یک گونهی جدید میکروسکوپی پس از آن که برای میلیونها سال درون یک کهربا حفظ شده بود توسط دانشمندان کشف شد.
به نقل از ایندیپندنت، این جانور کوچک که تنها نیم میلیمتر طول دارد گونهی جدیدی از “خرسهای آبی”(tardigrade) است که پیش از این ناشناخته بود. این موجود هشت پا، قادر به تحمل “شرایط آخرالزمانی” است.
این کشف که توسط دانشمندان موسسه فناوری نیوجرسی و دانشگاه هاروارد انجام شده، یکی از سه فسیل خرس آبی کشف شده تاکنون است.
محققان ارتباط این گونهی جدید را که “Paradoryphoribius chronocaribbeus” نام دارد با خرسهای آبی امروزی بررسی کرده و میگویند که این فسیل میتواند به آنها در ترسیم روند تکامل این موجود در طول تاریخ کمک کند.
دکتر “فیل باردن”(Phil Barden)، نویسندهی اصلی مقالهی مربوط به کشف این موجود میگوید: کشف فسیل خرس آبی اتفاقی استثنایی است که صد سال یک بار رخ میدهد.
نکته قابل توجه این است که خرسهای آبی از زمان انقراض دایناسورها تا استعمار زمین توسط گیاهان وجود داشتهاند. اما آنها برای دیرینهشناسان همچون روح هستند و تقریبا هیچ فسیلی از آنها باقی نمانده است. کشف هرگونه فسیلی از آنها بسیار هیجانانگیز است زیرا به وسیله آن میتوانیم رشد آنها در طول تاریخ زمین را مشاهده کنیم.
آنچه که باعث نادر بودن چنین کشفیاتی میشود، دشواری تشخیص آنها است. محققان ماهها صرف مطالعه این کهربای متعلق به جمهوری دومینیکن کردند تا سرانجام توانستند این خرس آبی را در آن بیابند در حالی که پیش از آن از وجود این موجود در کهربا اطلاعی نداشتند.
این گونه جدید در حال حاضر بهترین فسیل ثبت شده از یک خرس آبی است که میتوان در آن بخشهایی از دهان و پنجههای سوزنمانند را با دقت میکرونی مشاهده کرد.
دانشمندان همچنین توانستهاند نگاهی دقیق به آناتومی درونی آن بیاندازند تا نحوهی تکامل این موجود که از چندین انقراض بزرگ و خلاء در فضا جان سالم به در برده را دریابند.
این خرس آبی در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در بخش بیمهرگان نگهداری میشود.
منبع: ايسنا
این کشف که توسط دانشمندان موسسه فناوری نیوجرسی و دانشگاه هاروارد انجام شده، یکی از سه فسیل خرس آبی کشف شده تاکنون است.
محققان ارتباط این گونهی جدید را که “Paradoryphoribius chronocaribbeus” نام دارد با خرسهای آبی امروزی بررسی کرده و میگویند که این فسیل میتواند به آنها در ترسیم روند تکامل این موجود در طول تاریخ کمک کند.
دکتر “فیل باردن”(Phil Barden)، نویسندهی اصلی مقالهی مربوط به کشف این موجود میگوید: کشف فسیل خرس آبی اتفاقی استثنایی است که صد سال یک بار رخ میدهد.
نکته قابل توجه این است که خرسهای آبی از زمان انقراض دایناسورها تا استعمار زمین توسط گیاهان وجود داشتهاند. اما آنها برای دیرینهشناسان همچون روح هستند و تقریبا هیچ فسیلی از آنها باقی نمانده است. کشف هرگونه فسیلی از آنها بسیار هیجانانگیز است زیرا به وسیله آن میتوانیم رشد آنها در طول تاریخ زمین را مشاهده کنیم.
آنچه که باعث نادر بودن چنین کشفیاتی میشود، دشواری تشخیص آنها است. محققان ماهها صرف مطالعه این کهربای متعلق به جمهوری دومینیکن کردند تا سرانجام توانستند این خرس آبی را در آن بیابند در حالی که پیش از آن از وجود این موجود در کهربا اطلاعی نداشتند.
این گونه جدید در حال حاضر بهترین فسیل ثبت شده از یک خرس آبی است که میتوان در آن بخشهایی از دهان و پنجههای سوزنمانند را با دقت میکرونی مشاهده کرد.
دانشمندان همچنین توانستهاند نگاهی دقیق به آناتومی درونی آن بیاندازند تا نحوهی تکامل این موجود که از چندین انقراض بزرگ و خلاء در فضا جان سالم به در برده را دریابند.
این خرس آبی در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در بخش بیمهرگان نگهداری میشود.
منبع: ايسنا