کودکانه‌های یک نویسنده ۱۰ ساله
ماری ویت، نام اولین کتاب از مجموعه سه‌گانه‌های رها محسنی فاضل، دانش‌آموز ۱۰ ساله کاشانی است که بررسی این کتاب موضوع گفتگوی ماهانه کانون توسعه فرهنگی کودکان نوش‌آباد بود.
نویسنده کتاب ماری ویت گفت: داستان این کتاب، واقعیت است یعنی قصه زندگی من و همه بچه‌های دنیاست که دوست داریم با خانواده و فامیل خود همیشه در رفت و آمد باشیم.
رها محسنی فاضل در نشست ماهانه بررسی کتاب کانون توسعه فرهنگی کودکان نوش‌آباد، اظهار کرد: ما بچه‌ها دوست داریم برای پدر و مادرهایمان حرف بزنیم و آنها به حرفه‌ای ما گوش بدهند اما آنها اصلاً وقت ندارند .
وی افزود: دوست داریم در کارهای خانه هم کمک کنیم، اما بزرگترها همیشه خیلی خسته‌اند و می‌خواهند کارهایشان را زودتر تمام کنند و حوصله ما و سؤال‌های ما را ندارند.
به گزارش ایسنا، نویسنده کتاب ماری ویت، تصریح کرد: در این کتاب نوشته‌ام که بچه‌ها دوست دارند هدیه بگیرند حتی اگر یک سنگ باشد، اما پدر و مادرها همیشه جایزه‌هایی می‌خرند که قیمت بالایی دارد و ما نمی‌توانیم آنها را خراب کنیم.
محسنی فاضل گفت: پدرها و مادرها و همه بزرگترها، همیشه به جای بچه‌ها تصمیم می‌گیرند و از این رفتار خودشان راضی هستند، اما کودکان هم برای خودشان تصمیم می‌گیرند و باید مورد توجه باشند مثلاً یک ساعت بازی کردن یا حرف زدن پدر و مادر برای ما تفریح است.
همچنین یک فعال حوزه کتابخوانی گفت: مهمترین نکته کتاب این است که تجربه زیسته یک کودک است و توسط خود کودک نوشته شده است.
سمیه شبیه خوانی، اظهار کرد: محور اصلی داستان کتاب، ۱۷ خاطره چند سطری از یک کودک است که فصل مشترک زندگی همه کودکان است و باید مورد توجه خانواده‌ها به ویژه مادرها قرار بگیرد که نیازهای اصلی کودکان فرزندان خود را بشناسند.
وی افزود: ماری ویت، در هشت سطر خودش را معرفی کرده است که با دختر عمه‌اش در مغازه عمویش کار می‌کند و دختر چهار ساله خاله‌اش نیز همراه آنهاست و این با هم بودن بچه‌ها، نیازی است که به آن توجه نمی‌شود.
این فعال حوزه کتابخوانی، تصریح کرد: ماری می‌نویسد که آنها هر سه نفر با هم به مدرسه می‌روند و این یک بخشی از شادی کودکان ماست که امروز ما بزرگترها با سرویس‌های شخصی از آنها گرفته‌ایم و کودکان ما تجربه زندگی جمعی را ندارند.
شبیه خوانی تاکید کرد: در فصل دوم، کودکان با سه دزد مبارزه می‌کنند و آنها را شکست می‌دهند. یکی از مهمترین خاطرات کودکان، قهرمان بازی آنهاست حتی اگر رؤیایی باشد، اما امروز چنین رویدادهایی در زندگی بچه‌ها دیده نمی‌شود و بچه‌ها این نیاز خود را در فیلم‌ها جستجو می‌کنند که در برخی موارد آثار زیانباری بر روح و روان آنها دارد.
وی تصریح کرد: جایزه و هدیه یکی از اتفاق‌های مهم زندگی کودکان و حتی بزرگترهاست. وقتی عمو ماجرای پیروزی بچه‌ها بر دزدها را می‌شنود به آنها جایزه می‌دهد و ماری در یک نامه زیبا برای گرفتن یک جوجه تیغی از او تشکر می‌کند.
