کنگره آمریکا شکست در افغانستان را بررسی می‌کند
“کنگره آمریکا می‌خواهد ته و توی افتضاح افغانستان را درآورد؛ این نهاد قانونگذاری قصد دارد با تشکیل کمیسیونی مشخص کند چه بر سر کهنه‌سربازان، مردم آمریکا و افغانستان و مردم آسیا و خاورمیانه که تا مدت‌ها با پس لرزه‌های جنگ زندگی خواهند کرد، آمده است.” به گزارش ایسنا، جیمز دورسو، از کارشناسان حوزه امنیتی و
“کنگره آمریکا می‌خواهد ته و توی افتضاح افغانستان را درآورد؛ این نهاد قانونگذاری قصد دارد با تشکیل کمیسیونی مشخص کند چه بر سر کهنه‌سربازان، مردم آمریکا و افغانستان و مردم آسیا و خاورمیانه که تا مدت‌ها با پس لرزه‌های جنگ زندگی خواهند کرد، آمده است.”
به گزارش ایسنا، جیمز دورسو، از کارشناسان حوزه امنیتی و لجستیکی آمریکا در مطلبی برای پایگاه هیل نوشته است: تشکیل این کمیسیون فرصتی مغتنم خواهد بود تا توضیح دهد که چه بر سر مردم آمریکا و افغانستان، کهنه‌سربازان متحدی که در جنگ شرکت کردند و شهروندان آسیای میانه، جنوب آسیا و خاورمیانه که مدت‌ها پس از بازگشت نیروهای آمریکایی به مناطق امن خود در آمریکای شمالی، با پس لرزه‌های جنگ زندگی خواهند کرد، آمده است.
اعضای مجلس نمایندگان و سنای ایالات متحده آمریکا، لایحه‌هایی را برای ایجاد یک کمیسیون غیرحزبی ارائه کرده‌اند تا در مورد اشتباهات چهار دولت واشنگتن که در این جنگ شرکت کردند، به مردم گزارش دهد. جزئیات در این لوایح، مانند تعداد کمیسران و دوره کمیسیون متفاوت است، اما هدف آن روشن است؛ اینکه اجباری برای بررسی عمومی چگونگی و چرایی شکست پروژه ایالات متحده در افغانستان ایجاد شود.
هزینه این کمیسیون بالا خواهد بود. اما اگر این کمیسیون فعالیت‌های نظامی، اطلاعاتی، توسعه‌ای و دیپلماتیک مربوطه از ۱۱ سپتامبر تا سقوط کابل را به‌طور کامل بررسی کند و سپس با بررسی برخی موارد گسسته، داستان اشتباه و تخلفات ماجراجویی افغانستان را که رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا آن را “شکست استراتژیک” نامید، بازگو کند، این پول به خوبی خرج خواهد شد.
به عنوان نمونه؛
“گناه اصلی” در کنفرانس سال ۲۰۰۱ بُن. چرا آمریکا از حضور هیئت طالبان جلوگیری کرد؟ چرا واشنگتن با نقش‌آفرینی ظاهر شاه در دولت جدید افغانستان به نفع گزینه آمریکا، حامد کرزی، مخالف بود؟ چه کسی و چرا از این سیاست حمایت کرد؟
به همین ترتیب، چرا ایالات متحده اصرار نکرد که دولت کابل به مذاکرات دوحه با طالبان بپیوندد؟ آیا ایالات متحده هیچ گزینه‌ای برای تحت فشار قرار دادن طالبان در صورت امتناع آن از معامله با کابل داشت؟ اگر چنین است، چرا از آنها استفاده نشد؟
پس از موفقیت اولیه در سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۲، استراتژی و ماموریت چه بود؟ چگونه و چرا ماموریت مورد نظر به انجام عملیات ضد شورش توسط ایالات متحده تبدیل شد؟ چرا پس از کشته شدن بن لادن، ایالات متحده تعداد زیادی نیرو مستقر کرد؟ چه کسی آن تصمیمات را گرفت و چرا؟
مداخله ایالات متحده در انتخابات افغانستان تضمین کرد که رهبران افغانستان شامل حامد کرزی و اشرف غنی “انتخاب شده‌اند، نه منتخب”. کمبود اعتبار آنها روی توانایی این رهبران برای حکومت چه اثری داشت؟ ارزش تبلیغاتی دسیسه‌های ایالات متحده برای طالبان چه بود؟
تفاوت بین شهادت با ادای سوگند و شهادت علنی مقامات نظامی و غیرنظامی و مصاحبه‌های خصوصی و ضبط نشده آنها با بازرس ویژه در امور بازسازی افغانستان که به “اسناد افغانستان” معروف است، چیست؟ اگر تفاوتی وجود داشت، آیا مقامات متعاقباً اسناد غیرمحرمانه را تصحیح کردند؟
تأثیر درگیری طولانی مدت بر آمادگی و وضعیت تجهیزاتی نیروهای آمریکایی چه بود؟ به عنوان مثال، نیروی دریایی ایالات متحده یک ناو گروه جنگی را برای مدتی در مجاورت منطقه درگیری مستقر کرد. آیا این برنامه فشرده استقرار مسئول تنزل آمادگی و برخورد مرگبار کشتی‌های جنگی نیروی دریایی ایالات متحده و کشتی‌های تجاری در سال ۲۰۱۷ شد؟
