عملیات «نصر ۷» در روز ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز «یا فاطمه الزهرا(س) » در منطقه عمومی ‹‹سلیمانیه›› عراق به اجرا درآمد. حضور دشمن روی ارتفاعات منطقه سردشت به ویژه ارتفاع دوپازا نه تنها استقرار نیروهای خودی را در منطقه با مشکلات زیادی مواجه کرده بود، بلکه با زیر پوشش قرار دادن عناصر ضدانقلاب، تردد آنها را نیز آسان می‌کرد. بر همین اساس، انجام عملیات به منظور رفع این معضل در دستور کار فرماندهی سپاه پاسداران قرار گرفت.
به گزارش ایسنا، تابستان سال ۱۳۶۶ با درگیری محدود ایران و آمریکا در خلیج فارس همراه بود. از طرفی، زمان انجام عملیات در غرب کشور فرماندهان را بر آن داشت که حرکتی را به سوی غرب آغاز کنند. طی این مدت عملیات‌های «نصر ۴، ۵ و ۷» در جبهه شمالی به اجرا درآمد که با آزادسازی بلندی‌های مهمی از خاک عراق همراه بود.
عملیات «نصر ۷» در روز ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز «یا فاطمه الزهرا(س) » در منطقه عمومی ‹‹سلیمانیه›› عراق به اجرا درآمد. حضور دشمن روی ارتفاعات منطقه سردشت به ویژه ارتفاع دوپازا نه تنها استقرار نیروهای خودی را در منطقه با مشکلات زیادی مواجه کرده بود، بلکه با زیر پوشش قرار دادن عناصر ضدانقلاب، تردد آنها را نیز آسان می‌کرد. بر همین اساس، انجام عملیات به منظور رفع این معضل در دستور کار فرماندهی سپاه پاسداران قرار گرفت.
این عملیات که به تصرف ارتفاع مهم «دوپازا» و انسداد معبر ضدانقلاب درغرب کشور همراه بود. شامل منطقه‌ای به وسعت ۳۰ کیلومتر مربع می‌شد. تهاجم وسیع نیروهای خودی سبب شد که علی‌رغم هوشیاری نسبی دشمن، کلیه اهداف عملیات در مرحله نخست به دست آید. مرحله دوم عملیات نیز پس از اجرای آتش توپخانه روی مواضع دشمن، از دو محور آغاز شد. نیروهای ایرانی پس از سه ساعت درگیری، اولین قله از بلندی های «بلفت» را به تصرف درآورده و جاده آسفالت «سردشت- قلعه دیزه» و پاسگاه مرزی بلفت را در دست خود گرفتند.
در این عملیات که در ساعت۲:۳۰ بامداد آغاز شد تا صبح به تصرف سلسله ارتفاعات دوپازا، یال ارتفاعات بلفت، ارتفاع صخره‌ای و یال ارتفاع دوپازا توسط نیروهای ایرانی منجر شد. دشمن با مشاهده عزم رزمندگان، پس از کمی مقاومت، اقدام به عقب‌نشینی کرد. تنها در دو نقطه دشمن مقاومت بیشتری از خود نشان داد که درهم شکسته شد. ارتفاع پشت قله اصلی در محدوده «لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) » و چهارمین ارتفاع واقعی در منتهی الیه شمالی دوپازا در محور «لشکر ۳۱ عاشورا».
مسئله قابل ملاحظه در این عملیات تلفات بسیار اندک نیروهای خودی در حین حمله به دشمن بود به گونه‌ای که لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) تا صبح عملیات، تنها یک شهید داشت. این مسئله نشان‌دهنده غافلگیر شدن دشمن بود. از حدود ساعت ۱۰ صبح، دشمن، در چند محور اقدام به پاتک کرد که سرکوب شد. در این میان آتش و تعرض دشمن به جناح چپ بیشتر جلب توجه می‌کرد، از این رو فرمانده «قرارگاه قدس» به تیپ «۳۳ المهدی» دستور داد وارد منطقه شده و درکنار تیپ «۱۸ الغدیر» قرار گیرد.
براساس طرح مانور، تیپ «۲۹ نبی اکرم(ص) »، در شب دوم، مرحله دوم عملیات را به منظور تصرف ارتفاع بلفت آغاز کرد و در همان ساعات نخست درگیری موفق شد قله اصلی این ارتفاع را آزاد کند. پس از این، جنگ برای تصرف سایر مواضع دشمن در ارتفاع، ادامه یافت و با کمک آتش پشتیبانی، پیشروی‌های بعدی صورت گرفت و تا صبح، ارتفاع بلفت به طور کامل تصرف شد. صبح روز اول و روزهای بعد تا ۲۳ مرداد ۱۳۶۶ دشمن ده بار به ارتفاع بلفت حمله کرد اما تمام آنها با مقاومت رزمندگان اسلام، درهم شکسته شد و منطقه تصرف شده تثبیت شد.