شبیه‌خوانی تأکید کرد: فرهنگ هدیه و تشکر مهمترین مهارت‌های سبک زندگی است که باید به بچه‌ها آموزش داد تا عزت نفس آنها تقویت شود تا در آینده، یک جامعه سالم همراه با صلح و بدون خشونت داشته باشیم.
یک کارشناس برنامه‌ریزی آموزشی نیز، گفت: حاصل ۲۸ سال تدریس و مدیریت در مدرسه، شاهد بر این است که خانواده‌ها توجهی به نیازهای کودکان خود ندارند و با آنها مطابق علاقه‌های بالغانه خود رفتار می‌کنند.
مریم پورقدرت اظهار کرد: مهمترین لذت ماری، یک سنگ است که از دختر خاله یادگاری گرفته است، اما خانواده‌های امروزی هدیه‌های گران‌قیمت برای بچه‌ها می‌خرند و یک زندگی تجملی و لوکس را بر آنها تحمیل می‌کنند.
وی تصریح کرد: یکی از دلخوشی های بچه‌ها زندگی در کنار اقوام و فامیل است که ماری آن را یک خبر خوب می‌داند که بسیاری از خانواده‌ها خود را مشغول روزمرگی‌های تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی می‌کنیم، اما خوشی دیدن پدربزرگ و مادربزرگ و فامیل را از آنها می‌گیریم.
کارشناس برنامه‌ریزی آموزشی، افزود: پخت مربا و ناخنک زدن یواشکی به آن یا تمیز کردن آینه، دلخوشی های بزرگی است که رها در کتابش به آن اشاره کرده است، اما به واسطه گرفتاری‌های پدر و مادرها در عصر تکنولوژی، این لذت‌های کودکانه نیز از آنها دریغ شده است.
پورقدرت گفت: برای داشتن جامعه سالم و پرورش شهروندانی خردمند و آگاه باید فرهنگ مطالعه و کتابخوانی در خانواده‌ها عادت شود و در این مسیر، مادرها نقش مؤثری دارند و گرنه خسارت آن را باید در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها بدهیم.
کتاب ماری ویت، ۲۴ صفحه رنگی دارد که توسط رها محسنی فاضل نوشته شده است و تصویرگری کتاب نیز نقاشی‌های این کودک ۱۰ ساله کاشانی است که در انتشارات ورتا در ۵۰۰ نسخه منتشر شده است.
منبع: ايسنا
رها محسنی فاضل در نشست ماهانه بررسی کتاب کانون توسعه فرهنگی کودکان نوش‌آباد، اظهار کرد: ما بچه‌ها دوست داریم برای پدر و مادرهایمان حرف بزنیم و آنها به حرفه‌ای ما گوش بدهند اما آنها اصلاً وقت ندارند .
وی افزود: دوست داریم در کارهای خانه هم کمک کنیم، اما بزرگترها همیشه خیلی خسته‌اند و می‌خواهند کارهایشان را زودتر تمام کنند و حوصله ما و سؤال‌های ما را ندارند.
به گزارش ایسنا، نویسنده کتاب ماری ویت، تصریح کرد: در این کتاب نوشته‌ام که بچه‌ها دوست دارند هدیه بگیرند حتی اگر یک سنگ باشد، اما پدر و مادرها همیشه جایزه‌هایی می‌خرند که قیمت بالایی دارد و ما نمی‌توانیم آنها را خراب کنیم.
محسنی فاضل گفت: پدرها و مادرها و همه بزرگترها، همیشه به جای بچه‌ها تصمیم می‌گیرند و از این رفتار خودشان راضی هستند، اما کودکان هم برای خودشان تصمیم می‌گیرند و باید مورد توجه باشند مثلاً یک ساعت بازی کردن یا حرف زدن پدر و مادر برای ما تفریح است.
همچنین یک فعال حوزه کتابخوانی گفت: مهمترین نکته کتاب این است که تجربه زیسته یک کودک است و توسط خود کودک نوشته شده است.
سمیه شبیه خوانی، اظهار کرد: محور اصلی داستان کتاب، ۱۷ خاطره چند سطری از یک کودک است که فصل مشترک زندگی همه کودکان است و باید مورد توجه خانواده‌ها به ویژه مادرها قرار بگیرد که نیازهای اصلی کودکان فرزندان خود را بشناسند.