دولت ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ اطلاعات مربوط به آمادگی و عملکرد نیروهای امنیتی افغانستان را طبقه‌بندی کرد. چه کسی و چرا دستور این طبقه‌بندی را صادر کرد؟ چگونه اطلاعاتی درباره آمادگی، با شهادت مقامات ارشد آمریکا جور در می‌آید، به ویژه زمانی که آمادگی نیروهای افغان برای طالبان و هر افسر دون پایه‌ای مشهود بود؟
هزینه واقعی جنگ چقدر است؟ «پروژه هزینه‌های جنگ» دانشگاه براون به نفع عموم مردم و کنگره بوده است، اما آیا گزارش رسمی و عمومی از دولت ایالات متحده در مورد هزینه جنگ افغانستان، از جمله هزینه تامین مالی بدهی (پرداخت بهره) جنگ افغانستان که تا سال ۲۰۵۰ به ۶.۵ تریلیون دلار می‌رسد، وجود دارد؟
آیا ایالات متحده آماری از تجهیزاتی که با تخلیه نیروهای آمریکایی از افغانستان رها شدند، در اختیار دارد؟ این امر چگونه به ظرفیت نظامی طالبان و دیگر گروه‌های افراطی در افغانستان و منطقه کمک خواهد کرد؟ آیا مقامات دولت افغانستان تجهیزات تامین‌شده به دست ایالات متحده را به طالبان فروخته یا انتقال دادند؟ آیا این مقامات اکنون ساکن ایالات متحده هستند؟
چند تعداد غیرنظامی بی‌گناه در افغانستان و پاکستان در حملات هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد) کشته شدند؟ آیا ایالات متحده تأثیر این حملات بدنام را بر افکار عمومی منطقه و استراتژی سیاسی منطقه‌ای واشنگتن در نظر گرفت؟ چگونه تعداد کشته‌ها و مجروحان ایالات متحده با مطالعات گروه‌های مستقلی مانند ایروارز جور در می‌آید؟ چه اقدام اصلاحی‌ای در پی کشتارهای اشتباه انجام شد؟
در حالی که ایالات متحده در حال برنامه‌ریزی برای حمله به عراق بود، آیا تأثیر انتقال منابع از افغانستان بر موفقیت یا شکست احتمالی این تلاش‌ها ارزیابی شد یا خیر؟ چه کسانی موافق و مخالف انتقال تجهیزات بودند؟ استدلال آنها چه بود؟
در آخرین روزهای حضور ایالات متحده در افغانستان، مقامات آمریکایی گفتند که تعداد نیروهای افغان به ۳۰۰ هزار تن می‌رسد. با توجه به مشکل مستند “سربازان ناموجود”، آمار ۳۰۰ هزار تن تا چه حد اغراق‌آمیز بود؟ آیا دولت ایالات متحده از تعداد واقعی سربازان و پلیس‌های حاضر در پست‌های وظیفه اطلاع داشت؟
در مورد سایر مصادیق فساد دولتی، آیا آمریکا موارد مستند فساد مقامات دولتی افغانستان را نادیده یا دست‌کم گرفته بود؟ آیا دولت ایالات متحده برای جبران بودجه‌ها به نفع مردم افغانستان یا مالیات‌دهندگان آمریکایی تلاش کرد؟ آیا دولت آمریکا روند خروج مقامات فاسد سرشناس به ایالات متحده را تسهیل کرد؟
وزارت امور خارجه آمریکا چقدر برای تخلیه شهروندان این کشور آماده بود؟ آیا گزارش سفارت درباره “مهاجران احتمالی” موسوم به اف-۷۷ دقیق بود؟
چرا گزارش‌های نهاد اطلاعاتی نتوانسته بود پیروزی سریع طالبان را پیش‌بینی کند؟ چه اقدام اصلاحی برای اصلاح تکنیک‌های تحلیلی اشتباه صورت پذیرفت؟ آیا مدیران نهاد اطلاعاتی که این گزارش‌های گمراه‌کننده را تایید کردند، هنوز در مناصب خود هستند یا خیر؟
و اینکه ماهیت همکاری دولت آمریکا با سازمان اطلاعات پاکستان که گمان می‌رود حامی سراج‌الدین حقانی و شبکه حقانی بود و این باور هست که این گروه ساختار رهبری طالبان را کنترل می‌کند، چگونه بود؟
تشکیل این کمیسیون فرصتی مغتنم خواهد بود تا توضیح دهد که چه بر سر مردم آمریکا و افغانستان، کهنه‌سربازان متحدی که در جنگ شرکت کردند و شهروندان آسیای میانه، جنوب آسیا و خاورمیانه که مدت‌ها پس از بازگشت نیروهای آمریکایی به مناطق امن خود در آمریکای شمالی، با پس لرزه‌های جنگ زندگی خواهند کرد، آمده است.
انتهای پیام
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0