چگونه محصولات کشاورزی به محصولات باارزش تبدیل می‌شوند؟


چگونه محصولات کشاورزی به محصولات باارزش تبدیل می‌شوند؟

ایسنا/اردبیل عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: در جهان امروزی تبدیل محصولات کشاورزی به محصولات موازی و باارزش، یک اصل برای تولید ثروت مشروع و مضاعف است.

راضیه پوردربانی در گفت‌وگو با ایسنا تصریح کرد: استفاده از طرح‌های احداث صنایع تبدیلی برای محصولات کشاورزی لازم و ضروری به نظر می‌رسد و به طور مثال می‌توان برای محصول سیب‌زمینی در استان اردبیل کارخانجات تولید چیپس، پوره سیب‌زمینی، خلال، پودر، سوخاری و… ایجاد کرد.

به باور این عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی، صنایع تبدیلی مـی‌توانـد با حفظ و نگهداری محصولات در آنها به‌گونه‌ای تغییـر و تبـدیل ایجـاد کند کـه امکـان مصرفشان در طی سال میسر باشد.

به گفته پوردربانی، صنایع تبدیلی با پیوند کشاورزی و صنعت، می‌تواند بستر مناسبی برای ایجاد فرصت‌های شغلی، اشاعه فناوری، تأمین نیاز کالاهای اساسی مردم، رونق صادرات و ارزآوری غیرنفتی فراهم آورد.

وی ادامه داد: در ایران، توسعه صـنعتی نه‌تنها هیچ نسبتی با روند موجود در دنیا ندارد بلکه موجب غفلت از ارتبـاط آن با بخش کشاورزی نیز شده است که آثار سوی اقتصادی – اجتماعی را در پی داشته است.

پوردربانی با اشاره به اینکه ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی باید متناسب با پتانسیل‌های هر منطقه انجام شود، افزود: سیب‌زمینی یکی از محصولات تولیدی در استان اردبیل است که توان رقابت با کشورهای اروپایی را دارا بوده و حتی از لحاظ کیفیت نسبت به ارقام اروپایی برتر است اما به دلیل کمبود صنایع تبدیلی در استان، شاهد خام‌فروشی این محصول باارزش افزوده پایین هستیم.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی بیان کرد: یکی از مشکلات محصول سیب‌زمینی استان اردبیل، آن است که فصل برداشت این محصول با سایر استان‌های تولیدکننده مثل استان همدان هم‌زمان می‌شود که این امر به دلیل وفور این محصول در بازار، منجر به کاهش قیمت سیب‌زمینی در زمان برداشت می‌شود به‌گونه‌ای که حتی کفاف هزینه‌های کشاورزان برای تولید را هم نمی‌دهد.

 

 

کشاورزی موتور محرک توسعه اقتصادی در ساختار شهری و روستایی

پوردربانی اضافه کرد: در این راستا، بهره‌مندی از انبارهای مدرن برای نگهداری سیب‌زمینی و فروش آن در فصل‌های پرتقاضا، شاید اولین راهکار ممکن به ذهن خطور کند اما بااین‌وجود، صِرف انبار و نگهداری این محصول با فرض اینکه چند ماه پس از زمان برداشت بتوان با قیمت بالاتر این محصول را به فروش رساند، چندان ارزش افزوده‌ای برای اقتصاد استان ایجاد نمی‌کند و فقط تا حدودی از ضرر و زیان کشاورزان می‌کاهد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه بـسیاری از محـصولات کـشاورزی دارای زمان تولید و مصرف متفاوتی می‌باشند، ادامه داد: تولید یا برداشت این محصولات معمـولاً در یک‌زمان مشخص و کوتاه ولی مصرف در زمان طولانی‌تری صورت می‌گیرد.

وی با بیان اینکه بخش کشاورزی به‌عنوان موتور محرک رشد و توسعه اقتصادی در ساختار شهری و روستایی جایگاه ویژه‌ای دارد، ادامه داد: در واقع بخش کشاورزی به لحاظ دارابودن قابلیت‌های قابل‌توجه در تأمین مواد غذایی مردم و تهیه مواد اولیه برخی از صنایع، شایان توجه است.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی با اشاره به اینکه ســالانه در جهــان ۴ میلیــارد تــن مــواد غذایــی تولیــد می‌شود کــه از ایــن مقــدار حــدود ۳۰ تــا ۵۰ درصــد (۱.۲ تـا ۲ میلیـارد تـن) در اثــر شــرایط و روش‌های نامناســب داشت، برداشــت، حمل‌ونقل، ذخیره‌سازی، توزیــع و مصــرف از بیـن می‌رود، تشریح کرد: ایـن حجـم از ضایعـات علاوه بـر مشکلات اقتصـادی بــا آموزه‌های دینــی ما هم در تضاد است بنابراین بـا مدیریـت مناسب، ایـن حجـم از ضایعـات می‌توانـد به‌عنوان مـواد غذایـی در چرخـه مصـرف قـرار گیـرد.

منبع: ايسنا