از جمله دستاوردها در این عملیات «نصر۷» می توان به انهدام چهار فروند هلی کوپتر، ده‌ها قبضه خمپاره‌انداز، ۱۰ دستگاه تانک و نفربر، ۵۰ دستگاه خودرو و مقداری زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین دشمن اشاره کرد. همچنین یک تیپ و ۷ گردان عراق از بین رفت و کشته و زخمی‌ها و اسرای عراق به ۱۲۸۵ نفر رسید.
عملیات «نصر ۷» در روز ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز «یا فاطمه الزهرا(س) » در منطقه عمومی ‹‹سلیمانیه›› عراق به اجرا درآمد. حضور دشمن روی ارتفاعات منطقه سردشت به ویژه ارتفاع دوپازا نه تنها استقرار نیروهای خودی را در منطقه با مشکلات زیادی مواجه کرده بود، بلکه با زیر پوشش قرار دادن عناصر ضدانقلاب، تردد آنها را نیز آسان می‌کرد. بر همین اساس، انجام عملیات به منظور رفع این معضل در دستور کار فرماندهی سپاه پاسداران قرار گرفت.
این عملیات که به تصرف ارتفاع مهم «دوپازا» و انسداد معبر ضدانقلاب درغرب کشور همراه بود. شامل منطقه‌ای به وسعت ۳۰ کیلومتر مربع می‌شد. تهاجم وسیع نیروهای خودی سبب شد که علی‌رغم هوشیاری نسبی دشمن، کلیه اهداف عملیات در مرحله نخست به دست آید. مرحله دوم عملیات نیز پس از اجرای آتش توپخانه روی مواضع دشمن، از دو محور آغاز شد. نیروهای ایرانی پس از سه ساعت درگیری، اولین قله از بلندی های «بلفت» را به تصرف درآورده و جاده آسفالت «سردشت- قلعه دیزه» و پاسگاه مرزی بلفت را در دست خود گرفتند.
در این عملیات که در ساعت۲:۳۰ بامداد آغاز شد تا صبح به تصرف سلسله ارتفاعات دوپازا، یال ارتفاعات بلفت، ارتفاع صخره‌ای و یال ارتفاع دوپازا توسط نیروهای ایرانی منجر شد. دشمن با مشاهده عزم رزمندگان، پس از کمی مقاومت، اقدام به عقب‌نشینی کرد. تنها در دو نقطه دشمن مقاومت بیشتری از خود نشان داد که درهم شکسته شد. ارتفاع پشت قله اصلی در محدوده «لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) » و چهارمین ارتفاع واقعی در منتهی الیه شمالی دوپازا در محور «لشکر ۳۱ عاشورا».
مسئله قابل ملاحظه در این عملیات تلفات بسیار اندک نیروهای خودی در حین حمله به دشمن بود به گونه‌ای که لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) تا صبح عملیات، تنها یک شهید داشت. این مسئله نشان‌دهنده غافلگیر شدن دشمن بود. از حدود ساعت ۱۰ صبح، دشمن، در چند محور اقدام به پاتک کرد که سرکوب شد. در این میان آتش و تعرض دشمن به جناح چپ بیشتر جلب توجه می‌کرد، از این رو فرمانده «قرارگاه قدس» به تیپ «۳۳ المهدی» دستور داد وارد منطقه شده و درکنار تیپ «۱۸ الغدیر» قرار گیرد.
براساس طرح مانور، تیپ «۲۹ نبی اکرم(ص) »، در شب دوم، مرحله دوم عملیات را به منظور تصرف ارتفاع بلفت آغاز کرد و در همان ساعات نخست درگیری موفق شد قله اصلی این ارتفاع را آزاد کند. پس از این، جنگ برای تصرف سایر مواضع دشمن در ارتفاع، ادامه یافت و با کمک آتش پشتیبانی، پیشروی‌های بعدی صورت گرفت و تا صبح، ارتفاع بلفت به طور کامل تصرف شد. صبح روز اول و روزهای بعد تا ۲۳ مرداد ۱۳۶۶ دشمن ده بار به ارتفاع بلفت حمله کرد اما تمام آنها با مقاومت رزمندگان اسلام، درهم شکسته شد و منطقه تصرف شده تثبیت شد.
از جمله دستاوردها در این عملیات «نصر۷» می توان به انهدام چهار فروند هلی کوپتر، ده‌ها قبضه خمپاره‌انداز، ۱۰ دستگاه تانک و نفربر، ۵۰ دستگاه خودرو و مقداری زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین دشمن اشاره کرد. همچنین یک تیپ و ۷ گردان عراق از بین رفت و کشته و زخمی‌ها و اسرای عراق به ۱۲۸۵ نفر رسید.