چرا باید برای مشارکت ۴۸ درصدی خوشحال بود؟
ایسنا/مازندران همواره انتخابات در جمهوری اسلامی ایران با شور و نشاط خاصی همراه بوده و با نگاهی به تاریخ انتخاباتهای صورت گرفته در کشور، در مییابیم که یکی از مولفههای اصلی اقتدار کشورمان، حضور مردم در پای صندوقهای رای و تصمیمگیری برای آینده کشورشان بوده است.
موضوعی که در بسیاری از مواقع با استقبال بسیار پرشور مردم همراه بوده و در برخی مواقع نیز به دلایل مختلف، نسبت به ادوار گذشته، اقبال عمومی کمتر مینمود، با این وجود، اصل مشارکت مردم برای تایید جمهوری و مقبولیت نظام، یکی از مهمترین کلیدواژههایی بود که مردم همواره به آن صحه گذاشتهاند.
بسیاری از کنشگران علوم سیاسی و جامعهشناسی، زمانی که “دموکراسی” و ویژگیهای آن را بررسی میکنند، به موضوع مهمی به نام “انتخابات” میرسند، موضوعی که با کمی توجه بیشتر در مییابیم حتی در بدترین حالت ممکن اگر نتوانیم به بهترین شکل ممکن آن را در کشور پیاده کنیم، از بسیاری از کشورهای غربی و عربی جلوتر و بالاتریم و به تعبیر رهبری “جالب اینجاست بعضی از کشورها که در میانه قرن ۲۱ هنوز به شکل قبیلهای اداره میشوند و بوی انتخابات هم به آنها نرسیده بهطوری که مردمشان فرق صندوق رأی و صندوق میوه را نمیدانند، تلویزیون ۲۴ ساعته راه میاندازند و مدعی هستند انتخابات ایران دموکراتیک نیست”.
این موضوعات نشان میدهد که در مسیر پیشرفت و توسعه، دموکراسی به عنوان ابزاری کارآمد برای کشورمان، نتایج درخشانی داشته که مولفه اقتدار، جمهوریت و مقبولیت نظام، بخشی از دستاوردهای این دموکراسی با حضور پرشکوه پای صندوقهای رای است.
در همین رابطه بسیاری از محققان نیز معتقدند شاید یکی از اصلیترین دلیل انعقاد فهم دموکراسی در جمهوری اسلامی ایران با کشورهای غربی “تعریف و فهم دوگانه از کلیدواژه دموکراسی در این دو است اما در هر صورت، میبینیم با تعریف از مولفهای به نام دموکراسی هم بر اقتدار کشورمان افزود، هم جمهوریت به معنای واقعی کلمه محقق شد و مقبولیت نظام افزایش یافت، اثبات کننده ادعای نویسنده، سابقه و تاریخ برگزاری انتخابات در کشورمان و کشورهای غربی است.
به اعتقاد نویسنده، حضور حدود ۵۰ درصدی مردم در انتخابات ریاست جمهوری، شاید در طول تاریخ جمهوری اسلامی ایران، پایینترین نرخ مشارکت را نمایان کند اما به معنای واقعی کلمه، یک حماسه باشکوه بوده است. مردم گرفتار در انواع تحریمها و مشکلات معیشتی، خود را به پای صندوقهای رای رساندند و رای خود را در سبد ارتقای جمهوریت و مقبولیت نظام انداختند.
اندیشمندان علوم سیاسی بر این باورند که هر کنش سیاسی، قطعا نتیجه یک واکنشی است و بدون شک کاهش حضور مردم در پای صندوقهای رای نیز نتیجه یک یا چند مولفه در طول سالهای گذشته است با این وجود در حالی که بسیاری تلاش کردند تا مردم را از رفتن به پای صندوقهای رای منصرف کنند تا یا انتخابات به دور دوم کشیده شود و یا رئیس جمهور با رای کم دولت جدید را تشکیل دهد، شاهد حضور بسیار خوب مردم و مشارکت بالای آنها بودیم.
نکته قابل بیان اینجا است که با وجود رشد سیاسی و سواد رسانهای مردم کشور و البته تمام سختیها و رنجهایی که ممکن بود میزان مشارکت را بسیار کمتر از این مقدار نشان دهد، باید دقت داشت به این میزان مشارکت پایین عادت نکنیم، در واقع نکته کلیدی این یادداشت این است که “مردم با حضور حدود ۵۰ درصدی خود این پیام را به مسئولان و شخص دولت منتخب دادهاند که یک بار دیگر، ما مردم به مسئولان اعتماد کردهایم و منتظر پاسخ آنها خواهیم ماند”.
هرچند رفع تمامی مشکلات در فرصت بسیار کوتاه بعید به نظر میرسد و باید توقع خود را نسبت به این موضوع، معقول کرد اما مردم منتظر یک دولت مردمی قوی و جوان، برای حل مشکلاتی هستند که سالها است برای رفع آن اقدام عاجلی نشده است.
با این وجود، شاید پاسخ بسیاری از منتقدان که معتقد بودند پائینترین نرخ مشارکت مربوط به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بوده است و نباید خوشحال بود، عملکرد مطلوب دولت منتخب و رفع مشکلات است، موضوعی که میتواند موجب به پای صندوق آمدن دیگر مردم کشورمان به پای صندوقهای رای شود و نتیجه هر چه باشد، موجب سعادت مردم و بازی برد برد برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
پی نوشت: تعبیر رهبری؛ عصر روز چهارشنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۰ در سخنرانی تلویزیونی برای ملت ایران
منبع:ایسنا