادهها را بررسی کردیم تا ببینیم که آیا این داروها بر بستری شدن ناشی از کووید-۱۹ تأثیر میگذارند یا خیر.
وی افزود: ما در حال حاضر میدانیم که ازدحام در بیمارستانها میتواند خطر مرگ و میر بیماران را افزایش دهد؛ بنابراین کاهش بستری شدن در بیمارستان ممکن است تأثیر مثبتی هنگام شیوع کووید-۱۹ داشته باشد.
این پژوهش نشان داد بیمارانی که داروهای ضد انعقاد خون را پیش از ابتلا به کووید-۱۹ مصرف کرده بودند، به رغم این که سن بالاتر و شرایط مزمنتری نسبت به سایر بیماران داشتند، کمتر در بیمارستان بستری شدند.
داروهای ضد انعقاد خون، صرف نظر از اینکه آیا پیش از ابتلا به کووید-۱۹ مورد استفاده قرار میگیرند یا هنگام بستری شدن در بیمارستان آغاز میشوند، مرگ و میر را تقریبا به نصف کاهش میدهند.
بیماران بستری شده مبتلا به کووید-۱۹، بدون در نظر گرفتن نوع یا دوز داروی مورد استفاده میتوانند از مزایای داروهای ضد انعقاد خون بهرهمند شوند.
حوضین ادامه داد: حدود نیمی از بیمارانی که به دلیل لخته شدن خون در پاها، ریهها یا سایر دلایل، داروهای ضد انعقاد خون برای آنها تجویز میشود، داروها را مصرف نمیکنند. ما با افزایش پایبندی بیمارانی که از پیش داروهای ضد انعقاد خون برای آنها تجویز شده، میتوانیم آثار منفی کووید-۱۹ را کاهش دهیم. در حال حاضر در بیشتر مراکز درمانی سراسر جهان، پروتکلهایی برای آغاز کردن داروهای ضد انعقاد خون در بیمارانی وجود دارد که برای نخستین بار به خاطر ابتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان بستری می شوند زیرا این داروها، یک گزینه درمانی حیاتی به شمار میروند. داروهای ضد انعقاد خون به غیر از کووید-۱۹، برای درمان بیماریهایی مورد استفاده قرار میگیرند که با لخته شدن خون همراه هستند.
به گفته پژوهشگران، در گامهای بعدی باید اطمینان حاصل شود که نتایج این پژوهش، به سیستمهای مراقبت بهداشتی در کشورهای پیشرفته یا جمعیتهای خاص منحصر نمیشود. آنها در حال حاضر با گروههای پژوهشی در سایر نقاط جهان مانند مصر همکاری میکنند تا ببینند که داروهای رقیقکننده خون چگونه بر بیماران در سیستمهای مراقبت بهداشتی با سرمایهگذاری کمتر تاثیر میگذارند.
این پژوهش، در مجله “The Lancet” به چاپ رسید.
منبع: ايسنا