فعالیت بدنی بر مبتلایان به افسردگی تاثیر دوگانه دارد
به گفته محققان، ورزش علائم افسردگی را کاهش می‌دهد و توانایی مغز را برای تغییر افزایش می‌دهد.
به نقل از نوروساینس نیوز، فعالیت بدنی برای مغز مفید است و توانایی خود را برای تغییر و سازگاری تقویت می‌کند. تاثیر مفید دوگانه فعالیت بدنی در افسردگی با مطالعه‌ای در کلینیک دانشگاه روان‌پزشکی و روان‌درمانی در دانشگاه رور، بوخوم آلمان (RUB) تایید شد؛ فعالیت بدنی نه تنها علائم افسردگی را کاهش می‌دهد بلکه توانایی مغز را برای تغییر که در سازگاری و فرایندهای یادگیری ضروری است، افزایش می‌دهد.
دکتر کارین روزنکرانز، دانشیار و سرپرست این تحقیق می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد که چیزهای به ظاهر ساده مانند فعالیت بدنی در درمان و پیشگیری از بیماری‌هایی مانند افسردگی چقدر اهمیت دارند.»
برنامه تمرینی باعث ایجاد انگیزه و همراهی می‌شود
افراد مبتلا به افسردگی اغلب گوشه‌گیری می‌کنند و از نظر جسمی غیر فعال هستند. برای بررسی تاثیر فعالیت بدنی، گروه تحقیقاتی کارین روزنکرانز ۴۱ نفر را که تحت درمان در بیمارستان بودند، برای مطالعه انتخاب کرد. شرکت‌کنندگان هر کدام به یکی از دو گروه اختصاص داده شدند؛ یکی از گروه‌ها برنامه تمرینی سه هفته‌ای را تکمیل کرد و گروه دیگر در یک برنامه کنترل بدون فعالیت بدنی شرکت کردند.
این برنامه که توسط گروه علوم ورزشی دانشگاه بیله‌فلد آلمان به رهبری پروفسور توماس شاک تهیه شد، متنوع و حاوی عناصر سرگرم کننده بود که به شکل مسابقه یا آزمون انجام نمی‌شد بلکه نیازمند کار گروهی شرکت کنندگان بود.
کارین روزنکرانز توضیح می‌دهد: این امر به طور خاص باعث افزایش انگیزه و همبستگی اجتماعی می‌شود در حالی که ترس از چالش‌ها و تجربیات منفی فعالیت بدنی مانند «درس‌های تربیت بدنی مدرسه» را از بین می‌برد.
گروه تحقیقاتی شدت علائم افسردگی مانند از دست دادن انگیزه و علاقه، نداشتن انگیزه و احساسات منفی را قبل و بعد از برنامه مشخص کردند. توانایی مغز برای تغییر، معروف به نوروپلاستیسیتی (واژه‌ای است که به هردوی انعطاف‌پذیری سیناپسی و غیر سیناپسی اطلاق می‌شود و مربوط به تغییرات در مسیرهای عصبی و سیناپس‌هاست که در اثر تغییرات در رفتار، فرایندهای محیطی و عصبی به وجود می‌آید مانند آنچه در آسیب جسمی ایجاد می‌شود) نیز اندازه‌گیری شد و می‌توان آن را با کمک تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای در خارج تعیین کرد.
کارین روزنکرانز بیان می‌کند: «توانایی تغییر برای همه فرایندهای یادگیری و سازگاری مغز مهم است.»
با افزایش توانایی تغییر، علائم کاهش می‌یابد
نتایج نشان می‌دهد که توانایی مغز برای تغییر، در افراد مبتلا به افسردگی کمتر از افراد سالم است. به دنبال برنامه با فعالیت بدنی، توانایی برای تغییر به میزان قابل توجهی افزایش و به همان میزان افراد سالم رسید و علائم افسردگی در گروه کاهش یافت.
روزنکرانز می‌گوید: «هر چه توانایی تغییر بیشتر شود، علائم بالینی به وضوح کاهش می‌یابد. این تغییرات در گروهی که در برنامه کنترل شرکت کردند چندان مشهود نبود.»
