کرونا و چند توصیه برای جلوگیری از «انگ اجتماعی»/ مراقب صحبت کردن خود باشیم

دکتر روزبه کردونی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به تهیه و انتشار هفتمین گزارش موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی با موضوع «بدنامی (اَنگ) اجتماعیِ مرتبط با کووید-۱۹و راهنمایی برای جلوگیری از آن» گفت: بدنامی ( انگ) اجتماعی ) (Social stigma مرتبط با کووید ۱۹ می تواند باعث پنهان کردن بیماری و گسترش شیوع بیماری می شود. این انگ میتواند انسجام اجتماعی را تضعیف کرده و باعث انزوایِ اجتماعیِ احتمالی ِگروهی از افراد شود که ممکن است به وضعیتی منجر شوند که در آن حتی احتمال پخش ویروس بیشتر شود به مشکلات بهداشتی شدیدتر و دشواریهای عدیده تری در کنترل شیوع بیماری ختم شود.

کردونی در ادامه  به نکات مهم این  گزارش که توسط سازمان جهانی بهداشت و یونیسف تهیه شده است اشاره کرد و همچنین با اشاره به ناشناخته بودن کووید-۱۹ و به تبع آن ترس عموم جامعه از آن گفت: این موضوع قابل درک است که سردرگمی، اضطراب و ترس در بین عموم مردم وجود دارد، اما متاسفانه این عوامل باعث تحریک رفتارهای نامناسب می‌شوند.

به گفته کردونی، انگ اجتماعی می تواند باعث شود افراد به دلیل ترس از رفتار تبعیض‌آمیز بیماری‌شان را مخفی کنند و مانع از تلاش سریع افراد برای مراقبت‌های بهداشتی شود و آنها را از اتخاذ رفتارهای سالم دلسرد کند.

چگونه با  انگ اجتماعی مقابله کنیم؟

کردونی این را هم گفت: شواهد به وضوح نشان می‌دهد که بدنامی و ترس از بیماری‌های واگیردار مانع از پاسخگویی به این بیماری می‌شود. آنچه در این شرایط مفید است اعتماد به مراکز خدماتی و مشاوره‌ایِ قابل اطمینان، همدردی با مبتلایان، شناخت دقیق بیماری و به کارگیری اقدامات مؤثر و عملی است تا مردم بتوانند از خود و عزیزانشان مراقبت کنند. در این میان نحوة صحبت کردن ما با افراد در مورد این بیماری در کمک به آنها در جهت اقدامات مؤثر و نبرد علیه بیماری و جلوگیری از دامن‌زدن به ترس و بدنامی بسیار مهم است. لازم است محیط مناسبی به‌وجود آید که بتوان در آن به طور شفاف، صادقانه و مؤثر در مورد بیماری و تأثیر آن بحث کرد.

به گفته رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، موضوع انگ اجتماعی مرتبط با ویروس کرونا یک دغدغه هم اجتماعی است و بر همین اساس توسط سازمان جهانی بهداشت راهنمای مشترکی برای اجتناب از بدنامی اجتماعی ناشی از کرونا تهیه و توسط مرکز برنامه های ارتباطات دانشگاه جانز هاپکینز منتشر کرد که به منظور استفاده سیاستگذاران ، رسانه ها و عموم شهروندان ، ترجمه این راهنما توسط موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی در اختیار عموم قرار گرفته است که برخی نکات آن در قالب بایدها و نبایدها در پی می آید:

– ویروس را به مکان‌ها یا نژادهای خاصی نسبت ندهید. این ویروس، “ویروس ووهان”، “ویروس چینی” و “ویروس آسیایی” نیست.

۱- نام رسمی این ویروس (کووید-۱۹) به طور عمده برای جلوگیری از بدنام شدن عده‌ای خاص انتخاب شد. “کو” یعنی کرونا، “وی” یعنی ویروس و “د” یعنی بیماری (disease) و عدد ۱۹ به سال پیدایش ویروس (۲۰۱۹) اشاره دارد.

۲- استفاده از اصطلاحاتی که افراد مبتلا را مقصر تلقی می‌کند و ارزش انسانی آنها را پایین می‌آورد، این حس را در بقیه به وجود می‌آورد که اشخاص مبتلا مرتکب کار اشتباهی شده‌اند و جایگاه انسانی پایین‌تری نسبت به بقیه دارند. این حس به نوبة خود باعث تشدید بدنامی مبتلایان، کم‌شدن حس همدردی و بی‌تفاوتی نسبت به درمان بیماران و اقدام به تست و قرنطینه‌کردن افراد می‌شود.

۳- در مورد خطر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ بر اساس داده‌های علمی و آخرین توصیه‌های نهادهای بهداشتی صحبت کنید.

۴- شایعات و مطالب ناموثق را به اشتراک نگذارید و از اصطلاحات اغراق‌آمیز مانند “کشتار جمعی” که باعث ایجاد وحشت می‌شوند اجتناب کنید.

۵- در مورد بیماری هشداری و مثبت صحبت کنید و در مورد تأثیر اقدامات پیشگیرانه و درمان تأکید کنید. بسیاری از افراد می‌توانند بر این بیماری غلبه کنند. با رعایت اصول و نکاتی می تواتنیم خود، عزیزان‌مان و افراد آسیب‌پذیر را امن نگه داریم.

۶- روی جنبه‌های منفی و پیام‌های تهدیدآمیز تأکید نکنیم. ما بایستی با همدیگر تلاش کنیم و افراد آسیب‌پذیر را امن نگه داریم.

۷- با داستان‌های ساختگی مخالفت کنید.

۸- حقایق و اطلاعات دقیق در مورد بیماری را به اشتراک بگذارید.

۹- در انتخاب کلمات دقت کنید. شیوة بیان می‌تواند بر دیدگاه افراد تأثیر بگذارد .

رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی در پایان اظهار داشت: فاصله اجتماعی که به عنوان یک راهبرد مهم برای مقابله با ویروس کرونا مورد تاکید است و باید با ایده های خلاقانه و راهکارهای هوشمندانه به گونه ای رفتار کنیم که فاصله اجتماعی باعث نزدیکی بیشتر شود .

منبع:ایسنا