وی افزود: ماری ویت، در هشت سطر خودش را معرفی کرده است که با دختر عمه‌اش در مغازه عمویش کار می‌کند و دختر چهار ساله خاله‌اش نیز همراه آنهاست و این با هم بودن بچه‌ها، نیازی است که به آن توجه نمی‌شود.
این فعال حوزه کتابخوانی، تصریح کرد: ماری می‌نویسد که آنها هر سه نفر با هم به مدرسه می‌روند و این یک بخشی از شادی کودکان ماست که امروز ما بزرگترها با سرویس‌های شخصی از آنها گرفته‌ایم و کودکان ما تجربه زندگی جمعی را ندارند.
شبیه خوانی تاکید کرد: در فصل دوم، کودکان با سه دزد مبارزه می‌کنند و آنها را شکست می‌دهند. یکی از مهمترین خاطرات کودکان، قهرمان بازی آنهاست حتی اگر رؤیایی باشد، اما امروز چنین رویدادهایی در زندگی بچه‌ها دیده نمی‌شود و بچه‌ها این نیاز خود را در فیلم‌ها جستجو می‌کنند که در برخی موارد آثار زیانباری بر روح و روان آنها دارد.
وی تصریح کرد: جایزه و هدیه یکی از اتفاق‌های مهم زندگی کودکان و حتی بزرگترهاست. وقتی عمو ماجرای پیروزی بچه‌ها بر دزدها را می‌شنود به آنها جایزه می‌دهد و ماری در یک نامه زیبا برای گرفتن یک جوجه تیغی از او تشکر می‌کند.
شبیه‌خوانی تأکید کرد: فرهنگ هدیه و تشکر مهمترین مهارت‌های سبک زندگی است که باید به بچه‌ها آموزش داد تا عزت نفس آنها تقویت شود تا در آینده، یک جامعه سالم همراه با صلح و بدون خشونت داشته باشیم.
یک کارشناس برنامه‌ریزی آموزشی نیز، گفت: حاصل ۲۸ سال تدریس و مدیریت در مدرسه، شاهد بر این است که خانواده‌ها توجهی به نیازهای کودکان خود ندارند و با آنها مطابق علاقه‌های بالغانه خود رفتار می‌کنند.
مریم پورقدرت اظهار کرد: مهمترین لذت ماری، یک سنگ است که از دختر خاله یادگاری گرفته است، اما خانواده‌های امروزی هدیه‌های گران‌قیمت برای بچه‌ها می‌خرند و یک زندگی تجملی و لوکس را بر آنها تحمیل می‌کنند.
وی تصریح کرد: یکی از دلخوشی های بچه‌ها زندگی در کنار اقوام و فامیل است که ماری آن را یک خبر خوب می‌داند که بسیاری از خانواده‌ها خود را مشغول روزمرگی‌های تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی می‌کنیم، اما خوشی دیدن پدربزرگ و مادربزرگ و فامیل را از آنها می‌گیریم.
کارشناس برنامه‌ریزی آموزشی، افزود: پخت مربا و ناخنک زدن یواشکی به آن یا تمیز کردن آینه، دلخوشی های بزرگی است که رها در کتابش به آن اشاره کرده است، اما به واسطه گرفتاری‌های پدر و مادرها در عصر تکنولوژی، این لذت‌های کودکانه نیز از آنها دریغ شده است.
پورقدرت گفت: برای داشتن جامعه سالم و پرورش شهروندانی خردمند و آگاه باید فرهنگ مطالعه و کتابخوانی در خانواده‌ها عادت شود و در این مسیر، مادرها نقش مؤثری دارند و گرنه خسارت آن را باید در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها بدهیم.
کتاب ماری ویت، ۲۴ صفحه رنگی دارد که توسط رها محسنی فاضل نوشته شده است و تصویرگری کتاب نیز نقاشی‌های این کودک ۱۰ ساله کاشانی است که در انتشارات ورتا در ۵۰۰ نسخه منتشر شده است.
منبع: ايسنا