وی افزود: این نتایج نشان می‌دهد که فعالیت بدنی بر علائم افسردگی و توانایی مغز برای تغییر تاثیر می‌گذارد. ما نمی‌توانیم بگوییم تا چه اندازه تغییر در علائم و توانایی مغز برای تغییر بر اساس این داده‌ها با توجه به محدودیت‌ها وجود دارد اما مشخص شده است که فعالیت بدنی برای مغز مفید است و باعث ایجاد ارتباطات عصبی می‌شود. فعالیت بدنی بی‌شک می‌تواند در اینجا نیز نقش داشته باشد.
نتایج این تحقیق در مجله Frontiers in Psychiatry منتشر شد.
منبع: ايسنا
دکتر کارین روزنکرانز، دانشیار و سرپرست این تحقیق می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد که چیزهای به ظاهر ساده مانند فعالیت بدنی در درمان و پیشگیری از بیماری‌هایی مانند افسردگی چقدر اهمیت دارند.»
برنامه تمرینی باعث ایجاد انگیزه و همراهی می‌شود
افراد مبتلا به افسردگی اغلب گوشه‌گیری می‌کنند و از نظر جسمی غیر فعال هستند. برای بررسی تاثیر فعالیت بدنی، گروه تحقیقاتی کارین روزنکرانز ۴۱ نفر را که تحت درمان در بیمارستان بودند، برای مطالعه انتخاب کرد. شرکت‌کنندگان هر کدام به یکی از دو گروه اختصاص داده شدند؛ یکی از گروه‌ها برنامه تمرینی سه هفته‌ای را تکمیل کرد و گروه دیگر در یک برنامه کنترل بدون فعالیت بدنی شرکت کردند.
این برنامه که توسط گروه علوم ورزشی دانشگاه بیله‌فلد آلمان به رهبری پروفسور توماس شاک تهیه شد، متنوع و حاوی عناصر سرگرم کننده بود که به شکل مسابقه یا آزمون انجام نمی‌شد بلکه نیازمند کار گروهی شرکت کنندگان بود.
کارین روزنکرانز توضیح می‌دهد: این امر به طور خاص باعث افزایش انگیزه و همبستگی اجتماعی می‌شود در حالی که ترس از چالش‌ها و تجربیات منفی فعالیت بدنی مانند «درس‌های تربیت بدنی مدرسه» را از بین می‌برد.
گروه تحقیقاتی شدت علائم افسردگی مانند از دست دادن انگیزه و علاقه، نداشتن انگیزه و احساسات منفی را قبل و بعد از برنامه مشخص کردند. توانایی مغز برای تغییر، معروف به نوروپلاستیسیتی (واژه‌ای است که به هردوی انعطاف‌پذیری سیناپسی و غیر سیناپسی اطلاق می‌شود و مربوط به تغییرات در مسیرهای عصبی و سیناپس‌هاست که در اثر تغییرات در رفتار، فرایندهای محیطی و عصبی به وجود می‌آید مانند آنچه در آسیب جسمی ایجاد می‌شود) نیز اندازه‌گیری شد و می‌توان آن را با کمک تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای در خارج تعیین کرد.
کارین روزنکرانز بیان می‌کند: «توانایی تغییر برای همه فرایندهای یادگیری و سازگاری مغز مهم است.»
با افزایش توانایی تغییر، علائم کاهش می‌یابد
نتایج نشان می‌دهد که توانایی مغز برای تغییر، در افراد مبتلا به افسردگی کمتر از افراد سالم است. به دنبال برنامه با فعالیت بدنی، توانایی برای تغییر به میزان قابل توجهی افزایش و به همان میزان افراد سالم رسید و علائم افسردگی در گروه کاهش یافت.
روزنکرانز می‌گوید: «هر چه توانایی تغییر بیشتر شود، علائم بالینی به وضوح کاهش می‌یابد. این تغییرات در گروهی که در برنامه کنترل شرکت کردند چندان مشهود نبود.»
وی افزود: این نتایج نشان می‌دهد که فعالیت بدنی بر علائم افسردگی و توانایی مغز برای تغییر تاثیر می‌گذارد. ما نمی‌توانیم بگوییم تا چه اندازه تغییر در علائم و توانایی مغز برای تغییر بر اساس این داده‌ها با توجه به محدودیت‌ها وجود دارد اما مشخص شده است که فعالیت بدنی برای مغز مفید است و باعث ایجاد ارتباطات عصبی می‌شود. فعالیت بدنی بی‌شک می‌تواند در اینجا نیز نقش داشته باشد.
نتایج این تحقیق در مجله Frontiers in Psychiatry منتشر شد.
منبع: ايسنا